Wat is opvoeding en waarom is het belangrijk voor kinderen
juli 4, 2025
In de opvoeding van kinderen speelt het gedrag van ouders een cruciale rol. In veel gevallen wordt er een tik gegeven als straf voor gedragsproblemen. Hoewel dit in het verleden vaak als een normale opvoedingsmethode werd beschouwd, blijkt uit verschillende onderzoeken en wetenschappelijke studies dat het geven van een tik zowel psychologische als fysieke gevolgen kan hebben voor kinderen. In dit artikel wordt het onderwerp van het geven van een tik nader bekeken, met aandacht voor de gevolgen, alternatieven en de rol van ouders en onderwijsinstellingen.
De geschiedenis en huidige situatie van het geven van een tik
Het geven van een tik is in Nederland sinds 2007 bij wet verboden. Dit betekent dat ouders geen fysieke straf mogen geven aan hun kinderen, waaronder een tik. Toch blijft het geven van een tik in de praktijk vaak voorkomen. Volgens onderzoek uit het rapport ‘De leefsituatie van kinderen tot 12 jaar in Nederland’ geven bijna 60 procent van de ouders hun peuter wel eens een tik. Bij de kleuters daalt dat tot 45 procent en bij de basisschoolleerlingen zakt het nog verder tot 24 procent.
Deze cijfers suggereren dat het geven van een tik nog steeds een veelvoorkomend verschijnsel is, ook al is het volgens wet verboden. Het verschil tussen wet en praktijk is duidelijk zichtbaar, en het is belangrijk om te begrijpen waarom ouders dit nog steeds doen en wat de gevolgen zijn.
De gevolgen van het geven van een tik
Er zijn verschillende studies die aantonen dat het geven van een tik negatieve gevolgen kan hebben voor kinderen. Uit onderzoek van de University of Michigan blijkt dat lijfstraffen kinderen opstandiger maken. Kinderen die fysiek gestraft worden, zijn vaak kwetsbaarder en hebben vaker emotionele problemen. Ze presteren slechter op school en vertonen vaker gedragsproblemen. Deze problemen kunnen zelfs doorlopen tot in de volwassenheid.
Bij het geven van een tik gaat het niet om het leren van een les, maar om het oefenen van geweld. Kinderen leren dat het geven van geweld toegestaan is, wat kan leiden tot agressief gedrag. Een onderzoek van de University of Manitoba toont aan dat kinderen die fysiek worden gestraft vaker agressief en antisociaal worden. Ze zijn ook vaker verslaafd of depressief.
Bovendien kan het geven van een tik leiden tot een verlies van vertrouwen tussen ouders en kind. Kinderen die geslagen worden, voelen zich mogelijk niet veilig meer, wat kan leiden tot emotionele problemen en een gebrek aan vertrouwen in hun ouders. Dit is belangrijk, omdat vertrouwen een essentieel onderdeel is van de opvoeding.
Alternatieven voor het geven van een tik
Er zijn verschillende alternatieven voor het geven van een tik, die efficiënter en minder schadelijk zijn. Volgens deskundigen is het geven van een tik geen pedagogisch middel, maar een teken van onmacht bij de ouder. Er zijn betere manieren om kinderen te beïnvloeden en hun gedrag te corrigeren.
Een van de belangrijkste alternatieven is het praten met het kind. Ouders moeten proberen te begrijpen waarom het kind zich zo gedraagt en hoe ze hierop kunnen reageren. Het is belangrijk om te luisteren en te laten zien dat het kind begrepen wordt. Dit helpt bij het opbouwen van vertrouwen en kan leiden tot betere oplossingen.
Bij het opvoeden is het belangrijk om een positieve benadering aan te houden. Dit betekent dat ouders hun kinderen moeten waarderen en positief moeten beïnvloeden. Door te kijken wat het kind goed doet en dit te benoemen, kan het gedrag van het kind worden beïnvloed. Bijvoorbeeld, in plaats van te zeggen "houd op met schreeuwen", kan het kind worden aangemoedigd om "zachtjes te praten".
Bij het opvoeden is ook het gebruik van gevoelens en emoties belangrijk. Kinderen leren om hun emoties te begrijpen en te beheersen. Door hen te leren hoe ze met hun emoties om moeten gaan, kunnen ze beter leren om te luisteren en te gehoorzamen.
Het geven van een tik in het onderwijs
In het onderwijs is het geven van een tik al jaren taboe. Volgens de onderwijsinspectie is er de afgelopen jaren slechts één klacht binnengekomen. Dit suggereert dat het geven van een tik in de klas niet voorkomt. Toch blijven er nog steeds gevallen waarin een leraar een kind tikt, ook al is dit niet toegestaan.
In de praktijk is het geven van een tik door een leraar een zeldzaam verschijnsel, maar het blijft een probleem. Ouders en leerkrachten moeten ervoor zorgen dat kinderen veilig en respectvol worden behandeld. Het is belangrijk dat leraars een positieve omgeving creëren waarin kinderen zich veilig en gewaardeerd voelen.
De rol van ouders bij het opvoeden
Ouders spelen een cruciale rol bij het opvoeden van kinderen. Het is belangrijk dat ouders weten dat het geven van een tik geen oplossing is, maar een teken van onmacht. Er zijn alternatieven voor het geven van een tik, en ouders moeten proberen deze te gebruiken.
Een belangrijk punt is het opbouwen van vertrouwen tussen ouder en kind. Kinderen moeten weten dat hun ouders hen steunen en begrijpen. Dit helpt bij het opbouwen van een positieve opvoeding.
Bovendien is het belangrijk om te leren om te gaan met stress en frustratie. Ouders die zich onmachtig voelen, moeten proberen om af te koelen en te praten met anderen. Het is belangrijk om te weten dat het geven van een tik geen oplossing is, maar een teken van onmacht.
Conclusie
Het geven van een tik is in Nederland sinds 2007 verboden, maar blijft in de praktijk vaak voorkomen. Onderzoek toont aan dat het geven van een tik negatieve gevolgen heeft voor kinderen, waaronder emotionele problemen, agressie en slechte prestaties op school. Er zijn alternatieven voor het geven van een tik, zoals het praten met het kind, het opbouwen van vertrouwen en het leren om te gaan met emoties. Ouders en leraars moeten proberen om betere manieren te vinden om kinderen te beïnvloeden en hun gedrag te corrigeren. Het is belangrijk om te weten dat het geven van een tik geen oplossing is, maar een teken van onmacht.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
