Gevolgen van een strenge opvoeding op de ontwikkeling van kinderen
juli 4, 2025
De opvoeding van kinderen is een onderwerp dat veel aandacht trekt, vooral in tijden van veranderende maatschappelijke normen en opvoedingsstijlen. In Nederland wordt vaak gesproken over een "slappe" opvoeding, waarin ouders weinig grenzen stellen en kinderen de regie geven. Dit idee wordt onder meer belicht in het boek Waarom? Daarom! van Roué Verveer, een cabaretier en acteur die zijn ervaringen uit de Surinaamse opvoeding en de huidige Nederlandse opvoedingsstijl tegen elkaar oplost. In dit artikel worden de kernpunten van zijn kritiek en visie op opvoeding uitgebreid besproken, met aandacht voor het verschil tussen Surinaamse en Nederlandse opvoedingsstijlen, de rol van grenzen, en het belang van een duidelijke opvoedingsstrategie.
Roué Verveer, die in de jaren tachtig is opgegroeid in Suriname, beschrijft de opvoeding die hij heeft gekregen als streng, maar tegelijkertijd effectief. In zijn boek Waarom? Daarom! vergelijkt hij de Surinaamse opvoeding met de huidige Nederlandse stijl, waarin ouders vaak weinig duidelijkheid geven en kinderen de kans krijgen om zelf hun keuzes te maken. Hij stelt dat de Surinaamse opvoeding gebaseerd is op duidelijke regels en autoriteit. Zoals hij in zijn boek beschrijft, was het voor hem duidelijk wat hij moest doen en wat niet. Hij moest gehoorzamen, zonder veel vragen te stellen. Dit leidde tot een sterk gevoel van discipline en verantwoordelijkheid.
In de Surinaamse cultuur wordt opvoeding vaak gezien als een morele en morele verantwoordelijkheid, waarin ouders de rol van autoriteit spelen. Volgens Verveer is dit een sterk punt van de Surinaamse opvoeding, omdat het kinderen helpt om een duidelijk kader te krijgen en zich te richten op hun verantwoordelijkheden. In tegenstelling tot de Nederlandse opvoeding, waarin kinderen vaak worden geacht hun eigen keuzes te maken, wordt in Suriname de nadruk gelegd op gehoorzaamheid, respect en verantwoordelijkheid.
In tegenstelling tot de Surinaamse opvoeding, beschrijft Verveer de Nederlandse opvoeding als "slap", waarin ouders weinig duidelijkheid geven en kinderen de regie geven. Hij noemt dit ook wel "wil je broccoli of spinazie?"-opvoeding, waarin kinderen de keuze krijgen tussen twee opties, maar uiteindelijk zelf hun eigen keuzes maken. Dit leidt volgens hem tot onduidelijkheid en onzekerheid bij kinderen.
Hij ziet in de Nederlandse opvoeding een gebrek aan duidelijke grenzen, wat ertoe kan leiden dat kinderen de verantwoordelijkheid overnemen in het gezin. Dit wordt ook wel "de regie overnemen" genoemd, waarbij kinderen steeds meer invloed hebben op de keuzes van hun ouders. Verveer ziet dit als een nadeel, omdat het de balans in het gezin kan verstoren en de ouders hun rol als autoriteit kan laten verliezen.
In zijn boek geeft Verveer ook aan dat hij zich zorgen maakt over de opvoeding in Nederland, omdat hij ziet dat veel ouders geen duidelijke grenzen stellen en kinderen te veel vrijheid geven. Dit kan leiden tot problemen met gedrag, zelfstandigheid en verantwoordelijkheid. Hij ziet dit als een risico op langere termijn, omdat kinderen die geen duidelijke grenzen krijgen, mogelijk moeilijker zijn in het leren omgaan met regels en verantwoordelijkheden.
Een van de belangrijkste punten in Verveers visie is het belang van duidelijke grenzen in de opvoeding. Hij ziet dit als essentieel voor het opbouwen van verantwoordelijkheid en discipline bij kinderen. In de Surinaamse opvoeding, waarin hij zelf is opgegroeid, was het duidelijk wat de regels waren en wat het niet was. Dit gaf kinderen een gevoel van veiligheid en stabiliteit.
In de Nederlandse opvoeding, waarin veel ouders geen duidelijke grenzen stellen, ontbreekt dit gevoel van veiligheid. Kinderen lopen het risico om zich onzeker en onzeker te voelen, omdat ze niet weten wat er van hen wordt verwacht. Verveer ziet dit als een nadeel van de huidige opvoedingsstijl, waarin ouders vaak te veel vrijheid geven en te weinig duidelijkheid geven.
Hij stelt dat het stellen van duidelijke grenzen een belangrijke taak is van ouders. Dit betekent niet dat ouders streng moeten zijn, maar wel dat ze duidelijk moeten zijn over wat wel en niet mag. Door duidelijke grenzen te stellen, helpen ouders kinderen om een gevoel van veiligheid en stabiliteit te ontwikkelen. Dit helpt ook bij het opbouwen van zelfvertrouwen en verantwoordelijkheid.
Verveer beschrijft in zijn boek ook zijn eigen ervaringen met het opvoeden van zijn twee zonen in Amsterdam. Hij vergelijkt de Surinaamse opvoeding met de Nederlandse stijl en ziet hierin een duidelijk verschil. Hij ziet dat hij in Suriname werd opgevoed met duidelijke regels en autoriteit, terwijl hij in Nederland veel meer vrijheid en onzekerheid ervaart.
Hij ziet dat de opvoedingsstijl in Nederland vaak leidt tot onzekerheid bij kinderen. Ze weten niet wat er van hen wordt verwacht en lopen het risico om hun verantwoordelijkheden te vergeten. Hij ziet dit als een nadeel, omdat het de opvoeding van kinderen kan beïnvloeden en hen kan laten wankelen in hun ontwikkeling.
In zijn boek geeft Verveer ook aan dat hij zich zorgen maakt over de opvoeding in Nederland, omdat hij ziet dat veel ouders geen duidelijke grenzen stellen en kinderen te veel vrijheid geven. Dit kan leiden tot problemen met gedrag, zelfstandigheid en verantwoordelijkheid. Hij ziet dit als een risico op langere termijn, omdat kinderen die geen duidelijke grenzen krijgen, mogelijk moeilijker zijn in het leren omgaan met regels en verantwoordelijkheden.
Een van de belangrijkste punten in Verveers visie is het verschil tussen Surinaamse en Nederlandse opvoeding. Hij ziet dat de Surinaamse opvoeding gebaseerd is op duidelijke regels, autoriteit en verantwoordelijkheid, terwijl de Nederlandse opvoeding vaak leidt tot onzekerheid en onduidelijkheid.
In Suriname werd er opgroeien met duidelijke grenzen en regels. Ouders hadden autoriteit en kinderen wisten wat ze moesten doen. In Nederland daarentegen, waar Verveer nu woont, is de opvoeding vaak losser en minder duidelijk. Kinderen krijgen vaak veel vrijheid en worden aangemoedigd om hun eigen keuzes te maken, wat leidt tot onzekerheid en onduidelijkheid.
Hij ziet dit als een nadeel van de Nederlandse opvoeding, omdat het de balans in het gezin kan verstoren en de ouders hun rol als autoriteit kan laten verliezen. Hij ziet het als belangrijk om duidelijke grenzen te stellen en kinderen te leren omgaan met regels en verantwoordelijkheden.
Een ander belangrijk punt in Verveers visie is de rol van de ouder in de opvoeding. Hij ziet dat ouders in Nederland vaak te veel vrijheid geven en te weinig duidelijkheid geven. Dit leidt ertoe dat kinderen onzeker zijn en niet weten wat er van hen wordt verwacht.
Hij ziet dat de opvoeding in Nederland vaak leidt tot onzekerheid en onduidelijkheid, terwijl de Surinaamse opvoeding duidelijke regels en autoriteit biedt. Dit maakt dat kinderen in Suriname beter kunnen leren omgaan met regels en verantwoordelijkheden.
Hij ziet het als belangrijk dat ouders duidelijke grenzen stellen en kinderen leren omgaan met hun verantwoordelijkheden. Dit helpt bij het opbouwen van zelfvertrouwen en discipline. Hij ziet het als essentieel om duidelijke grenzen te stellen en kinderen te leren omgaan met hun verantwoordelijkheden.
De visie van Roué Verveer op opvoeding is gebaseerd op het verschil tussen de Surinaamse en Nederlandse opvoedingsstijl. Hij ziet de Surinaamse opvoeding als streng, maar effectief, waarin duidelijke regels en autoriteit een belangrijke rol spelen. In tegenstelling tot de Nederlandse opvoeding, waarin veel ouders geen duidelijke grenzen stellen en kinderen te veel vrijheid krijgen, ziet hij dit als een nadeel. Hij benadrukt het belang van duidelijke grenzen, verantwoordelijkheid en autoriteit in de opvoeding. Door deze aspecten aan te houden, kunnen ouders helpen bij het opbouwen van zelfvertrouwen en discipline bij kinderen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet