Belonen in de opvoeding: Wat werkt en wat niet?
juli 5, 2025
De taak van een ouder om kinderen op te voeden is al van nature een uitdaging. Maar wanneer dit alleen gebeurt, zonder hulp van een partner, wordt de verantwoordelijkheid vaak zwaar en complex. De bronnen tonen aan dat het alleen opvoeden van kinderen niet alleen een emotionele en psychologische uitdaging is, maar ook een praktische. Kinderpsychiaters en opvoedingsdeskundigen geven daarom tips om dit proces te beheren, zowel op emotioneel als op praktisch niveau. In dit artikel geven we een overzicht van de belangrijkste aanbevelingen en tips die je kunt volgen bij het alleen opvoeden van je kinderen.
De uitdaging van het alleen opvoeden
Het alleen opvoeden van kinderen is een lastige taak. In veel gevallen is de ouder de enige die verantwoordelijk is voor het welzijn, de opvoeding en het functioneren van het kind. Dit betekent dat er geen gedeelde verantwoordelijkheid is, wat kan leiden tot uitputting, stress en zelfs emotionele moeheid. Volgens de bronnen is het belangrijk om te beseffen dat dit geen enkelvoudige taak is, maar een complexe combinatie van verantwoordelijkheid, empathie en zelfzorg.
De bronnen benadrukken ook dat het alleenstaand moederschap niet alleen een persoonlijke keuze is, maar soms ook een gevolg is van omstandigheden. Dat kan zijn door het verlies van een partner, een afwijzing van het ouderschap door de andere ouder, of een bewuste keuze om alleenstaande moeder te zijn. In elk geval is het belangrijk om te beseffen dat je niet alleen hoeft te zijn. Er zijn hulpbronnen, ondersteunende netwerken en professionele bijstand die je kunnen helpen bij het navigeren door deze uitdaging.
Tips van een kinderpsychiater: hoe je je kinderen kunt opvoeden
1. Zorg voor jezelf
Een van de belangrijkste tips die kinderpsychiaters geven, is dat je jezelf moet ondersteunend houden. Als je jezelf goed voelt, is het beter om met je kinderen om te gaan. Je kind heeft meer aan een ouder die zich goed voelt, dan aan iemand die zichzelf helemaal wegcijfert. Denk daarom regelmatig aan jezelf en aan je eigen conditie. Doe iets leuks voor jezelf, neem tijd voor jezelf. Zorg voor jezelf.
2. Gebruik een goede agenda
Het is belangrijk om je tijd goed in te delen, zeker wanneer je alleenstaande ouder bent. Een goede agenda helpt je om overzicht te houden en bij het slim indelen van je dagen. Met een beetje mazzel, hou je zo zelfs tijd over. Die tijd kun je gebruiken om samen met je kind(eren) spontane dingen te doen.
3. Laat je niet alleen
Je hoeft het niet alleen te doen. Veel ouders hebben moeite met het vragen om hulp. Maar het is belangrijk om te weten dat je dat wel mag doen. Gebruik bijvoorbeeld naschoolse oppas of helpen bij het brengen van je kind naar sportles. Je kunt ook andere ouders raadplegen of gebruik maken van steungroepen zoals ouderalleen.nl en 1ouder.nl.
4. Geef je kind verantwoordelijkheid
Bij het opvoeden van kinderen is het belangrijk om ze verantwoordelijkheid te geven. Dat vinden ze fijn! Bijvoorbeeld bij het opvoeden van pubers is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken. Wat zijn je verwachtingen? En aan welke regels dient je kind zich te houden?
5. Bereid je kind voor
Je kind moet goed voorbereid zijn op het moment dat je het voor het eerst alleen laat. Begin klein, laat je kind niet meteen een paar uur alleen thuis. Voer het langzaam op. Als je weet dat je kind een uur alleen thuis kan zijn, probeer het dan eens een middag. Bespreek met je kind wat er allemaal kan gebeuren. Kom ook met oplossingen voor mogelijke problemen. Zorg dat je een lijstje in huis hebt met belangrijke telefoonnummers. Zorg dat je een achterwacht hebt. Zorg dat je huis veilig is en dat er geen brandjes gesticht kunnen worden.
6. Wees eerlijk
Kinderen begrijpen op jonge leeftijd al dat de situatie ‘anders’ is dan bij veel vriendjes en vriendinnetjes thuis. Wees daar eerlijk over, zonder te zwaar op de hand te zijn. Je kind heeft meer aan een eerlijk verhaal. Als jullie gescheiden zijn, probeer er dan wel voor te zorgen dat je kind geen negatief beeld krijgt van de ander.
7. Gebruik professionele hulp
Als het moeilijk wordt, is het belangrijk om professionele hulp te vragen. Je kunt bijvoorbeeld terecht bij een kinderpsychiater, een opvoedingscoach of een psycholoog. Er zijn ook steungroepen en netwerken die je kunnen helpen bij het omgaan met de last van het alleen opvoeden.
De rol van de kinderpsychiater
Een kinderpsychiater kan helpen bij het opvoeden van kinderen, zowel op emotioneel als op praktisch niveau. In de bronnen wordt aangegeven dat kinderpsychiaters vaak een belangrijke rol spelen bij het begeleiden van ouders, met name bij het omgaan met emotionele uitdagingen en het aanleren van opvoedstrategieën. Bijvoorbeeld, kinderpsychiater Peter Adriaenssens geeft via live webinars tips over het omgaan met kinderen in tijden van coronamaatregelen. Hij benadrukt de belangrijkheid van het aanleren van kinderen om zich aan te passen aan nieuwe situaties, en de rol van ouders in het ondersteunend zijn van hun kinderen.
De rol van het netwerk
Een sterk netwerk is essentieel bij het alleen opvoeden van kinderen. Familie, vrienden, buurten en andere ouders kunnen helpen bij het opvoeden. Het is belangrijk om te weten dat je niet alleen hoeft te zijn. Maak contact met andere moeders in jouw situatie, ga naar steungroepen waar je kunt socialiseren en je gedachten en gevoelens kunt delen.
De uitdaging van het alleenstaand moederschap
Het is belangrijk om te beseffen dat het alleenstaand moederschap een uitdaging is. Het betekent dat je de enige verantwoordelijke bent voor het leven van je kind. Alle relevante beslissingen (voedingswijze, slaapschema’s, de school waar ze naar toe gaan, de buitenschoolse activiteiten die ze doen) vallen uitsluitend op de moeder. Als het kind ziek wordt, gepest wordt, of voor welke moeilijkheid dan ook komt te staan, is zij het die aan hun zijde staat om voor hen te zorgen, hen te troosten, en voor hun welzijn te zorgen. Als vrouw heeft ze bij deze processen ook haar eigen steun nodig.
De impact van sociale oordeel
Het is belangrijk om te beseffen dat de omgeving soms het alleen opvoeden nog moeilijker maakt. Familieleden, goede vrienden, of de maatschappij in het algemeen, kunnen de vrouw veroordelen omdat ze alleenstaande moeder is, omdat ze geen traditioneel gezin sticht of onderhoudt, of omdat ze besloten heeft alleenstaande moeder te worden. Ze kunnen haar ook veroordelen omdat ze probeert haar leven weer op te bouwen en een nieuwe partner te krijgen. Of haar verwijten dat ze niet meer tijd aan de zorg voor haar kind kan besteden. Al deze kritiek, die zo schadelijk is en gebrek aan empathie vertoont, kan erg hard aankomen bij de moeder.
Conclusie
Het alleen opvoeden van je kinderen is een complexe taak, maar met de juiste hulp, ondersteuning en strategieën kan het een succesvolle ervaring worden. De bronnen tonen aan dat het belangrijk is om jezelf te ondersteunend te houden, een goed netwerk aan te gaan, en professionele hulp in te schakelen als dat nodig is. Kinderpsychiaters en opvoedingsdeskundigen geven aanbevelingen om dit proces te beheren, zowel op emotioneel als op praktisch niveau. Door deze tips en strategieën te volgen, kan het alleen opvoeden van je kinderen een positieve en leerzame ervaring worden.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
