Chihuahua opvoeden: een gids voor een gelukkige en gehoorzame hond
juli 5, 2025
De opvoeding van kinderen in Surinaams-Creoolse gezinnen in Nederland verschilt opmerkelijk van de opvoeding in meer traditionele Nederlandse gezinnen. Dit verschil wordt duidelijk gemaakt in meerdere boeken en studies, waaronder het werk van Marjolijn Distelbrink en het boek Waarom? Daarom! van Roué Verveer. Deze publicaties tonen aan dat er sprake is van een unieke opvoedingsstijl, die zowel culturele als psychosociale aspecten omvat. In dit artikel worden de kernaspecten van deze opvoedingsstijl besproken, inclusief de rol van ouderlijk gezag, het verschil tussen Surinaamse en Nederlandse opvoeding, en de invloed van deze stijl op de ontwikkeling van kinderen.
De opvoedingspraktijk in Surinaams-Creoolse gezinnen wordt vaak gekenmerkt door een sterk gezag van ouders, waarbij regels duidelijk zijn en niet aan te tasten. Dit verschijnt in het boek Opvoeding in Surinaams-Creoolse gezinnen in Nederland van Marjolijn Distelbrink, waarin wordt gekeken naar de praktijk van opvoeding in drie jaar onderzoek. Hierin wordt duidelijk gemaakt dat ouders in deze gezinnen vaak een directe, autoritaire stijl hanteren. Dit betekent dat kinderen worden geacht te luisteren en zich aan te passen aan de regels van de ouder. De opvoeding is gericht op discipline, respect voor de ouders en een duidelijke hiërarchie binnen het gezin.
In het boek Waarom? Daarom! van Roué Verveer wordt deze stijl geïllustreerd met voorbeelden uit zijn eigen ervaring. Verveer vergelijkt zijn eigen opvoeding in het Suriname van de jaren tachtig met de opvoeding van zijn zonen in Nederland. Hierin ziet hij een duidelijk verschil: in Suriname werd er sterk gekeken naar het gedrag van het kind, terwijl in Nederland de nadruk ligt op het geven van keuzes. In plaats van te zeggen: "Je doet wat ik zeg", wordt er in Nederland vaak gevraagd: "Wil je broccoli of spinazie?" Dit verschijnt als een vorm van "slappe" opvoeding, waarin ouders hun grenzen niet duidelijk stellen.
In het onderzoek van Distelbrink wordt ook gekeken naar de positie van de vader in Surinaams-Creoolse gezinnen. Hierin wordt duidelijk gemaakt dat de vader vaak een centrale rol speelt in de opvoeding. Dit verschilt van de situatie in veel Nederlandse gezinnen, waar de moeder vaak de primus in de opvoeding is. In Surinaams-Creoolse gezinnen is de vader vaak de autoriteit en wordt hij gezien als de voornaamste opvoeder. Dit kan leiden tot een sterkere betrokkenheid van de vader bij het opvoedingsproces, maar ook tot een beperkte rol voor de moeder, die zich meer richt op het huishouden.
In het boek Waarom? Daarom! wordt ook aangegeven dat de vader in Suriname een sterke rol speelt in de opvoeding. Verveer beschrijft hoe zijn vader hem streng opvoedde, met duidelijke regels en verwachtingen. Dit verschijnt in contrast met de opvoeding in Nederland, waar de vader vaak minder betrokken is bij het opvoedingsproces. Dit verschijnt als een cultureel verschil, waarbij de rol van de vader in Suriname sterker is dan in Nederland.
De opvoedingsstijl in Surinaams-Creoolse gezinnen heeft een invloed op de ontwikkeling van kinderen. In het onderzoek van Distelbrink wordt aangegeven dat kinderen uit deze gezinnen vaak een sterke morele opvoeding krijgen. Dit komt door de duidelijke regels en het respect voor de ouders. Bovendien zijn deze kinderen vaak beter in het aanvaarden van verantwoordelijkheden en het volgen van instructies.
In het boek Waarom? Daarom! wordt ook aangegeven dat de opvoeding in Suriname leidt tot kinderen die zich goed kunnen aanpassen aan situaties waarin duidelijkheid en discipline nodig zijn. Dit verschijnt in contrast met de opvoeding in Nederland, waar de nadruk ligt op het geven van keuzes en het respecteren van het individuele gedrag van het kind. Dit kan leiden tot kinderen die moeilijker zijn in het volgen van instructies en het aanvaarden van verantwoordelijkheden.
In het onderzoek van Distelbrink wordt ook gekeken naar de praktijk van opvoeding in Surinaams-Creoolse gezinnen. Hierin blijkt dat er sprake is van een sterke band tussen ouders en kinderen. Deze band wordt vaak gecultiveerd door het delen van gezamenlijke activiteiten en het geven van ruimte voor het kind om zich te ontwikkelen. Bovendien wordt er vaak gewerkt aan het opbouwen van een sterke morele opvoeding, waarbij kinderen worden geleerd om respect te hebben voor anderen en zich aan te passen aan de normen van het gezin.
In het boek Waarom? Daarom! wordt ook aangegeven dat de opvoeding in Suriname gericht is op het geven van duidelijke regels en het aanvaarden van verantwoordelijkheden. Hierbij wordt vaak gebruikgemaakt van een directe aanpak, waarbij kinderen worden geacht te luisteren en zich aan te passen aan de instructies van de ouder. Dit verschijnt in contrast met de opvoeding in Nederland, waar de nadruk ligt op het geven van keuzes en het respecteren van het individuele gedrag van het kind.
In Nederland wordt de opvoeding vaak gezien als een proces waarin de nadruk ligt op het geven van keuzes en het respecteren van het individuele gedrag van het kind. Dit verschijnt in het boek Waarom? Daarom! als een vorm van "slappe" opvoeding, waarin ouders hun grenzen niet duidelijk stellen. In plaats van te zeggen: "Je doet wat ik zeg", wordt er vaak gevraagd: "Wil je broccoli of spinazie?" Dit verschijnt als een vorm van flexibiliteit, waarin ouders hun kinderen laten kiezen tussen verschillende opties. Dit kan leiden tot kinderen die moeilijker zijn in het volgen van instructies en het aanvaarden van verantwoordelijkheden.
In het onderzoek van Distelbrink blijkt dat de opvoeding in Nederland vaak gericht is op het geven van ruimte voor het kind om zich te ontwikkelen. Hierbij wordt vaak gewerkt aan het opbouwen van een sterke morele opvoeding, waarbij kinderen worden geleerd om respect te hebben voor anderen en zich aan te passen aan de normen van het gezin. Bovendien wordt er vaak gewerkt aan het opbouwen van een sterke band tussen ouders en kinderen, waarbij gezamenlijke activiteiten een belangrijk onderdeel vormen.
De opvoeding in Surinaams-Creoolse gezinnen in Nederland verschilt opmerkelijk van de opvoeding in meer traditionele Nederlandse gezinnen. Dit verschijnt als een cultureel verschil, waarbij de opvoeding in Suriname sterker is dan in Nederland. Dit verschijnt ook in het boek Waarom? Daarom! van Roué Verveer, waarin wordt gekeken naar de opvoeding in Suriname en Nederland. Hierin blijkt dat de opvoeding in Suriname gericht is op het geven van duidelijke regels en het aanvaarden van verantwoordelijkheden. Dit verschijnt in contrast met de opvoeding in Nederland, waar de nadruk ligt op het geven van keuzes en het respecteren van het individuele gedrag van het kind.
In het onderzoek van Distelbrink blijkt dat de opvoeding in Surinaams-Creoolse gezinnen vaak gericht is op het opbouwen van een sterke morele opvoeding, waarbij kinderen worden geleerd om respect te hebben voor anderen en zich aan te passen aan de normen van het gezin. Bovendien wordt er vaak gewerkt aan het opbouwen van een sterke band tussen ouders en kinderen, waarbij gezamenlijke activiteiten een belangrijk onderdeel vormen.
De opvoeding in Surinaams-Creoolse gezinnen in Nederland verschilt opmerkelijk van de opvoeding in meer traditionele Nederlandse gezinnen. Dit verschijnt als een cultureel verschil, waarbij de opvoeding in Suriname sterker is dan in Nederland. De opvoedingsstijl in deze gezinnen is gericht op het opbouwen van een sterke morele opvoeding, waarbij kinderen worden geleerd om respect te hebben voor anderen en zich aan te passen aan de normen van het gezin. Bovendien wordt er vaak gewerkt aan het opbouwen van een sterke band tussen ouders en kinderen, waarbij gezamenlijke activiteiten een belangrijk onderdeel vormen.
De opvoedingspraktijk in Surinaams-Creoolse gezinnen verschilt ook in de rol van de vader, waarbij deze vaak een centrale rol speelt in de opvoeding. Dit verschijnt in contrast met de situatie in veel Nederlandse gezinnen, waar de moeder vaak de primus in de opvoeding is. De opvoedingsstijl in deze gezinnen heeft ook invloed op de ontwikkeling van kinderen, waarbij deze vaak een sterke morele opvoeding krijgen en beter in staat zijn om verantwoordelijkheden aan te gaan.
De opvoedingspraktijk in Nederland verschilt daardoor van de opvoeding in Surinaams-Creoolse gezinnen, waarbij de nadruk ligt op het geven van keuzes en het respecteren van het individuele gedrag van het kind. Dit kan leiden tot kinderen die moeilijker zijn in het volgen van instructies en het aanvaarden van verantwoordelijkheden. De opvoeding in Suriname is daardoor vaak sterker en gericht op het opbouwen van een sterke morele opvoeding, waarbij kinderen worden geleerd om respect te hebben voor anderen en zich aan te passen aan de normen van het gezin.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet