Intentioneel Opvoeden: Een Structuur voor Sociale Ontwikkeling en Opleiding
juli 3, 2025
De Franse opvoeding is al jaren een onderwerp van discussie in Nederland, met name bij ouders die op zoek zijn naar alternatieven voor de traditionele Nederlandse opvoedstijl. De Franse aanpak wordt vaak omschreven als streng, maar tegelijkertijd wordt er veel ruimte geboden voor zelfstandigheid en persoonlijke keuzes. In dit artikel worden de kernprincipes van de Franse opvoeding geanalyseerd, met als uitgangspunt de beschikbare bronnen. De focus ligt op de opvoedingsstijl, de rol van de ouder, de omgang met kinderen en de invloed op de gezondheid en ontwikkeling van het kind.
Uit de bronnen blijkt dat de Franse opvoeding zich onderscheidt door een combinatie van regels, discipline en zelfbeheersing. Dit begint al bij de geboorte, waarbij veel Franse ouders hun kinderen laten huilen in de nacht, waardoor de baby uiteindelijk toch in slaap valt. Dit gedrag wordt vaak als een vorm van zelfstandigheid beschouwd, die op een vroeg moment wordt aangeleerd.
Een ander kenmerk van de Franse opvoeding is het gebruik van de term “ja zeggen als het kan, nee als het moet”, wat wijst op een balans tussen toestemming en beperking. Dit principe wordt vaak toegepast in het omgaan met kinderen, waarbij het niet zozeer gaat om het uitbundige gedrag van het kind, maar eerder om het leren van verantwoordelijkheid en zelfstandigheid. Zo wordt er bijvoorbeeld ook gekeken naar het geven van ruimte om te kiezen, zolang het maar binnen de grenzen blijft.
De Franse opvoeding benadrujt ook de rol van de ouder, die zich niet altijd moet inlaten met het gedrag van het kind. In tegenstelling tot de Nederlandse opvoeding, waarin veel aandacht is voor het gedrag en het welzijn van het kind, is de Franse aanpak vaak gericht op het leren van regels en discipline. Hierbij wordt vaak gesproken over het “stugge” opvoeden, waarbij het kind geleerd wordt om zich aan te passen aan de omgeving, in plaats van dat de omgeving zich aan het kind aanpast.
In de bronnen wordt ook gesproken over het feit dat Franse ouders vaak een sterke focus hebben op de zelfstandigheid van hun kind. Dit betekent dat kinderen vroeg leren om hun eigen keuzes te maken, zolang dit maar binnen de grenzen blijft. Bijvoorbeeld, een kind mag kiezen welk kledingstuk het draagt, mits het niet te ongepast is. Dit soort keuzes wordt vaak gezien als een manier om het kind te leren omgaan met verantwoordelijkheid.
De Franse opvoeding heeft ook invloed op de gezondheid en ontwikkeling van het kind. Uit de bronnen blijkt dat de Franse opvoeding gericht is op het leren van zelfstandigheid, maar ook op het aanleren van goede gewoontes, zoals het eten van een uitgebalanceerd maal, het slapen op een vroeg uur en het leren omgaan met stress.
Een ander punt dat in de bronnen wordt genoemd, is het feit dat Franse kinderen vaak vroeger leren om te slapen. Dit wordt gezien als een positief aspect van de Franse opvoeding, aangezien het helpt bij het opbouwen van een regelmatige slaapritme. Daarnaast wordt ook gesproken over het feit dat Franse kinderen vroeger leren om met anderen om te gaan, zoals het leren kussen bij binnenkomst in een gezelschap, wat een vorm van sociale ontwikkeling is.
In de bronnen wordt ook gesproken over de verschillen tussen de Franse en de Nederlandse opvoeding. Hierbij komt naar voren dat de Franse opvoeding vaak strenger is, maar ook meer ruimte biedt voor zelfstandigheid. In tegenstelling tot de Nederlandse opvoeding, waarin veel aandacht is voor het gedrag en het welzijn van het kind, is de Franse aanpak vaak gericht op het leren van regels en discipline. Hierbij wordt vaak gesproken over het “stugge” opvoeden, waarbij het kind geleerd wordt om zich aan te passen aan de omgeving, in plaats van dat de omgeving zich aan het kind aanpast.
De Franse opvoeding heeft ook invloed op de ouders. In de bronnen wordt gesproken over het feit dat Franse ouders vaak een sterke focus hebben op de zelfstandigheid van hun kind. Dit betekent dat kinderen vroeg leren om hun eigen keuzes te maken, zolang dit maar binnen de grenzen blijft. Bijvoorbeeld, een kind mag kiezen welk kledingstuk het draagt, mits het niet te ongepast is. Dit soort keuzes wordt vaak gezien als een manier om het kind te leren omgaan met verantwoordelijkheid.
De Franse opvoeding biedt een unieke aanpak van opvoeding, waarbij de nadruk ligt op discipline, zelfstandigheid en regels. Deze aanpak heeft zowel positieve als negatieve aspecten, afhankelijk van de context waarin het kind zich bevindt. De Franse opvoeding kan een nuttig alternatief zijn voor ouders die op zoek zijn naar een andere manier van opvoeden, maar het is belangrijk om de juiste balans te vinden tussen discipline en ruimte voor zelfstandigheid.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet