Bijbels opvoeden van zonen: principes, lessen en praktijk
juli 5, 2025
Een baby van één jaar is op het grensgebied van het zuigelingen- en kleutergebied. In deze fase begint het kind zijn eigen wil te ontwikkelen, en wordt het steeds belangrijker om regels en grenzen te stellen. De opvoeding van een baby van één jaar draait om het leren van gedrag, het stimuleren van ontwikkeling en het aanleren van eenvoudige regels. In dit artikel worden de belangrijkste aspecten van het opvoeden van een baby van één jaar besproken, gebaseerd op de beschikbare informatie uit de bronnen.
Een baby van één jaar is al een dreumes geworden. Dit betekent dat het kind steeds meer zelfstandig is en zijn eigen wil ontwikkelt. Lichamelijk, sociaal-emotioneel en mentaal ontwikkelt het kind zich snel. Een van de belangrijkste aspecten is het leren omgaan met anderen. Het kind leert verschil te maken tussen de ouder en een vreemde, en het leert ook bewust te spelen met voorwerpen en met andere kinderen. Daarnaast ontwikkelt het kind ook lichaamsbeheersing, zoals vastpakken van speelgoed, zitten, kruipen en lopen.
Bij de ontwikkeling van een baby van één jaar is het belangrijk dat de ouder passend reageert op de behoeften van het kind. Kijk naar het kind en probeer zo goed mogelijk aan te sluiten bij wat het nodig heeft. Naarmate het kind ouder wordt, moet de ouder steeds meer grenzen stellen. Structuur en duidelijkheid zijn belangrijk voor het kind, zodat het weet waar het aan toe is. Dit geeft het kind een gevoel van veiligheid.
Vanaf een leeftijd van ongeveer acht maanden kan een ouder beginnen met het aanleren van het woord “nee”. Het kind is met de dag nieuwsgieriger en begint met kruipen, waardoor een wereld voor hem open gaat. Het begrijpt de boodschap van “nee” nog niet, maar hoort wel aan de toon van de stem dat de ouder niet blij is. Door elke keer duidelijk “nee” te zeggen als het kind iets doet wat niet mag, leert het de boodschap herkennen. Het is belangrijk dat de ouder in de buurt blijft, want als de ouder uit het zicht is, vergeet het kind snel dat het iets niet mag.
Het is belangrijk dat de ouder niet begint te lachen als het kind iets doet wat niet mag. Lachen zal het kind zien als aanmoediging. Uitleggen waarom het kind iets niet mag is zinvol vanaf ongeveer een jaar. Het begrijpt het op dat moment nog niet, maar na een poosje zal het een verband gaan leggen tussen de woorden die het hoort.
Spelen is belangrijk voor de verstandelijke, sociaal-emotionele en motorische ontwikkeling van het kind. Kinderen leren al spelend de wereld beter begrijpen. Ze doen tijdens het spelen nieuwe ervaringen op. Zo merken ze bijvoorbeeld dat een bal gaat rollen als je ertegen duwt en een blokje niet. Ze slaan naar speeltjes, laten ze vallen en slaan ermee op de grond. Zo merken ze wat er gebeurt als je iets doet en leren ze denken.
Een eenvoudig spelletje is “geven en nemen”. Je geeft het kind iets, het geeft het jou terug, jij geeft het hem weer. Daarnaast is het belangrijk om het kind in contact te brengen met andere kinderen. Baby’s zijn dol op herhaling. Van uitproberen, kijken wat er gebeurt en dat eindeloos herhalen leert het kind het meeste. Jonge kinderen kunnen bijvoorbeeld steeds opnieuw het deksel op de pan doen, er weer af halen en er weer op doen. Kinderen doen niets liever en het stimuleert hun denken en motoriek.
Een baby van één jaar kan goeddeels met de pot mee-eten. Hij zal het alleen niet altijd doen, omdat hij zijn eigen wil ontdekt. En als hij het doet, zal hij het op zijn eigen manier willen aanpakken. Doordat hij minder hard groeit, zal hij overigens wel iets minder gaan eten. Het is belangrijk om veilig speelgoed te geven, zodat het kind niet bijt met zijn nieuwe tandjes.
Er is ook sprake van brandwonden bij kinderen. Een dreumes begint de eerste stapjes al te zetten. Het duurt niet lang meer voor het kind iedere kamer in huis ontdekt en alle kastdeurtjes en laatjes opentrekt. Extra opletten dus! Ook verbranding ligt op de loer. Wees goed voorbereid en vraag nu gratis jouw eerste hulpboekje met tips van de Brandwonden Stichting aan.
Een baby van één jaar is al actief en wil dingen onderzoeken. Het is belangrijk om het kind te leren wat wel en niet mag. Zo kan het ontdekken op een veilige manier gebeuren. Het is ook belangrijk om het kind te leren wat de grenzen zijn. Bijvoorbeeld: waar mag het kind wel aan komen en waar moet het afblijven? Wees hier consequent in en laat het kind duidelijk merken wanneer iets niet mag wat het doet. Nog beter is om het kind aan te moedigen dingen te pakken of te doen die wel mogen.
De opvoeding van een kind is niet alleen taak van de ouders, maar ook van andere opvoeders zoals opa’s en oma’s, de school en het kinderdagverblijf. Ze dragen net als de ouders bepaalde gewoonten, waarden en vaardigheden over op het kind. Het is belangrijk dat de ouders samenwerken met deze secundaire opvoeders om het kind zo goed mogelijk te ondersteunen.
Het opvoeden van een baby van één jaar is een belangrijk proces. Het kind begint zijn eigen wil te ontwikkelen, en het is belangrijk om regels en grenzen te stellen. De ouder moet passend reageren op de behoeften van het kind, en het kind moet leren omgaan met anderen. Spelen is belangrijk voor de verstandelijke, sociaal-emotionele en motorische ontwikkeling van het kind. De voeding en gezondheid van het kind zijn eveneens belangrijk. Veiligheid en bescherming zijn essentieel, en samenwerking met andere opvoeders is belangrijk voor het welzijn van het kind.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet