Bijbelse opvoeding en onderwijs: Boeken en praktische hulpmiddelen voor ouders en opvoeders
juli 5, 2025
In de wereld van opvoeding en kinderontwikkeling is de keuze voor een bepaalde opvoedstijl van groot belang voor de ontwikkeling van kinderen. Een veelvoorkomende opvoedstijl die vaak besproken wordt, is de autoritaire opvoeding. Deze stijl wordt vaak in verband gebracht met de opvattingen van de Nederlandse Jeugd- en Jeugdzorg (NJI), waarbij duidelijke regels en grenzen worden gegeven. In dit artikel bespreiden we wat autoritaire opvoeding inhoudt, hoe deze werkt, en wat de gevolgen zijn voor kinderen.
De autoritaire opvoedstijl wordt gekenmerkt door een hoge mate van controle en een lage mate van betrokkenheid. Dit betekent dat ouders in deze stijl vaak veel regels en grenzen stellen, maar tegelijkertijd weinig emotionele steun bieden aan hun kinderen. De term “autoritair” wordt vaak gebruikt om deze stijl te beschrijven, wat verwijst naar de manier waarop ouders hun kinderen bepalen en bepalen wat ze mogen en mogen niet doen.
In vergelijking met andere opvoedstijlen, zoals de democratische of de toegewijde stijl, is de autoritaire stijl meestal minder gunstig voor de kinderontwikkeling. In de theorie wordt aangegeven dat kinderen die opgevoed worden met een autoritaire stijl vaker last hebben van lagere zelfwaardering, minder sociale vaardigheden en een grotere kans op gedragsproblemen.
Volgens de bronnen is het belangrijk om te begrijpen hoe autoritaire opvoeding kan bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen. In de opvoedingsstijlen die worden besproken, wordt aangegeven dat een hoge mate van controle en een lage mate van betrokkenheid kan leiden tot een gebrek aan empathie en emotionele steun. Dit kan ertoe leiden dat kinderen zich onzeker voelen en zich onvoldoende kunnen ontwikkelen in hun sociale en emotionele vaardigheden.
Bijvoorbeeld, in de tabel over opvoedstijlen wordt duidelijk gemaakt dat de democratische opvoedingsstijl het meest gunstig is voor het aanleren van een gezonde leefstijl. Deze stijl bevat een hoge mate van ouderlijke verzorging, betrokkenheid, gevoeligheid, overleg op basis van redeneren, controle en stimulering van de autonomie van jongeren. Dit leidt tot competente, onafhankelijke kinderen met een hoog gevoel van eigenwaarde en een hoog ontwikkeld gevoel van sociale verantwoordelijkheid.
De bronnen die beschikbaar zijn, geven inzicht in hoe autoritaire opvoeding wordt beoordeeld. De opvoedingsproces wordt gezien als een transactioneel proces, waarin ouders en kinderen elkaar wederzijds beïnvloeden in relatie met de specifieke omgeving van het gezin. Dit betekent dat factoren in het kind, de ouder(s) of de omgeving invloed kunnen hebben op de opvoeding.
In de opvoedingsproces wordt ook aangegeven dat de balans tussen risico- en beschermende factoren belangrijk is. Factoren die de opvoeding kunnen bedreigen, zijn risicofactoren, terwijl factoren die de opvoeding goed laten verlopen, beschermende factoren zijn. Het balansmodel brengt deze factoren in kaart, wat helpt bij het begrijpen van de invloed van autoritaire opvoeding op de ontwikkeling van kinderen.
In de opvoedingsstijlen wordt duidelijk gemaakt dat de manier waarop ouders opvoeden, varieert in de mate waarin zij controle uitoefenen en hun kinderen emotioneel en affectief ondersteunen. Op grond daarvan zijn vier opvoedstijlen te onderscheiden. Ze worden gekenmerkt door de mate van controle en betrokkenheid.
De autoritaire opvoedingsstijl is een van de vier stijlen, waarbij de controle hoog is, maar de betrokkenheid laag. Dit leidt ertoe dat ouders meer regels en grenzen stellen, maar tegelijkertijd weinig emotionele steun bieden aan hun kinderen. Dit kan leiden tot een gebrek aan empathie en emotionele steun, wat kan bijdragen aan lagere zelfwaardering en minder sociale vaardigheden bij kinderen.
In de opvoedingsopgaven wordt aangegeven dat ouders in elke periode ook specifieke opvoedingsopgaven hebben. In de fase van het schoolkind wordt bijvoorbeeld aangegeven dat positieve stimulans, omgang met leeftijdgenoten, sociaal gedrag, onderwijsondersteunend gedrag, uitleg en instructie, en eigen taken geven belangrijk zijn.
Deze opvoedingsopgaven zijn essentieel voor de ontwikkeling van kinderen, maar kunnen moeilijk zijn als ouders een autoritaire stijl hanteren. In dit geval kunnen ouders moeite hebben met het bepalen van de juiste mate van controle en betrokkenheid, wat kan leiden tot problemen bij het opvoeden van hun kinderen.
Autoritaire opvoeding is een vorm van opvoeding waarbij ouders veel regels en grenzen stellen, maar tegelijkertijd weinig emotionele steun bieden aan hun kinderen. Deze stijl kan leiden tot lagere zelfwaardering, minder sociale vaardigheden en een grotere kans op gedragsproblemen bij kinderen. Het is belangrijk dat ouders hier rekening mee houden bij het opvoeden van hun kinderen. Door te kiezen voor een meer democratische opvoedingsstijl, waarin zowel controle als betrokkenheid belangrijk zijn, kunnen ouders hun kinderen helpen om zich beter te ontwikkelen in hun sociale en emotionele vaardigheden.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet