Cesars aanpak voor puppy’s: Opvoeding van honden met een duidelijke leider
juli 11, 2025
De opvoeding van kinderen heeft zich in de loop van de tijd aanzienlijk ontwikkeld. De bronnen tonen aan dat er zowel overeenkomsten als verschil zijn tussen hoe kinderen vroeger en nu worden opgevoed. Deze overdenkingen zijn gebaseerd op informatie uit meerdere bronnen, waaronder artikelen over opvoeding, kinderrechten, en sociale veranderingen. In dit artikel worden de belangrijkste overeenkomsten en verschillen tussen de opvoeding van vroeger en nu besproken, met aandacht voor gezinsleven, normen en waarden, en de rol van ouders.
De bronnen tonen aan dat er veel overeenkomsten zijn tussen de opvoeding van vroeger en nu. Zo blijven veel normen en waarden onveranderd, zoals eerlijkheid, behulpzaamheid, en zelfstandigheid. Deze eigenschappen werden al in de jaren zestig als belangrijk beschouwd en blijven dat tegenwoordig. Bovendien blijft de nadruk op het opvoeden van kinderen met liefde en aandacht behouden.
In zowel 1967 als 2017 stonden deze eigenschappen in de top van belangrijke waarden. Hoewel creativiteit en warmte in de jaren zestig nog in de top tien stonden, zijn deze tegenwoordig vervangen door zelfbewustzijn en humor. Dit wijst erop dat de nadruk in de opvoeding is verlegd, maar de kernwaarden blijven behouden.
Bijna alle ouders, zowel vroeger als nu, geven aan dat ze hun kinderen willen laten leren om hun eigen keuzes te maken. In de jaren zestig was het belang van het kind centraal, met aandacht voor zijn wensen en behoeften. Tegenwoordig blijft deze nadruk bestaan, maar dan met meer ruimte voor het eigen gedrag van het kind. Ouders vragen zich steeds meer af wat het betekent om opvoeder te zijn in een wereld met kansen en gevaren, en willen hun kinderen helpen om zich in deze wereld te bewegen.
Hoewel er veel overeenkomsten zijn, zijn er ook duidelijke verschillen tussen de opvoeding vroeger en nu. De bronnen laten zien dat de opvoeding van vroeger veel meer gericht was op discipline en gehoorzaamheid. In de jaren zestig werd het woord ‘gehoorzaamheid’ geschrapt, wat een reactie was op de eigen opvoeding waarin men te weinig ruimte had ervaren. Tegenwoordig mag het stellen van grenzen weer. Ouders staan voor de uitdaging om hun ideeën over opvoeding te verankeren in hun christelijke geloof en te beseffen wat het betekent om opvoeder te zijn in deze wereld met zijn kansen en zijn gevaren.
Een ander verschil is de manier waarop ouders met hun kinderen omgaan. Vroeger was het druk in het gezin, waarbij er altijd iemand thuis was voor de kinderen. Nu is iedereen ‘ergens’. Beide ouders werken vaak, en hebben kinderen en ouders veel activiteiten. Het is dan moeilijker om toch te zorgen voor de basisrust die nodig is om de relatie tussen ouder en kind te voeden en van waaruit er opgevoed kan worden. Het is belangrijk om tijd door te brengen met elkaar, samen iets te ondernemen, waardoor het kind voelt dat je waardeert dat het bij je is.
De rol van de moeder in de opvoeding is ook veranderd. Vroeger was het de taak van de moeder om het kind op te voeden, terwijl 75% van de ouders in 2017 vindt dat ook anderen zoals opa’s en oma’s verantwoordelijk zijn voor de opvoeding. De moeder is tegenwoordig niet meer de enige verantwoordelijke voor de opvoeding, maar is er ook sprake van een gedeelde verantwoordelijkheid.
Een ander verschil is de invloed van technologie en media op de opvoeding. Vroeger had je als ouder weinig met de smartphone, iPad, en Netflix te maken, domweg omdat het er niet was. Wat er wel was in de jaren ’70? Een beetje televisie. 59% van de ouders bepaalde waar-ie op stond. Tegenwoordig valt er zo veel te zien, dat ouders alleen opzetten wat zij geschikt achten (92%). De invloed van de media op de opvoeding is dus groter geworden.
De samenleving heeft zich ook aanzienlijk ontwikkeld. In de negentiende eeuw was er veel armoede, en de eerste schoolwet van 1806 gaf de overheid meer invloed op onderwijs, niet voor kennisoverdracht maar om kinderen op te voeden tot gehoorzame christelijke burgers. Pas eind 19e eeuw komt een verbod op kinderarbeid, samen met invoering van de leerplicht. Betere levensomstandigheden en sociale onrust leiden tot belangrijke sociale wetten (ingevoerd tussen 1889 – 1901): de Arbeidswet, Ongevallenwet, Woningwet, Leerplichtwet en Kinderwetten.
De opvoeding is ook veranderd in het licht van de kinderrechten. In 1989 nemen de VN het Kinderrechtenverdrag aan met 54 artikelen over de rechten van kinderen tot 18 jaar. Voor het eerst wordt het kind erkend als zelfstandig rechtssubject. Het verdrag behandelt alle aspecten van het kinderleven en kent drie soorten rechten (3 P’s): Provisierechten (voorzieningen), Protectierechten (bescherming) en Participatierechten. Nederland ratificeert het verdrag in 1995.
De opvoeding van kinderen heeft zich in de loop van de tijd aanzienlijk ontwikkeld. Er zijn zowel overeenkomsten als verschillen tussen de opvoeding vroeger en nu. De kernwaarden van eerlijkheid, behulpzaamheid, en zelfstandigheid blijven behouden, maar de nadruk is verlegd naar het eigen gedrag van het kind. De rol van de moeder is veranderd, en de invloed van technologie en media op de opvoeding is groter geworden. De samenleving heeft zich ook aanzienlijk ontwikkeld, en de kinderrechten zijn in de afgelopen jaren steeds belangrijker geworden.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet