Gedichten over opvoeden: Een krachtige manier om kinderen te leren en te groeien
juli 3, 2025
Na een scheiding is het belangrijk om te zorgen dat het welzijn van de kinderen centraal staat. Een veelgebruikte oplossing is co-ouderschap, waarbij ouders samen de zorg en opvoeding van hun kinderen regelen. Dit artikel bespreekt wat co-ouderschap inhoudt, de voordelen en nadelen, en hoe ouders hiermee om kunnen gaan. De informatie is gebaseerd op de bronnen die zijn opgehaald via de opgegeven bronnenlijst.
Co-ouderschap is een vorm van ouderschap waarbij gescheiden ouders samen de zorg en opvoeding van hun kinderen regelen. Bij co-ouderschap delen ouders de verantwoordelijkheden, zowel op financieel als op voortbrengend niveau. De kinderen zijn dus ongeveer evenveel tijd bij elke ouder. Dit kan bijvoorbeeld drie dagen bij de ene ouder en vier dagen bij de andere ouder zijn. Of de kinderen wisselen per week, wat voor de kinderen als voordeel kan dienen dat er minder tussendoor verhuisd hoeft te worden. De ouders bepalen zelf hoe ze het co-ouderschap gaan invullen.
Bij co-ouderschap delen ouders als gescheiden ouders samen de zorg- en opvoedingstaken. Hierbij gaat het meestal om een bijna gelijke verdeling van de zorg. De kinderen zijn bijna even vaak bij hun moeder als bij hun vader. Dit kan bijvoorbeeld drie dagen bij de ene ouder en vier dagen bij de andere ouder zijn. Of jullie wisselen per week, dit heeft voor de kinderen als voordeel dat er minder tussendoor verhuisd hoeft te worden. De ouders bepalen zelf hoe ze het co-ouderschap gaan invullen.
De Belastingdienst hanteert een eigen definitie bij co-ouderschap. Het maakt voor de Belastingdienst niet uit of je regeling co-ouderschap noemt of wat jij verstaat onder het co-ouderschap. Het is wel goed om te weten wat volgens de Belastingdienst wordt verstaan onder een co-ouderschapsregeling, want die beoordeelt of je recht hebt op inkomensafhankelijke combinatiekorting. Deze korting kan jij mogelijk als co-ouder ook krijgen als jullie kind niet op jouw adres staat ingeschreven.
Volgens de Belastingdienst ben je co-ouder als jullie kind 3 volle dagen (van 24 uur) per week bij jou is en 3 volle dagen (van 24 uur) per week bij je (ex-)partner. Het kan ook zijn dat jullie kind om de week bij jou is en om de week bij je (ex-)partner. Dan ben je volgens de Belastingdienst ook co-ouderschap. De Belastingdienst stelt dus een vrijwel 50-50 regeling als eis.
Co-ouderschap heeft zeker voordelen ten opzichte van andere regelingen:
Co-ouderschap is zeker niet in iedere situatie geschikt. De nadelen van co-ouderschap zijn:
Bij co-ouderschap zijn de opvoeding en verzorging van de kinderen gelijk verdeeld over beide ouders. De kinderen zijn ongeveer evenveel tijd bij beide ouders. In de wet staan geen regels voor co-ouderschap. U spreekt zelf af hoe u de omgang met de kinderen en de zorg en opvoeding verdeelt. Bij co-ouderschap komen die afspraken hierop neer:
Bij co-ouderschap delen ouders de kosten van de opvoeding. Dit houdt in dat beide ouders de kosten voor de opvoeding samen dragen. Het is belangrijk om af te spreken wie de kinderbijslag en het kindgebonden budget krijgt. Dit moet op een eerlijke manier gebeuren, zodat beide ouders evenveel verantwoordelijkheid dragen.
Bij co-ouderschap is er wel degelijk sprake van alimentatie, in tegenstelling tot wat velen denken. Het feit dat jullie co-ouderschap hebben heeft wel invloed op de hoogte van het bedrag. Het is belangrijk om af te spreken hoe de alimentatie wordt verdeeld. Dit moet op een eerlijke manier gebeuren, zodat beide ouders evenveel verantwoordelijkheid dragen.
Na de scheiding verandert er financieel van alles. Terwijl je voor de scheiding waarschijnlijk inkomens deelde, ben je nu afhankelijk van je eigen inkomen. Je hebt daardoor misschien recht op toeslagen waar je eerder geen gebruik van kon maken. Het is belangrijk om af te spreken wie de kinderbijslag en het kindgebonden budget krijgt. Dit moet op een eerlijke manier gebeuren, zodat beide ouders evenveel verantwoordelijkheid dragen.
Als een van de ouders geen co-ouderschap wil, kan dit verschillende redenen hebben. Co-ouderschap is geen wettelijke verplichting, maar het is een omgangsregeling waarbij beide ouders samen de zorg- en opvoedingstaken delen. Goede redenen om co-ouderschap te weigeren zijn onder andere slechte communicatie tussen de ouders, te veel spanningen, flexibiliteit in werktijden, verhuizingen, of gezondheidsproblemen.
Probeer altijd eerst met de andere ouder overleg te voeren over de redenen voor het weigeren van co-ouderschap. Leg uit waarom dit in het belang van het kind is. Als dit niet lukt, kan een mediator helpen om gezamenlijk tot een oplossing te komen. Als co-ouderschap toch niet haalbaar blijkt, kun je samen zoeken naar een andere vorm van zorgverdeling die het beste bij de situatie van het kind past. Kom er je toch niet samen uit? Dan kun je de zaak voorleggen aan de rechter. De rechter beoordeelt wat in het belang van het kind is en kan een omgangsregeling opleggen.
Nee, co-ouderschap betekent niet automatisch dat de zorg en verblijfstijd precies 50/50 verdeeld worden tussen beide ouders. Co-ouderschap houdt in dat beide ouders gezamenlijk verantwoordelijk blijven voor de opvoeding en verzorging van hun kind, maar de exacte verdeling kan variëren afhankelijk van wat het beste past bij de situatie van het kind en de ouders.
Als een van de ouders geen co-ouderschap wil, kan dit verschillende redenen hebben. Co-ouderschap is geen wettelijke verplichting, maar het is een omgangsregeling waarbij beide ouders samen de zorg- en opvoedingstaken delen. Goede redenen om co-ouderschap te weigeren zijn onder andere slechte communicatie tussen de ouders, te veel spanningen, flexibiliteit in werktijden, verhuizingen, of gezondheidsproblemen.
Afhankelijk van jullie persoonlijke situatie kan of het co-ouderschap of een andere omgangsregeling beter zijn. Er hoort altijd een omgangsregeling te zijn. Het is alleen de vraag in welke mate de zorg en omgang gelijk is. Bij co-ouderschap is het gelijk verdeeld. Er moet wel sprake zijn van een goede planning, communicatie, geen grote afstand tussen jullie huizen en dat jullie kind de gelijke verdeling prettig vindt. Is van een van deze vier geen sprake? Dan is co-ouderschap niet het beste voor jullie.
Als je verplicht bent om een ouderschapsplan op te stellen, ben je ook verplicht om een regeling vast te stellen en daar afspraken over te maken. In het ouderschapsplan geven jullie aan hoe jullie de verdeling van de zorg voor en de opvoeding en omgang van jullie kind(eren) willen regelen. Maar mag je dan ook zelf kiezen wélke regeling je vastlegt? Hieronder maken we onderscheid tussen het kiezen van een regeling met gezamenlijk gezag en het kiezen bij eenhoofdig gezag.
Co-ouderschap is een veelgebruikte oplossing bij scheiding, waarbij ouders samen de zorg en opvoeding van hun kinderen regelen. Het heeft zowel voordelen als nadelen. De voordelen zijn dat de kinderen niet hoeven te kiezen tussen de ouders en dat beide ouders kwalitatieve tijd doorbrengen met de kinderen. De nadelen zijn dat er veel contact is tussen vader en moeder, dat het moeilijk te combineren is met het werk, en dat de kosten hoger zijn. Het is belangrijk om af te spreken hoe de kosten en de alimentatie worden verdeeld, en of het co-ouderschap geschikt is voor de situatie van het kind.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet