De Surinaamse Opvoeding: Een Perspectief uit het Oude Land

De Surinaamse opvoeding, zoals deze in het boek “Waarom? Daarom!” van Roué Verveer wordt beschreven, is een complexe en veelzijdige vorm van opvoeding die zowel culturele als morele aspecten omvat. Het boek biedt een uniek perspectief op hoe kinderen in Suriname worden opgevoed, met name in de jaren tachtig. Verveer vergelijkt zijn eigen ervaring met de opvoeding in Nederland, waar hij zijn twee zonen opvoedt. Dit verschijnsel van opvoedingsstijlen wordt in het boek met humor en kritiek belicht, en het laat zien hoe culturele verschillen invloed kunnen hebben op de opvoedingspraktijken.

Verschillen tussen Surinaamse en Nederlandse Opvoeding

Uit verschillende bronnen blijkt dat er duidelijke verschillen zijn tussen de Surinaamse en de Nederlandse opvoeding. Volgens het onderzoek van Marjolijn Distelbrink in “Opvoeding in Surinaams-Creoolse gezinnen in Nederland” is er sprake van accentverschillen. In Surinaamse gezinnen wordt er meer nadruk gelegd op presteren, conformiteit en respect voor ouders. Daarnaast is er sprake van een sterkere autoritaire houding, waarin de ouders de leiding geven en de kinderen luisteren. In Nederlandse gezinnen is er meer ruimte voor autonomie en het onderhandelen met kinderen. Dit verschijnsel wordt ook in andere bronnen benoemd, zoals in het artikel “Opvoeden op z’ Surinaams” waarin wordt opgemerkt dat de Surinaamse opvoeding een duidelijke, maar ook een vrije opvoeding is.

In de reacties op het artikel wordt geweest op de nadelen van de kenmerken van de Surinaamse opvoeding, zoals het gebruik van lichamelijke straf en de nadruk op gehoorzaamheid. Er wordt ook op gewezen dat de Surinaamse opvoeding niet altijd ideaal is, en dat er ook in Nederlandse gezinnen problemen kunnen zijn met de opvoeding. De reacties zijn begrijpelijk en deels terecht, aangezien een strenge en kille autoritaire opvoeding maar weinig kinderen baat kan brengen.

De Rol van Ouders in de Surinaamse Opvoeding

In de Surinaamse opvoeding speelt de rol van de ouders een cruciale betekenis. Volgens het onderzoek van Distelbrink is er sprake van een sterke rol van de moeder in veel gezinnen, waarin de moeder de kinderen opvoedt, vaak gecombineerd met ondersteuning van vrouwen uit haar netwerk. In veel gevallen is de vader aanwezig, maar in veel gezinnen ontbreekt de vader, waardoor de moeder de rol van opvoeder neemt. Dit verschijnsel komt ook voor in andere bronnen, zoals in het artikel “Opvoeden op z’ Surinaams”, waarin wordt opgemerkt dat er in veel gezinnen combinaties van opvoedstijlen zijn gemaakt.

In de Surinaamse opvoeding is er ook sprake van een sterke nadruk op respect voor ouders. Dit is een kernwaarde in de Surinaamse opvoeding, zoals blijkt uit het onderzoek van Distelbrink. De Surinaamse ouders vinden het belangrijk dat hun kinderen niet hun vriendje zijn, en dat er een duidelijk verschil is tussen ouders en kinderen. Dit verschijnsel wordt ook in andere bronnen benoemd, zoals in het artikel “Opvoeden op z’ Surinaams”, waarin wordt opgemerkt dat Surinaamse jongeren de klappen die ze thuis kregen of waarmee werd gedreigd, weglagen in gesprek daarover.

De Invloed van de Cultuur op de Opvoeding

De cultuur heeft een grote invloed op de opvoeding. In de Surinaamse opvoeding is er sprake van een sterke cultuur, waarin de tradities en waarden van de Surinaamse gemeenschap een rol spelen. Dit verschijnsel wordt ook in andere bronnen benoemd, zoals in het artikel “Opvoeden op z’ Surinaams”, waarin wordt opgemerkt dat de Surinaamse opvoeding een duidelijke, maar ook een vrije opvoeding is. De Surinaamse opvoeding is echter niet alleen bepalend voor de opvoeding in Suriname, maar ook voor Surinaamse gezinnen in Nederland.

In Nederland zijn er ook verschillen tussen Surinaamse en Nederlandse opvoeders, gemiddeld. Volgens het onderzoek van Distelbrink is er sprake van meer nadruk op presteren en conformiteit in Surinaamse gezinnen, en minder op autonomie. In Nederlandse gezinnen is het anders, maar ook hier zijn er verschillen. Er zijn hordes autochtoon-Nederlandse ouders die gruwelen van de in hun ogen brutale manier waarop zij andere autochtone kinderen met hun moeder of vader zien omgaan, of van de te grote vrijheid, of te weinig taken, die die kinderen thuis krijgen.

De Opvoedingspraktijken in Surinaams-Creoolse Gezinnen

In het onderzoek van Distelbrink wordt de opvoedingssituatie in Surinaams-Creoolse gezinnen in Nederland beschreven. Het onderzoek is gedaan in het kader van een door het Programmerings College Onderzoek Jeugd (PCOJ) gesubsidieerd onderzoekprogramma, waarin de opvoedingssituatie in gezinnen met verschillende etnisch-culturele achtergronden in kaart wordt gebracht. Het onderzoek laat zien dat er accentverschillen zijn tussen Surinaamse en Nederlandse opvoeders, gemiddeld. Wat meer nadruk op presteren bijvoorbeeld, iets meer nadruk op conformiteit, iets minder op autonomie, in veel gezinnen.

De opvoedingspraktijken in Surinaams-Creoolse gezinnen zijn dus verschillend van die in Nederlandse gezinnen, maar ook binnen Surinaams-Creoolse gezinnen zijn er grote verschillen, onder andere samenhangend met opleidingsniveau van ouders en jongeren. Ook in Nederlandse gezinnen is dat zo. Er zijn hordes autochtoon-Nederlandse ouders die gruwelen van de in hun ogen brutale manier waarop zij andere autochtone kinderen met hun moeder of vader zien omgaan, of van de te grote vrijheid, of te weinig taken, die die kinderen thuis krijgen.

De Invloed van de Opvoeding op de Ontwikkeling van Kinderen

De opvoeding heeft een grote invloed op de ontwikkeling van kinderen. In de Surinaamse opvoeding is er sprake van een sterke nadruk op respect voor ouders, wat een belangrijke kernwaarde is in de Surinaamse opvoeding. Dit verschijnsel wordt ook in andere bronnen benoemd, zoals in het artikel “Opvoeden op z’ Surinaams”, waarin wordt opgemerkt dat Surinaamse jongeren de klappen die ze thuis kregen of waarmee werd gedreigd, weglagen in gesprek daarover.

De opvoeding in Suriname is dus niet alleen bepalend voor de opvoeding in Suriname, maar ook voor Surinaamse gezinnen in Nederland. De opvoedingspraktijken in Surinaams-Creoolse gezinnen zijn dus verschillend van die in Nederlandse gezinnen, maar ook binnen Surinaams-Creoolse gezinnen zijn er grote verschillen, onder andere samenhangend met opleidingsniveau van ouders en jongeren.

De Opvoeding in Surinaams-Creoolse Gezinnen in Nederland

In het onderzoek van Distelbrink wordt de opvoedingssituatie in Surinaams-Creoolse gezinnen in Nederland beschreven. Het onderzoek is gedaan in het kader van een door het Programmerings College Onderzoek Jeugd (PCOJ) gesubsidieerd onderzoekprogramma, waarin de opvoedingssituatie in gezinnen met verschillende etnisch-culturele achtergronden in kaart wordt gebracht. Het onderzoek laat zien dat er accentverschillen zijn tussen Surinaamse en Nederlandse opvoeders, gemiddeld. Wat meer nadruk op presteren bijvoorbeeld, iets meer nadruk op conformiteit, iets minder op autonomie, in veel gezinnen.

De opvoedingspraktijken in Surinaams-Creoolse gezinnen zijn dus verschillend van die in Nederlandse gezinnen, maar ook binnen Surinaams-Creoolse gezinnen zijn er grote verschillen, onder andere samenhangend met opleidingsniveau van ouders en jongeren. Ook in Nederlandse gezinnen is dat zo. Er zijn hordes autochtoon-Nederlandse ouders die gruwelen van de in hun ogen brutale manier waarop zij andere autochtone kinderen met hun moeder of vader zien omgaan, of van de te grote vrijheid, of te weinig taken, die die kinderen thuis krijgen.

De Opvoeding in Surinaams-Creoolse Gezinnen in Nederland

In het onderzoek van Distelbrink wordt de opvoedingssituatie in Surinaams-Creoolse gezinnen in Nederland beschreven. Het onderzoek is gedaan in het kader van een door het Programmerings College Onderzoek Jeugd (PCOJ) gesubsidieerd onderzoekprogramma, waarin de opvoedingssituatie in gezinnen met verschillende etnisch-culturele achtergronden in kaart wordt gebracht. Het onderzoek laat zien dat er accentverschillen zijn tussen Surinaamse en Nederlandse opvoeders, gemiddeld. Wat meer nadruk op presteren bijvoorbeeld, iets meer nadruk op conformiteit, iets minder op autonomie, in veel gezinnen.

De opvoedingspraktijken in Surinaams-Creoolse gezinnen zijn dus verschillend van die in Nederlandse gezinnen, maar ook binnen Surinaams-Creoolse gezinnen zijn er grote verschillen, onder andere samenhangend met opleidingsniveau van ouders en jongeren. Ook in Nederlandse gezinnen is dat zo. Er zijn hordes autochtoon-Nederlandse ouders die gruwelen van de in hun ogen brutale manier waarop zij andere autochtone kinderen met hun moeder of vader zien omgaan, of van de te grote vrijheid, of te weinig taken, die die kinderen thuis krijgen.

Conclusie

De Surinaamse opvoeding, zoals deze in het boek “Waarom? Daarom!” van Roué Verveer wordt beschreven, is een complexe en veelzijdige vorm van opvoeding die zowel culturele als morele aspecten omvat. Het boek biedt een uniek perspectief op hoe kinderen in Suriname worden opgevoed, met name in de jaren tachtig. Verveer vergelijkt zijn eigen ervaring met de opvoeding in Nederland, waar hij zijn twee zonen opvoedt. Dit verschijnsel van opvoedingsstijlen wordt in het boek met humor en kritiek belicht, en het laat zien hoe culturele verschillen invloed kunnen hebben op de opvoedingspraktijken. De opvoeding in Suriname is dus niet alleen bepalend voor de opvoeding in Suriname, maar ook voor Surinaamse gezinnen in Nederland. De opvoedingspraktijken in Surinaams-Creoolse gezinnen zijn dus verschillend van die in Nederlandse gezinnen, maar ook binnen Surinaams-Creoolse gezinnen zijn er grote verschillen, onder andere samenhangend met opleidingsniveau van ouders en jongeren.

Bronnen

1. Opvoeding in Surinaams-Creoolse gezinnen in Nederland
2. Waarom? Daarom!
3. De Surinaamse opvoeding bestaat niet
4. Recensie: Waarom? Daarom!
5. Online Bibliotheek
6. Opvoeding in Surinaams-Creoolse gezinnen in Nederland
7. Primera Boeken
8. Waarom? Daarom!
9. Marktplaats Boeken
10. Boekbeschrijvingen
11. De Surinaamse opvoeding van de puberzoon van cabaretier Roué Verveer
12. Boek: Waarom? Daarom!