Opvoeden van een Australian Labradoodle pup: een overzicht van aanbevolen methoden en tips
juli 5, 2025
Antroposofisch opvoeden is een opvoedingsstijl die gebaseerd is op de filosofie van Rudolf Steiner, de grondlegger van de antroposofie. Deze benadering stelt het individuele ontwikkelingsproces van elk kind centraal en ziet het kind als een uniek wezen met een eigen potentieel. De kern van deze opvoeding ligt in het erkennen en koesteren van de individualiteit van het kind, waarbij de nadruk ligt op een holistische ontwikkeling die zowel het lichaam, de geest als de ziel omvat. Het idee hierachter is dat kinderen niet als onbeschreven blad worden geboren, maar met inherente wijsheid en potentieel dat door de juiste omgeving en begeleiding tot bloei kan komen. In de praktijk vertaalt zich dit naar een opvoedingsstijl die sterk gericht is op natuurlijke ritmes, creativiteit en een diepe verbondenheid met de natuur en de seizoenen.
Afgestemd op het kind
In de antroposofische kinderopvang staat de individuele ontwikkeling van het kind centraal. Ieder kind is uniek en beschikt over eigen talenten. Dit is het uitgangspunt voor de manier waarop wij naar kinderen kijken en hen benaderen. De antroposofische benadering stelt het kind op zijn eigen tempo te laten groeien, zodat het zich rustiger en meer in balans in het leven kan staan. De pedagogische medewerkers zorgen er dan ook voor dat het kind niet wordt gestimuleerd om iets te doen wat het nog niet kan, of waar het nog niet aan toe is. In plaats daarvan worden er uitnodigende ruimtes en situaties aangeboden, waardoor het kind op zijn eigen tempo nieuwe dingen ontdekt. De focus ligt op het respecteren van de eigenheid van het kind en het geven van ruimte voor individuele ontwikkeling.
Verbinding met de omgeving
Een belangrijk aspect van antroposofisch opvoeden is de nadruk op de verbondenheid met de natuur en het seizoensritme. De nadruk ligt op het vieren van seizoensgebonden feesten en het betrekken van kinderen bij huishoudelijke taken en natuurlijke processen. Dit kan variëren van het samen bakken van brood tot het verzorgen van planten of dieren. Het doel hiervan is om kinderen een diep gevoel van verbondenheid met de natuurlijke wereld en de cyclus van het leven bij te brengen. Deze activiteiten worden niet alleen gezien als leerzaam, maar ook als een manier om kinderen te helpen hun plaats in de grotere context van het leven te begrijpen en te waarderen.
Sociale samenhang
In de antroposofische kinderopvang wordt er op aandacht besteed aan de sociale samenhang. Een bodem waarop het leven gewoon door kan gaan, en kinderen de dag als een geheel kunnen ervaren zonder ‘knips’ tussen thuis, opvang of school. De nadruk ligt op het helpen van kinderen zich te verbinden met zichzelf, hun omgeving en de mensen om zich heen. Het vermogen om je te verbinden is de basis voor alle sociale relaties. De pedagogische benadering zorgt ervoor dat kinderen zich veilig en geborgen voelen, wat hen helpt om zich open te stellen voor nieuwe ervaringen en leerprocessen.
Mensbeeld
De pedagogische visie van de antroposofische kinderopvang is gebaseerd op het mensbeeld dat de mens bestaat uit lichaam, ziel en geest. De ontwikkeling van het kind verloopt fasegewijs en wordt beïnvloed door verschillende ontwikkelingsfasen. In de eerste 7-jaarsfase staat de ontwikkeling van het fysieke lichaam centraal. Het kind leert door te spelen en te imiteren. In de tweede 7-jaarsfase (7-14 jaar) ontwikkelt het kind een binnenwereld en beleeft de wereld via beelden en gevoelservaringen. De focus ligt op het geven van een omgeving die geschikt is voor het leren en ontwikkelen van het kind.
Ik-ontwikkeling
In drie 7-jaarsfasen (7-14-21 jaar) groeit het kind op tot een volwassen mens met een zelfstandig ik. De ontwikkeling van het ik verloopt volgens een bepaald ritme waarbij drie momenten van belang zijn. Rond het 3e levensjaar ontwaakt het ik-bewustzijn wanneer het kind zichzelf ‘ik’ gaat noemen. Rond het 10e levensjaar beleeft het kind zich voor het eerst op zichzelf staand, los van de wereld waarin het zich tot dan toe opgenomen voelde. De derde fase gaat over de ik-verwerkelijking, die zich in de puberteit aandient.
Spel en fantasie
De creatieve vermogens die elk kind in aanleg heeft, komen tot ontwikkeling in een omgeving die de fantasie aanspreekt. Bijvoorbeeld in het vrije spel, speelgoed dat niet gedetailleerd en ‘af’ is maar tot de verbeelding spreekt, werken met natuurlijke materialen van hoge kwaliteit, kunstzinnig vormgegeven materialen en creatieve activiteiten als tekenen, schilderen en boetseren. Dit biedt het kind ruimte voor originaliteit en beweeglijkheid. De nadruk ligt op het stimuleren van de fantasie en het vrije spel van kinderen, wat als essentieel wordt beschouid voor hun cognitieve en emotionele ontwikkeling.
Ritme en regelmaat
Een belangrijk aspect van antroposofisch opvoeden is het belang dat wordt gehecht aan ritme en regelmaat in het dagelijks leven van het kind. Dit komt voort uit de overtuiging dat kinderen zich het beste ontwikkelen in een voorspelbare en veilige omgeving. Ouders die deze methode volgen, besteden vaak veel aandacht aan het creëren van vaste routines en rituelen rond dagelijkse activiteiten zoals maaltijden, slapen gaan, en spelen. Deze structuur wordt gezien als een manier om kinderen een gevoel van veiligheid en geborgenheid te geven, wat hen helpt om zich open te stellen voor nieuwe ervaringen en leerprocessen.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
