Het beste boek over het opvoeden van een puppy: Wat je moet weten
juli 5, 2025
Inleiding
De visie van Berthold Gunster op omdenken in de opvoeding biedt een unieke benadering van het omgaan met kinderen. In plaats van te focussen op het opvoeden, benadrukt hij het omdenken: van een probleem een mogelijkheid maken door te kijken naar wat er is en wat er zou kunnen zijn. Deze benadering, die ook bekend staat als “omdenken in de opvoeding”, is gebaseerd op het idee dat kinderen autonome wezens zijn en dat het opvoeden soms te veel nadruk legt op het veranderen van gedrag. In plaats daarvan stelt omdenken de focus op het erkennen van de verlangens van kinderen en het omvormen van lastig gedrag naar een positieve uitdaging. De theorie is afkomstig van Berthold Gunster, de auteur van het boek “Omdenken in de opvoeding”, dat als een soort “schoothoofd” wordt beschouwd voor het omgaan met lastige kinderen. Het boek is ontworpen voor ouders, onderwijskrachten en anderen die met kinderen te maken hebben, en biedt een overzicht van praktische tips en visuele illustraties die het omdenken in de opvoeding duidelijk maken.
Omdenken in de opvoeding: Wat is het?
Omdenken in de opvoeding is geen traditionele opvoedingsmethode, maar een visie op het omgaan met kinderen. Het is gebaseerd op het idee dat het lastige gedrag van kinderen niet als een probleem moet worden gezien, maar als een mogelijkheid om te leren en te groeien. Berthold Gunster benadrukt dat kinderen niet leren voor later, maar voor nu. Daarom is het belangrijk om te stoppen met het opvoeden, wat volgens hem “vastdenken” is. In plaats daarvan moet je kijken naar wat er is en wat er wel zou kunnen zijn. Dit betekent dat je van een probleem een mogelijkheid maakt, en van een gebrek een talent.
Gunster ziet lastig gedrag als ruwe energie, ongestold verlangen, of een behoefte die zich op een stuntelige manier uitdrukt. Het is belangrijk om te beseffen dat kinderen niet altijd kunnen voldoen aan de verwachtingen van volwassenen. Door te omdenken, lukt het om dit gedrag te omvormen naar iets positiefs, waardoor het kind zich beter kan ontwikkelen.
De kern van omdenken in de opvoeding
De kern van omdenken in de opvoeding is het omdenken van een probleem naar een mogelijkheid. Dit betekent dat je niet kijkt naar wat er niet is, maar naar wat er wel is en wat er zou kunnen zijn. Gunster benadrukt dat kinderen autonome wezens zijn, en dat het opvoeden vaak leidt tot een vaste manier van denken, wat op den duur leidt tot een ongezonde situatie. In plaats daarvan moet de focus op de verlangens van het kind liggen.
Ouders en onderwijzers worden aangemoedigd om te stoppen met het opvoeden en te beginnen met het omdenken. Dit vereist creativiteit en een open blik voor de behoeften van het kind. Door het gedrag van het kind te bekijken en te leren om het te omvormen, kan het kind zich beter ontwikkelen. Gunster ziet dit als een kwestie van creativiteit, waarin de volwassene per situatie een strategie moet bedenken.
Van opvoeden naar zorgen voor
Een ander belangrijk aspect van omdenken in de opvoeding is het onderscheid tussen “opvoeden” en “zorgen voor”. Dit laatste heeft betrekking op alles wat met directe zorg te maken heeft. Al het andere is opvoeden. Gunster noemt dit ook wel “leren voor later”. Maar volgens hem wil het kind niet leren voor later, maar voor nu. Daarom moet het opvoeden losgelaten worden, want dat komt vanzelf wel goed.
Gunster benadrukt dat kinderen niet leren voor later, maar voor nu. Daarom moet het opvoeden losgelaten worden, want dat komt vanzelf wel goed. Het is belangrijk om te beseffen dat kinderen hun eigen pad lopen en dat het opvoeden soms juist het tegendeel doet. Door te omdenken, kan de focus op de behoeften van het kind komen te liggen.
De visie van Berthold Gunster
Berthold Gunster, de grondlegger van het begrip “omdenken”, benadrukt dat kinderen niet moeten worden opgevoed, maar dat het belangrijk is om te omdenken. Hij roept lezers op om te stoppen met opvoeden, omdat dit vastdenken is. Door te kijken naar wat er is en wat er zou kunnen zijn, kan je van een probleem een mogelijkheid maken. Dit is de kern van de visie van Gunster.
Hij benadrukt dat kinderen autonome wezens zijn en dat het opvoeden vaak leidt tot een vaste manier van denken. In plaats daarvan moet de focus op de verlangens van het kind liggen. Door het gedrag van het kind te bekijken en te leren om het te omvormen, kan het kind zich beter ontwikkelen. Gunster ziet dit als een kwestie van creativiteit, waarin de volwassene per situatie een strategie moet bedenken.
Omdenken in de opvoeding: Praktijkvoorbeelden
In de praktijk van omdenken in de opvoeding begint het met het stoppen met kijken naar wat er niet is en wat er volgens jou wel zou moeten zijn. Stel dat je kind lastig gedrag vertoont, en je ervaart dat als vervelend gedrag dat het zou moeten afleren. Dan loop je het risico dat het probleem alleen maar groter wordt, want een écht lastig kind zal zich hier natuurlijk niets van aan trekken. Omdenken daagt je uit om te kijken naar wat er wél is en wat er zou kúnnen zijn. Probeer eens of je het “gebrek” kunt zien als een talent. Kortom: bekrachtig de kwaliteiten van je kind en leg de focus op wat er goed gaat.
Gunster benadrukt dat kinderen niet leren voor later, maar voor nu. Daarom moet het opvoeden losgelaten worden, want dat komt vanzelf wel goed. Het is belangrijk om te beseffen dat kinderen hun eigen pad lopen en dat het opvoeden soms juist het tegendeel doet. Door te omdenken, kan de focus op de behoeften van het kind komen te liggen.
Omdenken in de opvoeding: De rol van de ouder
De rol van de ouder in de visie van Gunster is van belang. Hij benadrukt dat de ouder gezien wordt als de veroorzaker, instandhouder of versterker van het lastige gedrag van het kind. Volgens Gunster komt dit door irreële verwachtingen die ouders van hun kind(eren) hebben en vanwege het feit dat de manier van denken van ouders het probleem (van een lastig kind) alleen maar groter maakt. Dit noemt Gunster “vastdenken”.
Gunster ziet “lastig” gedrag als ruwe energie, ongestold verlangen; een behoefte die zich op een stuntelige manier uitdrukt. De ouder moet proberen om deze energie te omvormen naar iets positiefs. Door te omdenken, kan de ouder helpen bij het omvormen van het gedrag van het kind naar iets dat het kind kan gebruiken in de toekomst.
Omdenken in de opvoeding: De uitdaging
Een belangrijk uitgangspunt van omdenken in de opvoeding is dat de ouder gezien wordt als de veroorzaker, instandhouder of versterker van het lastige gedrag van het kind. Volgens Gunster komt dit door irreële verwachtingen die ouders van hun kind(eren) hebben en vanwege het feit dat de manier van denken van ouders het probleem (van een lastig kind) alleen maar groter maakt. Dit noemt Gunster “vastdenken”.
Gunster ziet “lastig” gedrag als ruwe energie, ongestold verlangen; een behoefte die zich op een stuntelige manier uitdrukt. De ouder moet proberen om deze energie te omvormen naar iets positiefs. Door te omdenken, kan de ouder helpen bij het omvormen van het gedrag van het kind naar iets dat het kind kan gebruiken in de toekomst.
Omdenken in de opvoeding: De toekomst
Omdenken in de opvoeding biedt een unieke benadering van het omgaan met kinderen. Het is gebaseerd op het idee dat het lastige gedrag van kinderen niet als een probleem moet worden gezien, maar als een mogelijkheid om te leren en te groeien. Gunster benadrukt dat kinderen autonome wezens zijn en dat het opvoeden soms te veel nadruk legt op het veranderen van gedrag. In plaats daarvan stelt omdenken de focus op het erkennen van de verlangens van kinderen en het omvormen van lastig gedrag naar een positieve uitdaging.
De visie van Gunster op omdenken in de opvoeding biedt een alternatief voor een creatieve benadering van kinderen. Het is een visie die ook in de praktijk kan worden toegepast, en die veel ouders en onderwijzers kan helpen bij het omgaan met lastige kinderen. Door te omdenken, kan de focus op de behoeften van het kind komen te liggen, en kan het kind zich beter ontwikkelen.
Conclusie
De visie van Berthold Gunster op omdenken in de opvoeding biedt een unieke benadering van het omgaan met kinderen. Het is gebaseerd op het idee dat het lastige gedrag van kinderen niet als een probleem moet worden gezien, maar als een mogelijkheid om te leren en te groeien. Gunster benadrukt dat kinderen autonome wezens zijn en dat het opvoeden soms te veel nadruk legt op het veranderen van gedrag. In plaats daarvan stelt omdenken de focus op het erkennen van de verlangens van kinderen en het omvormen van lastig gedrag naar een positieve uitdaging.
De visie van Gunster op omdenken in de opvoeding biedt een alternatief voor een creatieve benadering van kinderen. Het is een visie die ook in de praktijk kan worden toegepast, en die veel ouders en onderwijzers kan helpen bij het omgaan met lastige kinderen. Door te omdenken, kan de focus op de behoeften van het kind komen te liggen, en kan het kind zich beter ontwikkelen.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
