Islamitische Opvoeding: Een Geloof en Levenswijze voor Kinderen
juli 4, 2025
De opvoeding van kinderen is een complex proces dat zowel psychologisch als filosofisch van aard is. In het boek De Opvoeders van Stine Jensen en Frank Meester wordt de discussie over het opvoeden van kinderen geanalyseerd vanuit een filosofisch perspectief. Het boek richt zich op de kernvragen die ouders in de praktijk tegenkomen: hoe ga je om met twijfel, hoe bepaal je je eigen opvoedidealen, en wat zijn de gevolgen van het feit dat veel ouders hun kinderen te veel verwennen. De auteurs tonen aan dat filosofie een nuttig handvat kan zijn om in het opvoedproces helderheid te brengen en een evenwicht te vinden tussen het opvoeden en het zelf reflecteren.
Een van de centrale thema’s in het boek is het probleem van het verwende kind. Er wordt op gewezen dat veel ouders hun kinderen te veel verwennen, wat leidt tot een generatie kinderen die zonder manieren opgroeien. Dit leidt tot een opvoedcrisis in de samenleving, waarbij ouders zich onzeker voelen over hun eigen opvoedstrategieën. De term schippersyndroom wordt gebruikt om de situatie te beschrijven waarin ouders zich onzeker voelen over hun rol en de keuzes die ze maken. Dit syndroom wordt geïdentificeerd als een nieuw soort opvoedprobleem dat steeds meer voorkomt in de moderne maatschappij.
Het boek stelt voor dat filosofie een nuttig handvat kan zijn om in het opvoedproces helderheid te brengen. De auteurs tonen aan dat filosofische inzichten van grote denkers kunnen bijdragen aan het opvoedproces. Ze geven aan dat ouders kunnen leren om hun eigen opvoedidealen te bepalen en te verantwoorden, in plaats van zich te laten leiden door traditionele of culturele normen. Dit leidt tot een meer bewuste en zelfstandige opvoedstijl, waarin ouders hun eigen visie op opvoeden kunnen vormgeven.
Een van de centrale methoden die in het boek worden besproken, is de schippermethode. Deze methode wordt beschreven als een manier om in het opvoedproces een evenwicht te vinden tussen het geven van ruimte en het stellen van grenzen. De methode is gericht op het leren schipperen, oftewel het leiden van het kind in een bewuste en gestructureerde manier. Dit helpt ouders om zich beter te positioneren als opvoeders en hun eigen rol duidelijk te maken. De methode is niet alleen bedoeld voor ouders, maar ook voor iedereen die betrokken is bij het opvoeden van kinderen.
Een ander belangrijk thema in het boek is het verschil in opvoedidealen tussen gezinnen. Elke ouder heeft zijn eigen visie op opvoeding, en deze kunnen sterk verschillen. Het boek benadruit dat het belangrijk is om deze verschillen te erkennen en te accepteren. Ouders moeten leren om hun eigen opvoedidealen te bepalen en te verantwoorden, in plaats van zich te laten leiden door externe invloeden. Dit helpt om een betere samenwerking tussen ouders en kinderen te creëren.
Een ander thema dat in het boek centraal staat, is het gebruik van media bij kinderen. Er wordt op geweest dat het moeilijk is om goede regels te geven over het gebruik van telefoons, tablets en tv. De auteurs stellen voor dat ouders hun eigen visie op media moeten vormgeven en deze moeten verantwoorden. Dit helpt om een betere balans te vinden tussen het geven van ruimte en het stellen van grenzen. Het boek benadrukt dat ouders moeten weten wat hun kinderen zien en doen, en dat ze dit moeten bespreken met hun kinderen.
Een andere belangrijke kant van het opvoedproces is de onderlinge band tussen broertjes en zusjes. Het boek benadrukt dat het belangrijk is om te weten hoe broertjes en zusjes met elkaar omgaan. Ouders moeten leren om een goede band te stimuleren tussen broertjes en zusjes, en te voorkomen dat ze elkaar steeds in de haren vliegen. Dit vereist een zekere mate van communicatie en begrip, zowel van de ouders als van de kinderen zelf.
Een ander thema dat in het boek centraal staat, is het belang van consequentie in het opvoeden. Het boek benadrukt dat ouders leren moeten om consequent te zijn in hun opvoeding. Dit is moeilijker dan het lijkt, maar het helpt om een betere balans te creëren tussen het geven van ruimte en het stellen van grenzen. Het boek geeft aan dat ouders moeten weten wat ze willen en dat ze dit ook moeten uitvoeren.
Een belangrijk onderdeel van het opvoeden is de rol van de ouders als team. Het boek benadrukt dat ouders samen moeten werken om een betere opvoeding te realiseren. Dit vereist een zekere mate van communicatie en overleg, zowel tussen de ouders als met de kinderen. Het boek benadrukt dat het belangrijk is om een gezamenlijke opvoedstrategie te vormen, zodat de kinderen een duidelijke en consistentievere opvoeding krijgen.
Naast het boek De Opvoeders is er ook een tv-programma met dezelfde naam. In dit programma worden vijf verschillende gezinnen getoond, waarbij camera’s in huis worden geplaatst om het opvoedproces te laten zien. Ontwikkelingspsycholoog en gezinstherapeut Steven Pont beoordeelt wat er in zijn ogen goed en minder goed gaat in het gezin. Het programma helpt ouders om te leren van elkaar, en biedt inzichten in verschillende opvoedmethoden. Daarnaast worden er opvoedkwesties voorgelegd aan een panel van ruim honderd Nederlandse opvoeders, die hun mening geven over hoe ze situaties zouden aanpakken.
Het boek De Opvoeders biedt een diepe blik op de filosofische grondslagen van het opvoeden van kinderen. Het benadrukt het belang van filosofie als opvoedhandvat en legt uit hoe ouders hun eigen opvoedidealen kunnen bepalen en verantwoorden. Het boek bevat ook inzichten over het gebruik van media, de band tussen broertjes en zusjes, het belang van consequentie en het opvoeden als team. De auteurs tonen aan dat het opvoeden een complex proces is, waarin ouders leren om in het midden te komen en hun eigen visie op opvoeding te vormen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet