Gedichten over opvoeden: Een krachtige manier om kinderen te leren en te groeien
juli 3, 2025
De samenleving verandert steeds sneller, en ook de vormen van gezinssamenstelling en ouderdomsrelaties lopen steeds vaker tegen de grenzen van de traditionele vijf- of tien jaar oude regels. In Nederland groeien steeds meer kinderen op in meeroudergezinnen, waarin een kind meerdere ouders heeft, zoals een lesbische moeder met een partner, een homoseksueel koppel dat samen een kind opvoedt, of zelfs een kind dat vanaf de geboorte wordt opgevoed door drie of vier personen. De huidige wetgeving is hierin echter niet adequaat genoeg. In dit artikel worden de standpunten, voorgestelde maatregelen en de toekomstige richting van het ouderschap en het gezag in de 21e eeuw besproken, gebaseerd op de gegevens uit de bronnen.
Volgens de huidige wet in Nederland mag een kind maximaal twee juridische ouders hebben. Dit is echter in de praktijk vaak niet het geval. Bijvoorbeeld, wanneer een lesbische vrouw samen met haar partner een kind opvoedt, of wanneer een kind vanaf de geboorte wordt opgevoed door een vrouw en een man, dan kan het zijn dat er drie of zelfs vier ouders zijn. De wet maakt hier echter geen rekening mee. Dit leidt tot allerlei problemen, zoals dat de derde of vierde ouder geen juridisch gezag heeft, geen toestemming kan geven voor medische behandelingen, of geen rechten heeft bij het bezoeken van schoolvergaderingen.
De bron [1] en [4] geven aan dat dit een groot probleem is voor kinderen en hun ouders. Een kind dat bijvoorbeeld vanaf de geboorte wordt opgevoed door drie personen, maar juridisch slechts twee ouders heeft, kan last krijgen van onzekerheid over zijn of haar familie. Dit is niet alleen emotioneel pijnlijk, maar ook juridisch onzeker. De wet is dus niet in staat om de complexiteit van moderne gezinsvormen aan te gaan.
Er is al jaren sprake van het voorstel voor een meerouderschapswet. Volgens het rapport ‘Kind en ouders in de 21e eeuw’ van de Staatscommissie Herijking ouderschap, verschenen in 2016, adviseerde de commissie dat een kind juridisch maximaal vier ouders moet kunnen hebben. De commissie stelde voor dat het ouderlijk gezag en het ouderschap uitgebreid moesten worden, zodat meerdere personen het gezag over een kind konden uitoefenen. Daarnaast werd ook aangebevolen dat het draagmoederschap beter geregeld moest worden.
Bron [2] en [3] geven aan dat dit voorstel al jaren in het debat is. De politieke partijen GroenLinks en D66 pleiten voor een modernere wet die past bij de huidige samenleving. Ze zeggen dat de huidige wetgeving gebaseerd is op een ouderwetse visie op het gezin. Door de wet te veranderen, kunnen meeroudergezinnen eindelijk gelijkwaardig worden erkend.
De huidige wet stelt dat het ouderlijk gezag van een kind automatisch op de biologische moeder en de partner van de biologische moeder kan vallen, mits deze samen het gezag hebben. Maar wanneer er sprake is van een derde of vierde ouder, zoals een donor of een draagmoeder, dan is dit niet automatisch geregeld. De biologische moeder moet hier dan wel toestemming voor geven. Dat kan leiden tot conflicten en onzekerheid.
In de bron [3] wordt uitgelegd dat het mogelijk is om een co-ouderschapscontract af te sluiten. Dit contract kan helpen om de verantwoordelijkheden, rechten en plichten tussen de ouders en de donor of de draagmoeder duidelijk te maken. Het contract moet dan ook bepalen wie het juridische ouderschap zal verkrijgen en wie het gezag zal hebben. Dit soort contracten zijn belangrijk, vooral wanneer het gaat om het opvoeden van een kind dat vanaf de geboorte door meerdere ouders wordt opgevoed.
De huidige wetgeving is niet in staat om de complexiteit van moderne gezinsvormen aan te gaan. Dit leidt tot tal van problemen voor kinderen en hun ouders. Bijvoorbeeld:
Bron [4] en [1] geven aan dat dit een groot probleem is. Ze pleiten voor een wet die dit probleem oplost, zodat kinderen en hun ouders eindelijk gelijkwaardig kunnen worden erkend.
De stichting COC en Meer dan Gewenst hebben al jaren pleiten voor een betere regeling van het ouderschap en het gezag. Ze zeggen dat kinderen recht hebben op een goede juridische band met ál hun ouders, of dat er nu één, twee, drie of vier zijn. Ze pleiten ook voor een goede draagmoederschapsregeling, een gedifferentieerde aanpak in de opschorting van interlandelijke adoptie, en de mogelijkheid tot een ‘X’ in het paspoort.
Bron [1] en [3] geven aan dat dit al jaren in het debat is. De stichting COC en Meer dan Gewenst zeggen dat de huidige wetgeving niet in staat is om de complexiteit van moderne gezinsvormen aan te gaan. Ze pleiten daarom voor een meerouderschapswet die past bij de huidige samenleving.
De toekomst van het ouderschap ligt in de handen van de wetgever. De huidige wetgeving is niet in staat om de complexiteit van moderne gezinsvormen aan te gaan. Daardoor lopen veel kinderen en hun ouders tegen obstakels aan. De oplossing is een moderne wet die past bij de huidige samenleving. De wet moet de complexiteit van moderne gezinsvormen aan kunnen en de rechten van de kinderen en hun ouders eindelijk gelijkwaardig maken.
Bron [2] en [3] geven aan dat dit al jaren in het debat is. De politieke partijen GroenLinks en D66 pleiten voor een moderne wet die past bij de huidige samenleving. Ze zeggen dat de huidige wetgeving gebaseerd is op een ouderwetse visie op het gezin. Door de wet te veranderen, kunnen meeroudergezinnen eindelijk gelijkwaardig worden erkend.
De huidige wetgeving is niet in staat om de complexiteit van moderne gezinsvormen aan te gaan. Dit leidt tot tal van problemen voor kinderen en hun ouders. De oplossing is een moderne wet die past bij de huidige samenleving. De wet moet de complexiteit van moderne gezinsvormen aan kunnen en de rechten van de kinderen en hun ouders eindelijk gelijkwaardig maken. De stichting COC en Meer dan Gewenst pleiten al jaren voor deze verandering, en ze zeggen dat de huidige wetgeving niet in staat is om de complexiteit van moderne gezinsvormen aan te gaan. De toekomst van het ouderschap ligt in de handen van de wetgever.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet