Gedichten over opvoeden: Een krachtige manier om kinderen te leren en te groeien
juli 3, 2025
In het co-ouderschap is de berekening van de kinderalimentatie een belangrijk onderdeel van de financiële afspraken. De wet bepaalt dat ouders verplicht zijn hun kinderen te onderhouden, zowel tijdens het huwelijk als na een scheiding. Bij co-ouderschap wonen de kinderen afwisselend bij beide ouders, en delen ouders de kosten. Maar wanneer de kinderen bij één van de ouders wonen, betaalt de andere ouder kinderalimentatie. De hoogte van het bedrag dat betaald moet worden, wordt bepaald door de rechter, tenzij de ouders daar zelf afspraken over maken. Deze afspraken worden vastgelegd in een ouderschapsplan. De rechter bepaalt de hoogte van het bedrag dat betaald moet worden, tenzij de ouders daar zelf afspraken over maken. Deze afspraken kun je daarna door de rechter laten toetsen aan de normen en definitief vast laten leggen. Zo heb je meer zekerheid dat de afspraken worden nageleefd. Als je onzeker bent of je ex-partner de kinderalimentatie gaat betalen, is het aan te raden om het via de rechter te laten lopen. Dan heb je meer mogelijkheden om het geld op te eisen via bijvoorbeeld een deurwaarder.
Vanaf 1 januari 2015 zijn er belangrijke veranderingen in de regelingen rondom kinderalimentatie. Het kindgebonden budget (KGB) is verhoogd en geldt nu ook voor hogere inkomens. Dit bedrag wordt aan de ouder verstrekt die het kind verzorgt. De verhoging wordt de "alleenstaande ouderkop" genoemd. Dit betekent dat de ouder die het kind verzorgt, een hoger bedrag krijgt van de overheid. Deze verhoging heeft invloed op de berekening van de kinderalimentatie. De alleenstaande ouderkop wordt meegenomen bij de berekening van de kinderalimentatie, waardoor de behoefte aan kinderalimentatie voor de alleenstaande ouder daarmee vermindert. Dit leidt tot een heel andere uitkomst dan vóór 1 januari 2015. Want toen bestond de alleenstaande ouderkop niet, maar was er de alleenstaande ouderkorting, en het financiële voordeel daarvan werd niet meegenomen in de berekening van de kinderalimentatie. Het resultaat: volgens de (niet-officiële) richtlijn krijgt de alleenstaande ouder voortaan minder kinderalimentatie toegekend dan als de kinderalimentatie vóór 1 januari 2015 was vastgesteld.
De berekening van de kinderalimentatie gebeurt op basis van het netto besteedbaar inkomen van de ouders en de leeftijd van de kinderen en het aantal kinderen binnen het gezin. De rechter bepaalt de hoogte van het bedrag dat betaald moet worden, tenzij de ouders daar zelf afspraken over maken. Deze afspraken kun je daarna door de rechter laten toetsen aan de normen en definitief vast laten leggen. Zo heb je meer zekerheid dat de afspraken worden nageleefd. Als je onzeker bent of je ex-partner de kinderalimentatie gaat betalen, is het aan te raden om het via de rechter te laten lopen. Dan heb je meer mogelijkheden om het geld op te eisen via bijvoorbeeld een deurwaarder.
Het netto besteedbaar inkomen wordt bepaald aan de hand van het inkomen van de ouders tijdens de relatie of het huwelijk. Hierbij worden alle belastingvoordelen meegenomen (met uitzondering van de hypotheekrente aftrek en het woonwaarde forfait), het vakantiegeld wordt erbij opgeteld en eventuele dertiende maand en structurele bonus en/ of eindejaarsuitkering tellen ook mee. Het netto besteedbaar inkomen is niet gelijk aan het netto loon. Bij het netto besteedbaar inkomen worden namelijk alle belastingvoordelen meegenomen (met uitzondering van de hypotheekrente aftrek en het woonwaarde forfait), het vakantiegeld wordt erbij opgeteld en eventuele dertiende maand en structurele bonus en/ of eindejaarsuitkering tellen ook mee.
Bij de draagkrachtberekening wordt er gekeken hoeveel geld elke ouder beschikbaar heeft voor de kinderen. Let wel, dit wordt berekend op basis van de situatie na de scheiding. Hierbij wordt het toekomstige Kind Gebonden Budget (KGB) van elke ouder meegeteld bij het feitelijke inkomen (uitspraak van de Hoge Raad van 9 oktober 2015). Bij deze berekening wordt eerst het zogenaamde draagkrachtloos inkomen bepaald. Dit is gebaseerd op de bijstandsnorm (rekening houdend met bepaalde vaste lasten) en zou dus net voldoende moeten zijn om zelf te ‘overleven’. Het verschil tussen het feitelijke inkomen na de scheiding en het draagkrachtloos inkomen, levert de zogenaamde draagkrachtruimte op. Van deze draagkrachtruimte is 70% beschikbaar voor kinderalimentatie en 30% voor de ouder zelf. Deze 70% wordt de draagkracht genoemd.
De kinderalimentatie wordt bepaald door de draagkracht van elke ouder te vergelijken met de kosten van de kinderen. Het verschil tussen de draagkracht en de kosten van de kinderen bepaalt hoeveel de ouder moet bijdrragen aan de kosten van de kinderen. De verzorgende ouder betaalt deze kosten al in natura. De andere ouder betaalt de kinderalimentatie. De hoogte van de kinderalimentatie wordt bepaald door de rechter, tenzij de ouders daar zelf afspraken over maken. Deze afspraken kun je daarna door de rechter laten toetsen aan de normen en definitief vast laten leggen. Zo heb je meer zekerheid dat de afspraken worden nageleefd. Als je onzeker bent of je ex-partner de kinderalimentatie gaat betalen, is het aan te raden om het via de rechter te laten lopen. Dan heb je meer mogelijkheden om het geld op te eisen via bijvoorbeeld een deurwaarder.
Bij co-ouderschap is de verdeling van de kosten van de kinderen belangrijk. Als de kinderen het grootste deel van de tijd bij één ouder wonen, moet de andere ouder kinderalimentatie betalen. Maar wanneer de kinderen gelijkmatig worden verdeeld, is er geen kinderalimentatie nodig. De rechter bepaalt de hoogte van het bedrag dat betaald moet worden, tenzij de ouders daar zelf afspraken over maken. Deze afspraken kun je daarna door de rechter laten toetsen aan de normen en definitief vast laten leggen. Zo heb je meer zekerheid dat de afspraken worden nageleefd. Als je onzeker bent of je ex-partner de kinderalimentatie gaat betalen, is het aan te raden om het via de rechter te laten lopen. Dan heb je meer mogelijkheden om het geld op te eisen via bijvoorbeeld een deurwaarder.
Er zijn verschillende situaties waarin een herberekening van de kinderalimentatie nodig kan zijn. Dit zijn bijvoorbeeld veranderingen in het inkomen van de ouders, verandering van de omgangsregeling, opnieuw trouwen, een kind erbij krijgen en het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Bij een herberekening worden de situaties van beide partijen opnieuw bekeken. Daarom is het belangrijk om alle wijzigingen die er in de loop der jaren zijn geweest op een rijtje te zetten. Pas dan kun je goed bekijken of er een verhoging mogelijk is. Heb je hier hulp bij nodig? Bel ons op 088-6002803 (gebruikelijke belkosten) of vul het contactformulier in.
Bij de berekening van de kinderalimentatie is het belangrijk om rekening te houden met het netto besteedbaar inkomen van de ouders en de leeftijd van de kinderen en het aantal kinderen binnen het gezin. De rechter bepaalt de hoogte van het bedrag dat betaald moet worden, tenzij de ouders daar zelf afspraken over maken. Deze afspraken kun je daarna door de rechter laten toetsen aan de normen en definitief vast laten leggen. Zo heb je meer zekerheid dat de afspraken worden nageleefd. Als je onzeker bent of je ex-partner de kinderalimentatie gaat betalen, is het aan te raden om het via de rechter te laten lopen. Dan heb je meer mogelijkheden om het geld op te eisen via bijvoorbeeld een deurwaarder.
De berekening van de kinderalimentatie bij co-ouderschap is een complex proces dat rekening houdt met het netto besteedbaar inkomen van de ouders en de leeftijd van de kinderen en het aantal kinderen binnen het gezin. De rechter bepaalt de hoogte van het bedrag dat betaald moet worden, tenzij de ouders daar zelf afspraken over maken. Deze afspraken kun je daarna door de rechter laten toetsen aan de normen en definitief vast laten leggen. Zo heb je meer zekerheid dat de afspraken worden nageleefd. Als je onzeker bent of je ex-partner de kinderalimentatie gaat betalen, is het aan te raden om het via de rechter te laten lopen. Dan heb je meer mogelijkheden om het geld op te eisen via bijvoorbeeld een deurwaarder.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet