Gekke opvoeding: hoe verschillende stijlen in de praktijk lopen
juli 6, 2025
Positieve discipline is een opvoedingsmethode die gericht is op het leren van sociale en levensvaardigheden bij kinderen, in plaats van op straffen en beloningen. Het is gebaseerd op het werk van Alfred Adler en Rudolf Dreikurs en verder ontwikkeld door Jane Nelsen en Lynn Lott in de jaren 1980. De kern van positieve discipline is het respectvol en bemoedigend omgaan met kinderen, waarbij het belangrijk is om hen te laten leren om verantwoordelijkheid te nemen, respect te tonen en problemen op te lossen. In dit artikel zullen we de principes van positieve discipline bespreken, de voordelen ervan en hoe ouders en opvoeders deze methode kunnen toepassen.
Positieve discipline is een democratisch opvoedingsmodel waarin regels en grenzen mede tot stand komen vanuit respect en genegenheid. Chantage, straf of dreigementen worden niet gebruikt. Positieve discipline smeedt veilige gehechting bij kinderen. Het werd in de jaren twintig van de vorige eeuw bedacht door Alfred Adler, een kinderpsychiater, samen met Rudolf Dreikurs. Het werd verder ontwikkeld door de psychologen Jane Nelsen en Lynn Lott in de jaren 1980.
Positieve discipline helpt volwassenen het onaangepaste gedrag van kinderen te begrijpen. Het bevordert een positieve houding en leert ze goed gedrag, verantwoordelijkheid en intermenselijke vaardigheden. Ouders en leraren kunnen niet als bazen blijven fungeren en moeten zich het vermogen eigen maken om democratische leiders te zijn. Deze opvoedingsmethode is ingekaderd binnen de ethiek van respectvol opvoeden. Ze reikt technieken aan voor volwassenen die bij de opvoeding van kinderen betrokken zijn, of het nu ouders, leerkrachten, of beroepskrachten op het gebied van gezondheid en opvoeding zijn.
We kunnen zeggen dat het een effectieve discipline is die op zoek gaat naar de redenen die kinderen ertoe brengen zich op een bepaalde manier te gedragen. Het geeft volwassenen ook de middelen om aan die redenen te werken.
Positieve discipline heeft een aantal belangrijke criteria die het verschil maken tussen een effectieve en ongezonde opvoeding. De belangrijkste criteria zijn:
In tegenstelling tot traditionele opvoeding die vaak gebaseerd is op straffen en beloningen, is positieve discipline gericht op het leren van vaardigheden. Het is een methode die opbouwt in plaats van afbouwt. De nadruk ligt op het begrijpen van gedrag en het leren van verantwoordelijkheid, in plaats van op het straffen van kinderen.
Positieve discipline is een opvoedingsmethode die gebaseerd is op respect, bemoediging en het aanleren van vaardigheden, in plaats van op belonen en straffen. Het is belangrijk dat ouders en opvoeders weten dat kinderen niet alleen leren om te gehoorzamen, maar ook om te denken over hun eigen gedrag en de gevolgen daarvan.
Positieve discipline werkt door kinderen te leren om verantwoordelijkheid te nemen en hun eigen gedrag te controleren. Het is gebaseerd op het idee dat kinderen van nature geneigd zijn om hun ouders tevreden te stellen. Door hen te leren om hun eigen gedrag te controleren, kunnen ouders hun kinderen helpen om verantwoordelijkheid te nemen.
De kern van positieve discipline is het leren van vaardigheden, in plaats van het straffen van kinderen. Het is belangrijk dat ouders en opvoeders weten dat kinderen niet alleen leren om te gehoorzamen, maar ook om te denken over hun eigen gedrag en de gevolgen daarvan.
Positieve discipline heeft een aantal voordelen die het verschil kunnen maken in de opvoeding van kinderen. De belangrijkste voordelen zijn:
Om positieve discipline toe te passen, is het belangrijk om een aantal principes te volgen. De belangrijkste principes zijn:
Kinderen die denken dat ze altijd maar hun zin krijgen, zijn geneigd om boos te worden of door te drammen als ze hun zin niet krijgen. Volgens de familietherapeut Hal Runkel moeten ouders daarom duidelijke grenzen stellen. “Kinderen die begrijpen dat er duidelijk gedefinieerde grenzen gelden, leren beter om grenzen te respecteren en hoe zij zichzelf moeten reguleren”, zegt Runkel.
Een veilige en stimulerende omgeving is essentieel voor de ontwikkeling van kinderen. Ouders moeten ervoor zorgen dat hun kinderen zich veilig en gelukkig voelen. Dit kan worden bereikt door een omgeving te creëren waarin kinderen ongestoord kunnen ontdekken en waarin ze zich kunnen ontwikkelen.
Positieve ondersteuning is belangrijk om kinderen te motiveren en te helpen bij hun ontwikkeling. Complimenten en aanmoediging zijn motiverend om nieuwe dingen te leren. Ouders stimuleren zo de zelfstandigheid van hun kind en bieden ondersteuning bij moeilijkheden.
Ieder kind is uniek en ontwikkelt zich in een eigen tempo. Wanneer ouders te veel van het kind verwachten, of willen dat het meteen alles goed doet, kunnen er problemen ontstaan. Ieder kind maakt fouten en meestal niet met opzet.
Positieve discipline is een effectieve opvoedingsmethode die gericht is op het leren van sociale en levensvaardigheden bij kinderen, in plaats van op straffen en beloningen. Het is gebaseerd op het werk van Alfred Adler en Rudolf Dreikurs en verder ontwikkeld door Jane Nelsen en Lynn Lott in de jaren 1980. De kern van positieve discipline is het respectvol en bemoedigend omgaan met kinderen, waarbij het belangrijk is om hen te laten leren om verantwoordelijkheid te nemen, respect te tonen en problemen op te lossen. Door de principes van positieve discipline toe te passen, kunnen ouders en opvoeders helpen bij de ontwikkeling van hun kinderen en hen voorbereiden op de toekomst.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet