Tweetalig opvoeden: Voordelen, mythes en praktische tips
juli 4, 2025
Inleiding
Jeugdcriminaliteit is een complex en dringend probleem dat zowel individuen als de samenleving kan raken. In de context van de opvoeding speelt het verminderen van crimineel gedrag van jongeren een centrale rol. Volgens gegevens uit meerdere bronnen, waaronder het Nederlands Jeugdinstituut (NJI) en andere onderzoeksrapporten, is het belangrijk om te begrijpen dat jeugdcriminaliteit niet alleen het gevolg is van slechte opvoeding, maar een combinatie van factoren is. In dit artikel wordt ingegaan op de rol van ouders, professionals en de samenwerking tussen hen, met als doel het voorkomen van jeugdcriminaliteit. De nadruk ligt op het belang van een goede relatie tussen ouders en kind, het opbouwen van vertrouwen, en het bieden van ondersteuning bij het aanpakken van problemen. De gegevens in dit artikel zijn gebaseerd op informatie uit de bronnen die in het kader van de zoekquery zijn geleverd.
De rol van ouders bij jeugdcriminaliteit
Ouders spelen een cruciale rol in het voorkomen van jeugdcriminaliteit. Volgens onderzoek van Mike Loef van het NJI is het belangrijk om te begrijpen dat ouders vaak al verantwoordelijkheid voelen voor hun kinderen. “Deze voorstellen gaan ervan uit dat ouders beter op kinderen letten als ze worden aangesproken op hun verantwoordelijkheid voor het gedrag van hun kinderen. Alsof ze die verantwoordelijkheid nog niet voelen. Dat klopt in het overgrote deel van de gevallen niet.” Dit betekent dat ouders vaak al hun best doen, maar het is niet realistisch om te verwachten dat ze in hun eentje het probleem kunnen oplossen.
Er zijn drie belangrijke aspecten van ouderlijk toezicht die worden genoemd in de bronnen:
1. Regels stellen: Ouders kunnen controle houden door regels te stellen.
2. Navragen wat het kind doet: Ouders kunnen hun kind vragen waar ze mee bezig zijn.
3. Kinderen delen met ouders: Vooral het laatste aspect, waarin kinderen hun ouders vertellen wat ze doen, hangt samen met een kleiner risico op jeugddelinquentie.
Een sleutelwaarde in de opvoeding is dus het creëren van een betrouwbare en open relatie tussen ouder en kind. Dit helpt bij het voorkomen van problemen en geeft het kind ruimte om over teleggen wat er met hem of haar gebeurt.
Samenwerking met ouders in de jeugdbescherming
In de jeugdbescherming is het belangrijk dat professionals en ouders op gelijkwaardige voet met elkaar werken. Dit gebeurt het liefst lang voordat er een probleem is. Door regelmatig contact te houden met ouders, kan het risico op problemen worden verkleind. Ook helpt dit bij het opbouwen van vertrouwen, zodat samenwerking beter verloopt als er wel een probleem is.
Een goed voorbeeld is het opbouwen van een vertrouwensrelatie. Dit kan worden gedaan door te praten over positieve ontwikkelingen van het kind en het omringende milieu. Ook kan het belangrijk zijn om de kennis en ervaring van ouders te waarderen. Hierdoor voelen ouders zich beter op hun gemak om hulp te vragen, wat essentieel is bij het aanpakken van problemen.
De impact van straffen en opvoedcursussen
Er is sprake van een debat over de effectiviteit van straffen en verplichte opvoedcursussen voor ouders die hun kinderen in de problemen brengen. Het voorstel van Rosemarijn Dral, VVD-Kamerlid, om verplichte opvoedcursussen of schadevergoedingen in te voeren, wordt door onderzoekers zoals Mike Loef kritisch beoordeeld. Volgens hem zijn deze maatregelen mogelijk contraproductief.
“Financiële straffen en verplichte cursussen verhogen de stress in gezinnen. Ze zetten druk op de relatie tussen ouder en kind. Zo ondermijn je mogelijk een factor waarvan we weten dat die een beschermende werking heeft tegen jeugdcriminaliteit: een goede relatie tussen ouders en kinderen.”
Deze benadering kan leiden tot een verhoogde drempel om hulp te vragen. Ouders die zich schuldig voelen, kunnen zich afgekeurd voelen als ze worden aangesproken op hun verantwoordelijkheid. Dit kan leiden tot een afbrokkelend vertrouwen en het vermijden van hulp.
De complexiteit van jeugdcriminaliteit
Jeugdcriminaliteit is geen eenvoudig probleem. Er zijn meerdere factoren die samenhangen, waaronder het gedrag van het kind, de invloed van vrienden, de omgeving, en het onderwijs. Volgens het NJI is het onrealistisch om te verwachten dat ouders in hun eentje in staat zijn om dit op te lossen. Ook andere partijen, zoals het onderwijs, de politie, en het jongerenwerk, spelen een belangrijke rol.
In plaats van te focussen op straffen, is het belangrijker om ouders te ondersteunen in hun opvoedingsproces. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door hen te helpen bij het stellen van grenzen, het ontwikkelen van communicatievaardigheden, en het aanbieden van positieve versterking.
De rol van professionals bij de aanpak van jeugdcriminaliteit
Bij de aanpak van jeugdcriminaliteit is het belangrijk dat professionals en ouders samenwerken. Dit gebeurt het liefst in een open en vertrouwelijk kader. De samenwerking moet gericht zijn op het voorkomen van problemen en het aanpakken van bestaande situaties.
Een belangrijk aspect is het opbouwen van een betrouwbare relatie tussen ouders en professionals. Dit kan worden gedaan door eerst iedereen te leren kennen en vervolgens samen te werken aan de wensen en verwachtingen van beide partijen. Ook is het belangrijk om de situatie van het kind te begrijpen en te analyseren.
De drempel om hulp te vragen
Een groot zorgpunt is volgens Loef dat de drempel om hulp te zoeken wordt verhoogd. Ouders die hun kind in de problemen zien, voelen vaak schuld en schaamte. Ze willen graag hulp, maar de voorstellen van Dral kunnen deze drempel juist verhogen.
Er is sprake van een gebrek aan vertrouwen tussen ouders en professionals. Dit kan worden opgeheven door het opbouwen van een betrouwbare relatie en het bieden van ondersteuning op maat. Ook is het belangrijk om de wensen van ouders te begrijpen en hen te helpen bij het oplossen van problemen.
Samenwerking met andere professionals
De preventie en aanpak van jeugdcriminaliteit vraagt om goede samenwerking tussen professionals. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door samen te werken met andere instanties, zoals de jeugd- en gezondheidszorg, de politie, en het onderwijs.
Een voorbeeld is het werken met een jeugdcoach, die helpt bij het oplossen van problemen en het aanbieden van ondersteuning. Ook is het belangrijk om regelmatig contact te houden met ouders en het kind, zodat problemen vroegtijdig kunnen worden opgespoord.
De rol van de overheid en beleid
De overheid heeft een belangrijke rol bij het voorkomen van jeugdcriminaliteit. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door beleid te maken dat gericht is op de opvoeding van jongeren en het ondersteunend werk van ouders. Ook is het belangrijk om ruimte te geven aan het opbouwen van een betrouwbare relatie tussen ouders en professionals.
In meerdere rapporten wordt benadrukt dat het beleid moet zijn gericht op het ondersteunend zijn van ouders, in plaats van hen te straffen. Dit helpt bij het voorkomen van problemen en het aanpakken van bestaande situaties.
Conclusie
Jeugdcriminaliteit is een complex probleem dat meerdere factoren omvat. Ouders spelen een cruciale rol, maar het is niet realistisch om te verwachten dat ze in hun eentje alles kunnen oplossen. Samenwerking tussen ouders, professionals, en andere instanties is essentieel voor het voorkomen van problemen en het aanpakken van bestaande situaties. De nadruk ligt op het opbouwen van een betrouwbare relatie tussen ouder en kind, het aanbieden van ondersteuning, en het verminderen van de drempel om hulp te vragen. Door deze factoren goed in te zetten, kan worden bijgedragen aan een veiligere omgeving voor jongeren.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
