Spelen en leren in het internaat: Een balans tussen gezondheid en ontwikkeling
juli 5, 2025
In de 19e eeuw had de onderwijzer een centrale rol in de opvoeding van kinderen, niet alleen in het leren rekenen, schrijven en lezen, maar ook in het versterken van het sociale gedrag en het begrijpen van het leven van de kinderen. De bronnen tonen aan dat de onderwijzer niet alleen lesgever was, maar ook een belangrijke rol speelde bij het ontwikkelen van de kinderen in hun omgeving. De opvoeding was hierbij niet alleen gericht op de leerstof, maar ook op het aanleren van sociale vaardigheden, het begrijpen van het levenspatroon van de kinderen en het versterken van hun verantwoordelijkheid. De onderwijzer was dus niet alleen verantwoordelijk voor het leren, maar ook voor het vormen van het kind in zijn omgeving.
De uitdagingen van de onderwijzer
De bronnen tonen aan dat de onderwijzer in de 19e eeuw met veel uitdagingen te maken had. Zo werd er in de periode van 1840 tot 1905 opgemerkt dat de onderwijzer niet alleen verantwoordelijk was voor het leren van de kinderen, maar ook voor het begrijpen van hun sociale achtergrond. In de tekst van 1843/44 wordt benadrukt dat de onderwijzer zich moet verplaatsen in de stand van de kinderen, zodat hij hen als kind kan behandelen. Dit benadruidt het belang van het begrijpen van de sociale omstandigheden van de leerlingen.
Een andere uitdaging was het verschil in tempo en begripsvermogen van de kinderen, zelfs in grote klassen. De onderwijzer moest rekening houden met de verschillen tussen de leerlingen en hen op een manier onderwijzen die passend was voor hun individuele behoeften. Daarnaast werd er ook op gewezen dat de onderwijzer niet alleen de leerstof moest onderwijzen, maar ook het gedrag van de kinderen moest beïnvloeden. In een artikel uit 1883 wordt gezegd dat de onderwijzer op de hoogte moet zijn van de menselijke bedrijven van zijn omgeving en dat de aanknopingspunten steeds in de levenskring van de kinderen gezocht moeten worden.
De rol van de onderwijzer in het sociale gedrag van kinderen
De onderwijzer had in de 19e eeuw ook een belangrijke rol bij het ontwikkelen van het sociale gedrag van de kinderen. In de bronnen wordt benadrukt dat de onderwijzer zich moest inleven in de situatie van de kinderen, zodat hij hen beter kon leren begrijpen. In 1841 klaagt een schoolopziener over de inhoud van de dictées, waarbij wordt opgemerkt dat de leerlingen soms moeilijkheden hebben met het schrijven van woorden die buiten hun gezichtskring vallen. Dit benadruidt dat de onderwijzer niet alleen verantwoordelijk was voor het leren van de leerstof, maar ook voor het begrijpen van de levensomstandigheden van de kinderen.
In een ander stuk wordt benadrukt dat de onderwijzer ook verantwoordelijk was voor het ontwikkelen van de kinderen in hun omgeving. In 1883 wordt gezegd dat de onderwijzer, ook wanneer hij geen schoolboeken schrijft, op de hoogte moet zijn van de menselijke bedrijven van zijn omgeving. Dit betekent dat de onderwijzer niet alleen verantwoordelijk was voor het leren van de kinderen, maar ook voor het begrijpen van hun levensomstandigheden.
De invloed van de onderwijzer op de opvoeding van de kinderen
De onderwijzer had in de 19e eeuw ook invloed op de opvoeding van de kinderen. In de bronnen wordt benadrukt dat de onderwijzer niet alleen verantwoordelijk was voor het leren van de kinderen, maar ook voor het vormen van hun karakter. In een artikel uit 1883 wordt gezegd dat de onderwijzer de leerling moet opzoeken als hij ziek is en zich met de oud-leerling blijft bezighouden nadat die een werkkring gevonden heeft. Dit benadruidt dat de onderwijzer ook verantwoordelijk was voor het voortzetten van de opvoeding van de leerlingen, zelfs na hun schooltijd.
In een ander stuk wordt opgemerkt dat de onderwijzer in de 19e eeuw ook verantwoordelijk was voor het ontwikkelen van de kinderen in hun omgeving. In 1894 wordt gezegd dat de school nog steeds een tijdelijke bewaarplaats is voor kinderen, omdat deze nog ongeschikt zijn voor de fabriek en de werkplaats. Dit benadruidt dat de onderwijzer ook verantwoordelijk was voor het ontwikkelen van de kinderen in hun omgeving, zodat ze op een bepaalde manier kunnen functioneren in de maatschappij.
De rol van de onderwijzer in de opvoeding van de ouderen
De onderwijzer had in de 19e eeuw ook een rol in de opvoeding van de ouderen. In de bronnen wordt benadrukt dat de schoolbibliotheek vooral in de eerste decennia van haar bestaan evenzeer de volwassenen diende als de kinderen. Dit betekent dat de onderwijzer ook verantwoordelijk was voor het bereiken van de ouderen, zodat zij hun kinderen beter konden opvoeden. In 1883 wordt gezegd dat de schoolmeester van de vorige eeuw is geworden de pedagogisch gevormde onderwijzer van heden, de hoofdleider der volksontwikkeling in de toekomst.
In een ander stuk wordt opgemerkt dat de onderwijzer ook verantwoordelijk was voor het ontwikkelen van de kinderen in hun omgeving. In 1883 wordt gezegd dat de onderwijzer de jeugd moet voortzetten, zodat zij op een bepaalde manier kunnen functioneren in de maatschappij. Dit benadruidt dat de onderwijzer ook verantwoordelijk was voor het ontwikkelen van de kinderen in hun omgeving, zodat zij op een bepaalde manier kunnen functioneren in de maatschappij.
De uitdagingen van de onderwijzer in de 19e eeuw
De onderwijzer had in de 19e eeuw veel uitdagingen. Zo werd er in de periode van 1840 tot 1905 opgemerkt dat de onderwijzer niet alleen verantwoordelijk was voor het leren van de kinderen, maar ook voor het begrijpen van hun sociale achtergrond. In de tekst van 1843/44 wordt benadrukt dat de onderwijzer zich moet verplaatsen in de stand van de kinderen, zodat hij hen als kind kan behandelen. Dit benadruidt het belang van het begrijpen van de sociale omstandigheden van de leerlingen.
Een andere uitdaging was het verschil in tempo en begripsvermogen van de kinderen, zelfs in grote klassen. De onderwijzer moest rekening houden met de verschillen tussen de leerlingen en hen op een manier onderwijzen die passend was voor hun individuele behoeften. Daarnaast werd er ook op gewezen dat de onderwijzer niet alleen de leerstof moest onderwijzen, maar ook het gedrag van de kinderen moest beïnvloeden. In een artikel uit 1883 wordt gezegd dat de onderwijzer op de hoogte moet zijn van de menselijke bedrijven van zijn omgeving en dat de aanknopingspunten steeds in de levenskring van de kinderen gezocht moeten worden.
Conclusie
De onderwijzer had in de 19e eeuw een centrale rol in de opvoeding van kinderen. Niet alleen was hij verantwoordelijk voor het leren van de kinderen, maar ook voor het ontwikkelen van hun sociale vaardigheden en het begrijpen van hun omgeving. De onderwijzer had ook invloed op de opvoeding van de kinderen, zowel in hun schooltijd als na hun schooltijd. Bovendien had de onderwijzer ook een rol in de opvoeding van de ouderen, zodat zij hun kinderen beter konden opvoeden. De uitdagingen van de onderwijzer in de 19e eeuw waren groot, maar hij speelde een cruciale rol in de opvoeding van de kinderen.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
