Opvoeding en verzorging van een Friese paard
juli 6, 2025
In de moderne maatschappij is de religieuze vorming van kinderen een complex onderwerp dat betrokkenen zoals ouders, onderwijzers, en gemeenschapsleden aandacht verdient. De opvoeders, inclusief ouders, onderwijskrachten, en andere betrokkenen, spelen een cruciale rol in het vormen van de religieuze identiteit van jonge kinderen. De opvoeding van kinderen in religieuze zin is geen eenduidig proces, maar een dynamische interactie tussen verschillende factoren, waaronder gezin, school, en kerk. De bronnen laten zien dat de samenwerking tussen deze opvoeders essentieel is voor een geloofwaardige en relevante opvoeding.
Het gezin is het uitgangspunt van de geloofsopvoeding en het eerste steunpunt bij het aankweken van een godsdienstig bewustzijn. Een 'modelgezin' bereidt het kind voor op een religieus, deugdzaam en kerkelijk leven en begeleidt het op de lange mars naar een zelfstandige gelovige. Vanaf de geboorte worden rituelen in stelling gebracht om de pasgeborene lid te laten worden van de geloofsgemeenschap. Zo vormt bij de rooms-katholieken de doop het startsein voor het proces van inwijding en inlijving. In het jodendom of de islam is dat de circumcisie. Geloofsoverdracht is succesvol als het nageslacht het geleerde van zijn rolmodel internaliseert, navolgt en imiteert.
Deel van deze opvoeding is het delen van religieuze waarden en rituelen. Kinderen leren dit door het gedrag van hun ouders en andere vertrouwde figuren. In het begin zijn dit vooral rituelen zoals het bidden, het lezen van de Bijbel, of het meemaken van kerst- en paasfeesten. Deze momenten helpen kinderen om een gevoel van verbondenheid met het geloof op te bouwen. Het is belangrijk om te beseffen dat religieuze opvoeding niet alleen plaatsvindt in de kerk, maar ook in het dagelijks leven van het gezin.
De school speelt een cruciale rol in de geloofsopvoeding. Volgens de encycliek Divini Illius Magistri (1929) is het onderwijs een natuurlijke aanvulling op het gezin en de kerk. Het geestelijke gezag in Rome kende in die encycliek de (kweek)scholen een belangrijke religieuze waarde toe. Scholen werden gezien als het ideale midden om kinderen te begeleiden bij hun opvoeding in het geloof.
De lesstof en het lesmateriaal die in de school worden gebruikt, moeten de religieuze waarden bevorderen. In Nederland maakten de uitgeverijen Zwijsen en Malmberg hiervan werk. Onder het motto: ‘Rooms onderwijs in de Roomse school.’ waren zij decennialang de hofleveranciers van de katholieke scholen. De boeken ontvingen een bisschoppelijk keurmerk: het nihil obstat. Dit zorgde ervoor dat de leerstof overeenkomstig de katholieke leer was.
In moderne contexten is de school niet langer uitsluitend gericht op religieuze opvoeding. De opvoeding is meer gericht op het vormen van een brede ethische en morele opvatting. De school moet echter wel een rol spelen in de opvoeding van kinderen in het geloof, zeker als het om christelijke scholen gaat.
De kerk is een belangrijk onderdeel van de geloofsopvoeding. De driehoek school-kerk-gezin functioneert nog steeds, al is de samenwerking tussen deze drie partijen niet altijd ideaal. De kerk speelt een rol in het begeleiden van kinderen en jongeren in hun geloofsontwikkeling. De jeugdbeweging, zoals scouting, wordt gebruikt als hulpmiddel bij godsdienstige opvoeding. De jeugdleidster speelt een rol als medezielzorgster.
De kerk helpt ook bij het vormen van de religieuze identiteit van kinderen. De doop, de jeugdwijding, en het bezoeken van de kerk zijn essentiële onderdelen van de geloofsopvoeding. Deze rituelen helpen kinderen om hun geloof te versterken en te begrijpen wat het betekent om deel te nemen aan een religieuze gemeenschap.
De dynamiek tussen opvoeders in de godsdienstige vorming is een belangrijk onderwerp in moderne opvoeding. De onderzoeksdoelen van het project ‘Dynamiek tussen opvoeders in de godsdienstige vorming’ laten zien dat de samenwerking tussen ouders, onderwijzers, en andere betrokkenen essentieel is. De onderzoeksvraag luidt: Hoe spelen idealen een rol in de dynamiek tussen ouders en andere volwassenen die formeel en informeel betrokken zijn bij de godsdienstige vorming van protestants christelijke kinderen en jongeren in de 21e eeuw en hoe kan deze dynamiek beïnvloed worden als zij hun idealen met elkaar delen met het doel de godsdienstige vorming van kinderen en jongeren te versterken?
Het onderzoek is gebaseerd op kwalitatief onderzoek. In de eerste fase wordt de dynamiek tussen opvoeders begrepen en geanalyseerd. In de tweede fase wordt er gewerkt aan een participatief actieonderzoek, waarbij opvoeders met elkaar in gesprek gaan over hun opvoedingsidealen. Hierbij worden mogelijke spanningen thema en wordt gezocht naar manieren om de samenwerking te versterken.
Ouders spelen een centrale rol in de religieuze opvoeding van hun kinderen. Volgens het Kinderrechtenverdrag hebben kinderen het recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst. Ouders mogen hun kinderen stimuleren om een bepaald geloof te volgen, maar het is belangrijk dat kinderen vrijwillig kiezen welk geloof zij willen volgen. Ouders moeten hun kinderen begeleiden in hun opvoeding, maar mogen hen niet dwingen om een bepaalde godsdienst te accepteren.
De opvoeding van kinderen in religieuze zin is niet alleen een kwestie van rituelen, maar ook van een diepe morele en ethische opbouw. De ouders moeten hun kinderen leren om zich te verantwoorden voor hun keuzes en hun eigen geloof te ontdekken. De religieuze opvoeding begint binnen het gezin, waarbij de ouders een voorbeeldfunctie vervullen.
In de moderne maatschappelijke context is de religieuze opvoeding van kinderen niet meer zo eenduidig als vroeger. De opvoeding moet rekening houden met de diversiteit van religies en levensovertuigingen. De opvoeders moeten zich bewust zijn van de rol die zij spelen in de opvoeding van kinderen in een seculiere maatschappij.
De opvoeders moeten zich ook bewust zijn van de invloed van de media op de opvoeding. De kinderen leren hun geloof vormgeven door het gebruik van moderne technologie, zoals apps, websites, en sociale media. De opvoeders moeten hierin een rol spelen door de kinderen te begeleiden bij het leren omgaan met deze nieuwe vormen van religieuze opvoeding.
De opvoeders, inclusief ouders, onderwijzers, en andere betrokkenen, spelen een cruciale rol in de religieuze vorming van kinderen. Het gezin is het uitgangspunt van de geloofsopvoeding, terwijl de school en de kerk essentiële onderdelen zijn van dit proces. De samenwerking tussen deze opvoeders is belangrijk om een geloofwaardige en relevante opvoeding te waarborgen. De opvoeders moeten zich bewust zijn van de rol die zij spelen in de opvoeding van kinderen in een seculiere maatschappelijke context. De opvoeding van kinderen in religieuze zin is een complex proces dat aandacht verdient.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet