Cursussen voor honden opvoeden: Wat moet je weten?
juli 5, 2025
De relatie tussen een moeder met borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD) en haar kinderen is complex en beïnvloedt zowel de persoonlijke als de psychosociale ontwikkeling van het kind. Volgens onderzoek en ervaringen uit meerdere bronnen is het opvoeden door een moeder met BPD lastig en kan dit leiden tot onveilige hechting, emotionele onzekerheid en beïnvloeding van het kinderselfbeeld. Dit artikel bespreekt de uitdagingen die een moeder met BPD ervaart bij het opvoeden, de gevolgen voor het kind, en mogelijke oplossingen voor betere omgang.
Volgens onderzoek van de universiteit van Tennessee is een moeder met BPD vaak onveilig gehecht, wat betekent dat ze zichzelf niet veilig voelt in relaties en geen veiligheid kan bieden aan haar kind. Dit leidt er vervolgens toe dat de kinderen ook onveilig gehecht raken. Uit een studie blijkt dat 80 procent van de kinderen van een moeder met BPD op 13 maanden onveilig gehecht is. Dit is een aanzienlijk verschil vergeleken met kinderen van gezonde moeders.
Een andere studie uit 2011 toont aan dat moeders met BPD minder positief en minder interactief zijn met hun kinderen, vooral in de eerste drie maanden. Ook in latere jaren blijven ze minder gevoelig voor de behoeften van hun kind en biedt ze minder structuur aan. Dit kan leiden tot emotionele onzekerheid bij het kind, wat op zichzelf al een risico vormt op het ontwikkelen van persoonlijkheidsstoornissen, angststoornissen of zelfs criminaliteit.
Een moeder met BPD heeft vaak een gevoel van leegte en heeft behoefte aan bevestiging. Ze kan haar kinderen als volledig goed of slecht zien, wat leidt tot een onstabiele omgang. Dit is ook te zien in de ervaring van Lisa, die opgroeide bij een moeder met BPD. Zij vertelde dat haar moeder haar steeds als te dik beschouwde en haar dwong om haar brood weg te gooien. Dit soort gedrag kan leiden tot eetstoornissen en een negatief zelfbeeld.
Daarnaast is een moeder met BPD vaak onvoorspelbaar, wat leidt tot een constante spanning bij het kind. Het kind moet zich concentreren op de moeder en zoekt stabiliteit, die er echter niet is. Dit kan ertoe leiden dat het kind zich in de steek gelaten voelt, ook al is de moeder dat niet bewust. De angst voor verlaten is een van de belangrijkste kenmerken van BPD, en deze angst kan leiden tot een afhankelijkheidsgevoel bij het kind.
Ouders met BPD kunnen leren mentaliseren, wat helpt bij het begrijpen van het gedrag van hun kind en het beter kunnen reageren. Volgens Liesbet Nijssens van de landelijke studiedag over BPD is mentaliseren belangrijk om te kunnen omgaan met de emotionele problemen van het kind. Een ouder die kan mentaliseren, kan zich een beeld vormen van wat het kind beweegt en wat het nodig heeft. Hierdoor kan het kind zich beter ontwikkelen en beter omgaan met emoties.
Een voorbeeld hiervan is het gedrag van een kind dat op weg naar huis is en zich niet kan ontspannen. Als de ouder kan mentaliseren, ziet hij dat het kind moe is en past hij zijn reactie daarop aan. Dit helpt het kind om zich te ontwikkelen tot een persoon die weet hoe hij met emoties om moet gaan.
Er zijn behandelingen die kunnen helpen bij het opvoeden door een moeder met BPD. Schematherapie is een veelbelangrijke behandeling die helpt bij het beheersen van de emotionele instabiliteit en het verbeteren van de relaties. Daarnaast wordt er onderzoek gedaan naar een specifieke behandeling voor ouders met BPD, genaamd MBT-P. Deze behandeling richt zich op het verbeteren van de ouder-kind interactie en het verminderen van het risico op intergenerationele overdracht van BPD.
In de praktijk is het echter vaak lastig om hulp te krijgen, omdat ouders met BPD vaak niet in staat zijn om hulp te accepteren. Ze hebben een diepgeworteld wantrouwen en zijn bang dat hun kind van hen wordt afgenomen. Dit maakt het voor zorgverleners moeilijk om effectief te kunnen werken.
De invloed van een moeder met BPD op het kind is groot. Volgens onderzoek ontwikkelen kinderen van BPD-moeders vroeger een grotere verlatingsangst en hebben ze een wisselend of negatiever zelfbeeld. Ze hebben meer kans op het ontwikkelen van persoonlijkheidsstoornissen, zoals BPD, of stoornissen zoals ADHD, angststoornissen en depressies. Daarnaast hebben deze kinderen vaker aandachtsproblemen, moeite met relaties en belanden ze eerder in de criminaliteit.
In het geval van Lisa, die opgroeide bij een moeder met BPD, ontwikkelde ze als tiener een eetstoornis en als volwassene raakte ze verslaafd aan alcohol. Ze had veel aandacht van mannen nodig en ging met veel mannen naar bed. Ze wisselde vaak van relatie en baan, alles in haar leven was tijdelijk. Totdat ze besefte dat het echt niet goed met haar ging en hulp zocht. Er werd vastgesteld dat zij ook BPD had, maar ze wilde deze diagnose wel erkennen en werd geholpen.
Een moeder met BPD heeft het moeilijk bij het opvoeden van haar kind. De invloed van deze stoornis is groot, en het kan leiden tot onveilige hechting, emotionele onzekerheid en beïnvloeding van het kinderselfbeeld. Ondersteuning en behandeling zijn belangrijk om dit te verbeteren, maar het is vaak lastig om hulp te krijgen. Het is belangrijk dat ouders met BPD kunnen leren om te gaan met hun emotionele problemen, zodat hun kinderen beter kunnen opgroeien.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet