Buitenlandse hond adopteren: opvoeding en begeleiding in de eerste maanden
juli 5, 2025
In de wereld van opvoeding en kinderopvang is het begrip "omdenken" steeds meer in de aandacht gekomen, met name via het werk van Berthold Gunster. Het omdenken in de opvoeding is geen traditionele opvoedingsmethode, maar een manier van denken en handelen dat gericht is op het omkeren van de blik op lastig gedrag van kinderen. In plaats van te kijken naar wat er niet is, wordt er gekeken naar wat er wel is en wat er wel kán zijn. Deze aanpak is gebaseerd op de visie van Berthold Gunster, die het begrip omdenken heeft ontwikkeld en er meerdere boeken over heeft geschreven, waaronder Omdenken in de opvoeding en Lastige kinderen? Heb jij even geluk. In dit artikel worden de kernprincipes van omdenken in de opvoeding toegelicht, met aandacht voor de visie van Gunster, praktische toepassing en de invloed op het omgangen met kinderen.
Kernprincipes van omdenken in de opvoeding
Omdenken in de opvoeding is een visie die uitgaat van het idee dat kinderen niet opgevoed moeten worden, maar dat ze op een andere manier begeleid en ondersteund moeten worden. Berthold Gunster benadrukt dat kinderen niet leren voor later, maar dat ze leren voor nu. Dit betekent dat ouders en opvoeders zich niet moeten richten op het oplossen van problemen, maar dat ze moeten kijken naar de krachten en kansen die een kind heeft. Omdenken is geen wiskunde, geen logisch schema of een stappenplan, maar een manier van denken die opent voor creativiteit en flexibiliteit.
Een van de belangrijkste aspecten van omdenken is het verschil tussen “opvoeden” en “zorgen voor”. Volgens Gunster valt onder “zorgen voor” alles wat met directe zorg te maken heeft. Al het andere is opvoeden, oftewel “leren voor later”. Kinderen willen echter niet leren voor later, maar willen leren voor nu. Daarom roept Gunster op om het opvoeden los te laten, omdat dat vanzelf wel goed komt. Hij zegt dat het lastige gedrag van een kind niet als een probleem moet worden gezien, maar als een mogelijkheid om te omdenken.
De visie van Berthold Gunster
Berthold Gunster is de grondlegger van het begrip “omdenken”. Hij heeft dit idee ontwikkeld in de jaren jaren 90 en heeft sindsdien meerdere boeken geschreven over omdenken, waaronder Omdenken in de opvoeding, Omdenken is stom, en Lastige kinderen? Heb jij even geluk. In deze boeken benadrujt hij dat het lastige gedrag van kinderen geen probleem is, maar een kans is om te omdenken. Hij roept ouders op om te stoppen met opvoeden en te beginnen met het omdenken van hun gedrag.
In zijn boek Lastige kinderen? Heb jij even geluk legt Gunster uit dat het lastige gedrag van een kind geen probleem is, maar een mogelijkheid is. Hij benadrukt dat kinderen niet opgevoed moeten worden, maar dat ze op een andere manier begeleid en ondersteund moeten worden. Volgens hem is het lastige gedrag van een kind een ruwe energie, een ongestold verlangens, dat zich op een stuntelige manier uitdrukt. Door dit gedrag te omdenken, kan het worden omgevormd tot iets nieuws, een positieve ontwikkeling.
Praktische toepassing van omdenken in de opvoeding
In de praktijk betekent omdenken dat ouders en opvoeders moeten kijken naar wat er wel is en wat er wel kán zijn. In plaats van te kijken naar wat er niet is, wordt er gekeken naar wat er wel is en wat er wel kán zijn. Dit betekent dat ouders en opvoeders moeten ophouden met het vaststellen van problemen en beginnen met het omdenken van hun gedrag. Het is belangrijk om te erkennen dat kinderen autonome wezens zijn, en dat er geen logische aanpak is die voor ieder kind werkt.
Omdenken in de opvoeding betekent dat ouders en opvoeders moeten ophouden met het denken dat ze het probleem moeten oplossen. In plaats daarvan moeten ze kijken naar wat het kind wel wil en wat hun verlangens zijn. Er zijn drie dingen waar elk kind naar verlangt, namelijk: zich erkend voelen, als een autonoom wezen behandeld worden, en zich competent voelen. Door deze drie verlangens van het kind te erkennen en te ondersteunen, kan het lastige gedrag van het kind worden omgevormd tot een positieve ontwikkeling.
Omdenken en de rol van de ouder
Omdenken in de opvoeding betekent dat ouders en opvoeders hun rol moeten veranderen van opvoeder naar bondgenoot. In plaats van het kind te bepalen wat het moet doen, moet de ouder aandacht en ruimte geven aan de verlangens van het kind. Dit betekent dat ouders en opvoeders moeten ophouden met het vaststellen van problemen en beginnen met het omdenken van hun gedrag. De rol van de ouder is niet om het kind te bepalen, maar om het kind te ondersteunen en te begeleiden.
In zijn boek Omdenken in de opvoeding benadrukt Gunster dat ouders en opvoeders moeten ophouden met het denken dat ze het probleem moeten oplossen. In plaats daarvan moeten ze kijken naar wat het kind wel wil en wat hun verlangens zijn. Door deze drie verlangens van het kind te erkennen en te ondersteunen, kan het lastige gedrag van het kind worden omgevormd tot een positieve ontwikkeling.
De invloed van omdenken op het omgangen met kinderen
De visie van Berthold Gunster heeft een grote impact gehad op het omgangen met kinderen. Door het omdenken van het lastige gedrag van kinderen, kan dit worden omgevormd tot een positieve ontwikkeling. Dit betekent dat ouders en opvoeders niet langer op zoek hoeven te gaan naar oplossingen voor problemen, maar dat ze kunnen kiezen voor een alternatief dat gericht is op het omdenken van hun gedrag.
Omdenken in de opvoeding is geen eenvoudig proces, maar het biedt een alternatief voor ouders en opvoeders die op zoek zijn naar een manier om met kinderen om te gaan. Door te omdenken, kan het lastige gedrag van kinderen worden omgevormd tot een positieve ontwikkeling. Dit betekent dat ouders en opvoeders kunnen kiezen voor een manier van denken en handelen dat gericht is op het omkeren van de blik op het gedrag van hun kind.
Conclusie
Omdenken in de opvoeding is een visie die gericht is op het omkeren van de blik op het lastige gedrag van kinderen. In plaats van te kijken naar wat er niet is, wordt er gekeken naar wat er wel is en wat er wel kán zijn. Deze aanpak is gebaseerd op de visie van Berthold Gunster, die het begrip omdenken heeft ontwikkeld en er meerdere boeken over heeft geschreven. In de praktijk betekent omdenken dat ouders en opvoeders moeten kijken naar wat er wel is en wat er wel kán zijn. Door dit te doen, kan het lastige gedrag van kinderen worden omgevormd tot een positieve ontwikkeling. De invloed van omdenken op het omgangen met kinderen is groot, en het biedt een alternatief voor ouders en opvoeders die op zoek zijn naar een manier om met kinderen om te gaan.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
