Patrick Laureij: Breuken benadrukken in het theater en kinderopvoedkunde

In het kinderopvoedkundig en pedagogisch domein is het belang van het omgaan met fouten, breuken en belemmeringen steeds vaker aan de orde. Deze thema’s zijn niet alleen van toepassing in de opvoeding van kinderen, maar ook in het brede spectrum van de maatschappij, zoals duidelijk is uit de artistieke keuze van Patrick Laureij voor zijn nieuwe show Kintsugi. De titel verwijst naar de Japanse kunst van het herstellen van gebroken keramiek met goud, waarbij de breuken niet verborgen worden, maar juist benadrukt. Deze filosofie van het omgaan met breuken is niet alleen een kunstvorm, maar ook een inspiratiebron voor kinderopvoeders en ouders die leren hoe ze met kinderen kunnen omgaan die fouten maken, mislukken of verward zijn.

In dit artikel bespreken we de betekenis van kintsugi in het theater, hoe deze kunstvorm zich vertaalt naar de opvoeding van kinderen, en waarom het belangrijk is om breuken en fouten niet te verhullen, maar juist te benadrukken en er leerzaamheid uit te halen. We richten ons op de context van kinderopvang en pedagogische praktijk, aangevuld met inzichten uit het werk van Patrick Laureij.

Kintsugi: Een filosofie van herstel

Kintsugi is een Japanse term die verwijst naar een techniek waarbij gebroken keramische voorwerpen worden hersteld met goud. In tegenstelling tot het verbergen van de breuken, wordt deze kunstvorm gebruikt om de breuk zichtbaar te maken en er zelfs esthetische waarde aan te geven. Het benadrukken van de breuk geeft het voorwerp een nieuwe levensgeschiedenis en een nieuwe betekenis.

Patrick Laureij gebruikt deze filosofie in zijn show Kintsugi als metafoor voor het omgaan met eigen fouten en breuken. In zijn optredens, die zich aftekenen in het stijlgebied van stand-up comedy en cabaret, benadrukt hij zijn eigen kwetsbaarheid en de manier waarop hij als individu met breuken en fouten omgaat. Dit biedt een interessant parallelle met kinderopvoedkunde, waarin het omgaan met fouten en belemmeringen een centrale rol speelt.

Breuken in de kinderopvang: Benadrukken in plaats van verbergen

In de kinderopvang is het belangrijk om kinderen te leren dat fouten onderdeel zijn van het leren en groeien. Veel kinderen zijn bang om fouten te maken of worden tegengewerkt als ze iets verkeerd doen. Dit kan leiden tot angst voor nieuwe ervaringen, gebrek aan zelfvertrouwen en een leraar-georiënteerde leerhouding in plaats van een leerling-georiënteerde aanpak.

In het kintsugi-model wordt de breuk niet als iets negatiefs gezien, maar als een deel van de identiteit van het object. Op deze manier kan het omgaan met fouten worden vertaald naar een kinderopvoedkundige strategie waarbij fouten benadrukt worden, niet als tekortkomingen, maar als onderdelen van het leerproces. Dit betekent dat kinderen:

• Moeten begrijpen dat fouten onderdeel zijn van het leren.
• Moeten leren omgaan met hun fouten en er aan te leren.
• Moeten weten dat fouten niet veroordeeld worden, maar gezien worden als stapjes in hun persoonlijke groei.

In pedagogische praktijk betekent dit dat kinderopvangers:

• Fouten van kinderen niet verbannen, maar benadrukken en bespreken.
• Kinderen in staat stellen om hun fouten te herbeleven en er les uit te trekken.
• Een omgeving creëren waarin het veilig is om fouten te maken.

Fouten als leergelegenheid in de opvoeding

In de opvoeding van kinderen is het belangrijk dat ouders en opvoeders het voorbeeld geven. Kinderen leren het beste uit beleving en modellering. Als ouders bijvoorbeeld hun eigen fouten verbergen of verontschuldigen, leren kinderen dat fouten niet geaccepteerd worden. Als ouders daarentegen hun fouten benadrukken, erover praten en leren ervan, dan bieden ze kinderen een model voor hoe fouten behandeld kunnen worden.

Patrick Laureij benadrukt in zijn optredens zijn eigen fouten en breuken. Hij toont aan dat het mogelijk is om met kwetsbaarheid om te gaan en dat het omgaan met fouten niet alleen geen tekortkomst is, maar juist een bron van kracht. Deze visie is van toepassing in de kinderopvang, waar kinderen zich veilig moeten voelen om fouten te maken en te leren.

Het belang van een positieve foutcultuur

Een positieve foutcultuur is essentieel in zowel de kinderopvang als in de opvoeding. In een dergelijke cultuur:

• Wordt gefaald niet gezien als een mislukking, maar als een leergelegenheid.
• Worden fouten gezien als onderdelen van het leren en groeien.
• Wordt aandacht besteed aan het proces van leren, niet alleen aan het resultaat.

In de praktijk betekent dit dat kinderopvangers:

• Feedback geven op het proces van het kind, niet alleen op het resultaat.
• Fouten niet veroordelen, maar als onderdeel van het leren benadrukken.
• Een veilige omgeving creëren waarin kinderen zich vrij voelen om te experimenteren, te proberen en fouten te maken.

De kintsugi-methode in het theater benadrukt hetzelfde idee: het herstellen van breuken met goud, zodat ze zichtbaar blijven en zelfs erkenning krijgen. In de kinderopvang kan dit vertalen naar een aanpak waarin fouten niet verborgen worden, maar juist benadrukt en onderzocht worden.

De rol van de opvoeder in het omgaan met fouten

De opvoeder speelt een centrale rol in het omgaan met fouten en breuken. Het is de opdracht van de opvoeder om:

• Een omgeving te creëren waarin fouten geaccepteerd worden.
• Kinderen te ondersteunen bij het herbeleven van hun fouten.
• Te leren dat fouten onderdeel zijn van het groeien.

In de praktijk betekent dit:

• Niet reageren met verbijstering of woede op fouten, maar met begrip en ondersteuning.
• Fouten niet te verhullen, maar te benadrukken en te bespreken.
• Te laten zien dat fouten onderdeel zijn van het leren en groeien.

In het werk van Patrick Laureij wordt duidelijk dat het benadrukken van breuken en fouten een krachtige manier is om te leren. Dit idee kan worden overgenomen in de kinderopvang en in de opvoeding van kinderen, waar het belang is om kinderen te onderwijzen dat fouten onderdeel zijn van hun levensgeschiedenis en dat het mogelijk is om er kracht uit te halen.

Conclusie

In zowel het theater als in de kinderopvang is het omgaan met fouten en breuken een essentieel onderdeel van de groei en het leren. Patrick Laureij benadrukt in zijn show Kintsugi het idee dat breuken niet verborgen hoeven te worden, maar juist een waarde kunnen krijgen. Deze filosofie is van toepassing in de kinderopvang, waar het belangrijk is om kinderen te leren dat fouten onderdeel zijn van het leren en groeien. Door fouten te benadrukken en te onderzoeken, in plaats van te verbergen, bieden kinderopvangers en ouders kinderen de kans om kracht te halen uit hun fouten en ervaringen. Het creëren van een positieve foutcultuur is essentieel in de kinderopvang en kan worden gestimuleerd door het benadrukken van fouten en het laten zien dat fouten onderdeel zijn van het leren en groeien.

Bronnen

1. Patrick Laureij - Kintsugi
2. Patrick Laureij - Cabaret
3. Theaterprogramma - Kindertheater en cabaret