Geleide vrijheid en morele opvoeding: De visie van Daan Roovers

In de huidige tijd wordt opvoeding steeds complexer, met een toenemende nadruk op het ontwikkelen van moraal, autonomie en sociaal gedrag bij kinderen. Daan Roovers, filosoof en auteur van het boek Mensen maken: Nieuw licht op opvoeden, benadrukt dat opvoeding niet alleen gericht moet zijn op het leren van vaardigheden, maar ook op het vormen van een persoonlijkheid en het leren denken. In haar visie is de kern van opvoeding de geleide vrijheid, waarin kinderen op een gestructureerde manier worden begeleid om hun eigen keuzes te maken en te leren omgaan met de wereld. Dit artikel bespreekt de visie van Roovers over opvoeding, met aandacht voor de rol van de ouder, de betekenis van moraal en het belang van het leren denken.

De visie van Daan Roovers

Daan Roovers benadrukt dat het opvoedingsproces niet alleen gericht moet zijn op het leren van technische vaardigheden, zoals lezen, schrijven en rekenen, maar ook op het ontwikkelen van een moreel bewustzijn en het leren omgaan met de wereld. In haar boek Mensen maken benadrukt ze dat kinderen niet alleen leren om te lopen, te vallen en op te staan, maar ook leren denken en zelfstandig beslissingen nemen. Dit idee komt voort uit de filosofie van Jean-Jacques Rousseau, die in zijn werk Émile een natuurlijke en spontane opvoeding benadrukt. Volgens Roovers is het belangrijk dat kinderen hun eigen pad volgen, waarbij ouders en opvoeders een begeleidende rol spelen, in plaats van directe instructies te geven.

Geleide vrijheid: Een balans tussen vrijheid en begeleiding

Een van de centrale ideeën in Roovers’ visie is geleide vrijheid. Dit begrip komt voort uit de filosofie van Rousseau, waarin het kind in een natuurlijke omgeving opgroeit, zonder directe beïnvloeding van de volwassenen. In plaats van het kind te bevelen, laat de opvoeder het kind zelfstandig experimenteren en leren. Roovers benadrukt dat dit geen vorm van volledige vrijheid is, maar wel een vorm van begeleide vrijheid. De opvoeder moet het kind helpen om de juiste keuzes te maken, maar niet alles vooraf bepalen. Dit betekent dat kinderen leren om te vallen, te herstellen en hun eigen ervaringen op te doen.

Volgens Roovers is het belangrijk dat kinderen niet te vroeg worden opgeslokt door de maatschappelijke verwachtingen. Ze benadrukt dat kinderen eerst als kind moeten kunnen zijn, in plaats van direct als volwassenen worden beoordeeld. Dit is ook het geval in de negatieve opvoeding, een concept dat Rousseau introduceerde. Hierbij wordt het kind zo min mogelijk beïnvloed door de volwassenen, zodat het zelfstandig kan leren en experimenteren. De opvoeder moet dus niet te veel doen, maar juist een omgeving creëren waarin het kind zich kan ontwikkelen.

Morele opvoeding: Leren denken, niet straffen

Een ander belangrijk aspect van Roovers’ visie is de morele opvoeding. Ze benadrukt dat het leren van moraal niet kan gebeuren door te straffen, maar dat kinderen moeten leren om op hun eigen manier te denken en te beslissen wat goed en fout is. Volgens haar is het leren denken cruciaal, omdat kinderen op deze manier hun eigen morele keuzes kunnen maken. Dit is een van de kernpunten van Kant, die in zijn lezingen over opvoeding benadrukte dat het doel van opvoeding is om het kind tot een mens te maken, door het te leren denken en te leren omgaan met de wereld.

Roovers benadrukt dat het leren van moraal niet kan gebeuren door te straffen, maar dat kinderen moeten leren om op hun eigen manier te denken en te beslissen wat goed en fout is. Ze benadrukt dat het leren denken cruciaal is, omdat kinderen op deze manier hun eigen morele keuzes kunnen maken. Dit is een van de kernpunten van Kant, die in zijn lezingen over opvoeding benadrukte dat het doel van opvoeding is om het kind tot een mens te maken, door het te leren denken en te leren omgaan met de wereld.

De rol van de ouder: Begeleiding in plaats van controle

Roovers benadrukt dat de rol van de ouder niet is om het kind te bevelen, maar om het kind te begeleiden. Dit betekent dat ouders niet te veel moeten doen, maar juist een omgeving moeten creëren waarin het kind zich kan ontwikkelen. Ze benadrukt dat het belangrijk is dat ouders niet te veel invloed uitoefenen op het gedrag van het kind, maar juist een omgeving creëren waarin het kind zelfstandig kan leren en experimenteren. Dit is ook het geval in de negatieve opvoeding, een concept dat Rousseau introduceerde. Hierbij wordt het kind zo min mogelijk beïnvloed door de volwassenen, zodat het zelfstandig kan leren en experimenteren. De opvoeder moet dus niet te veel doen, maar juist een omgeving creëren waarin het kind zich kan ontwikkelen.

Samenwerking tussen ouders, school en gemeenschap

Roovers benadrukt dat opvoeding niet alleen een zaak is van de ouders, maar ook van de school en de gemeenschap. Ze benadrukt dat het belangrijk is dat ouders, leerkrachten en andere betrokkenen samenwerken in een opvoedkundig netwerk. Dit is een idee dat ze in haar boek benadrukt, waarin ze benadrukt dat het opvoedingsproces niet alleen door ouders moet worden bepaald, maar ook door de school en de omgeving. Ze benadrukt dat het belangrijk is dat ouders niet alleen op hun eigen kind letten, maar ook op de omgeving van hun kind. Dit is ook het geval in de negatieve opvoeding, een concept dat Rousseau introduceerde. Hierbij wordt het kind zo min mogelijk beïnvloed door de volwassenen, zodat het zelfstandig kan leren en experimenteren. De opvoeder moet dus niet te veel doen, maar juist een omgeving creëren waarin het kind zich kan ontwikkelen.

De uitdagingen van de moderne opvoeding

In de moderne opvoeding zijn er verschillende uitdagingen, zoals de toenemende druk van de samenleving, de toename van digitale media en de complexiteit van de maatschappelijke verwachtingen. Roovers benadrukt dat het belangrijk is dat ouders en opvoeders zich bewust zijn van deze uitdagingen en dat ze de juiste balans kunnen vinden tussen vrijheid en begeleiding. Ze benadrukt dat het belangrijk is dat ouders en opvoeders niet te veel van hun kind verwachten, maar juist een omgeving creëren waarin het kind zich kan ontwikkelen. Dit is ook het geval in de negatieve opvoeding, een concept dat Rousseau introduceerde. Hierbij wordt het kind zo min mogelijk beïnvloed door de volwassenen, zodat het zelfstandig kan leren en experimenteren. De opvoeder moet dus niet te veel doen, maar juist een omgeving creëren waarin het kind zich kan ontwikkelen.

Conclusie

De visie van Daan Roovers op opvoeding benadrukt dat het belangrijk is dat kinderen leren om te vallen, te herstellen en hun eigen keuzes te maken. Ze benadrukt dat het leren denken cruciaal is, omdat kinderen op deze manier hun eigen morele keuzes kunnen maken. De rol van de ouder is om het kind te begeleiden, in plaats van te bevelen. Het is belangrijk dat ouders en opvoeders zich bewust zijn van de uitdagingen van de moderne samenleving en dat ze de juiste balans kunnen vinden tussen vrijheid en begeleiding. Roovers benadrukt dat het opvoedingsproces niet alleen door ouders moet worden bepaald, maar ook door de school en de omgeving. Dit is een belangrijk punt in haar visie, waarin ze benadrukt dat het belangrijk is dat ouders, leerkrachten en andere betrokkenen samenwerken in een opvoedkundig netwerk.

Bronnen

1. Over geleide vrijheid en tijd verspillen opvoeding een van der poel
2. Er is een nieuw opvoedideaal nodig, stelt deze filosoof
3. Leren wat goed en fout is
4. Daan School
5. Hoe voed je kinderen op in tijden van Facebook en YouTube?
6. Mensen maken, Daan Roovers
7. Geleide vrijheid
8. Opvoeden is veel meer dan straffen en belonen
9. Mensen maken, een nieuw licht op opvoeden