Waarom co-ouderschap niet werkt en wat je daar tegen kunt doen

Co-ouderschap, de praktijk waarbij ouders na een scheiding gezamenlijk de zorg en opvoeding van hun kinderen op zich nemen, wordt vaak als ideaal beschouwd. Het is een vorm van samenwerking waarin zowel de vader als de moeder gelijke verantwoordelijkheden delen. Echter, in de praktijk blijkt dit niet altijd haalbaar. Er zijn verschillende redenen waarom co-ouderschap niet werkt, en het is belangrijk om deze te begrijpen om alternatieven te kunnen overwegen. In dit artikel worden de veelvoorkomende problemen met co-ouderschap besproken, en worden mogelijke oplossingen aangegeven.

Veelvoorkomende problemen met co-ouderschap

Een van de belangrijkste redenen waarom co-ouderschap niet werkt, is het gebrek aan goede communicatie tussen de ouders. Als de ouders niet in staat zijn om met elkaar te overleggen of te communiceren, kan dit leiden tot conflicten en onenigheden. Dit kan op zijn beurt weer negatief invloed hebben op de kinderen. In de praktijk blijkt dat een “meer dan goede samenwerking en verstandhouding” een absolute voorwaarde is voor een co-ouderschapsregeling. Als dit niet aanwezig is, kan het co-ouderschap moeilijk te handhaven zijn.

Een andere veelvoorkomende reden is het feit dat één van de ouders niet in staat is om voldoende zorg te bieden. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als een ouder ziek is of geen flexibele werktijden heeft. In dergelijke gevallen is het belangrijk om te overwegen of te besluiten of co-ouderschap wel of niet geschikt is. De moeder of vader kan dan ook de kans krijgen om het co-ouderschap te weigeren, mits er goede redenen zijn.

Een andere oorzaak is het feit dat de kinderen zelf problemen kunnen hebben met het co-ouderschap. Als een kind aangeeft dat het niet meer naar de andere ouder wil, is het essentieel om hier naar te luisteren en de oorzaak te achterhalen. Het is echter belangrijk om te onthouden dat het recht op omgang met beide ouders een fundamenteel recht is, tenzij er sprake is van zwaarwegende redenen om dit te ontzeggen.

Wat zijn de gevolgen van het weigeren van co-ouderschap?

Het kan misschien makkelijk klinken om co-ouderschap te weigeren, maar vaak is dit niet in het beste belang van de relatie met je ex-partner en kinderen. Realiseer je dus goed wat de gevolgen kunnen zijn. Tijdens de scheiding stel je, samen met je partner, een ouderschapsplan op. Hierin overleg je over de beste omgangsregeling in het belang van de kinderen. Stel, hieruit blijkt dat co-ouderschap niet fijn voor de kinderen is, kun je hier beter niet voor kiezen.

Als je het co-ouderschap weigert, dan wordt er in plaats daarvan een andere omgangsregeling getroffen. De vader of moeder heeft dan het recht op omgang met hun kind(eren), maar dit wordt dan niet op basis van gelijkmatige verdeling van de zorg, maar op basis van andere afspraken. Dit kan bijvoorbeeld zijn dat het kind bij één ouder woont en de andere ouder regelmatig bezoekt. Dit is belangrijk om te overwegen, omdat het co-ouderschap geen wettelijke verplichting is.

Wat zijn de mogelijke alternatieven voor co-ouderschap?

Als co-ouderschap niet werkt, zijn er alternatieven beschikbaar. Een van de meest voorkomende alternatieven is een andere omgangsregeling. Hierbij wordt overeengekomen hoe vaak de kinderen bij welke ouder zijn, en wat de verantwoordelijkheden zijn. Dit kan bijvoorbeeld zijn dat het kind bij de moeder woont en de vader regelmatig bezoekt. Dit is belangrijk om te overwegen, omdat het co-ouderschap geen wettelijke verplichting is.

Een ander alternatief is het aanpassen van de omgangsregeling. Dit kan nodig zijn als de omstandigheden veranderen, bijvoorbeeld als een ouder verhuist of een nieuwe partner krijgt. In dergelijke gevallen is het belangrijk om de omgangsregeling aan te passen, zodat de belangen van de kinderen worden gediend.

Wat moet je doen als co-ouderschap niet werkt?

Als je merkt dat co-ouderschap niet werkt, is het belangrijk om dit te bespreken met de andere ouder. Het is belangrijk om te overleggen en een oplossing te vinden die voor iedereen acceptabel is. Als dit niet lukt, kan het handig zijn om een mediator in te schakelen. Een mediator helpt bij het overleg en kan helpen bij het vinden van een oplossing die voor iedereen acceptabel is.

Als het niet lukt om tot een overeenstemming te komen, kan de rechter worden ingeschakeld. De rechter bepaalt dan wat het beste is voor de kinderen. Dit kan bijvoorbeeld zijn dat de kinderen bij één ouder woont en de andere ouder regelmatig bezoekt. De rechter zal hierbij rekening houden met de belangen van de kinderen en de omstandigheden van de ouders.

Conclusie

Co-ouderschap kan in veel gevallen een goede oplossing zijn voor gescheiden ouders, maar het werkt niet altijd. Er zijn verschillende redenen waarom co-ouderschap niet werkt, zoals gebrek aan communicatie, onvermogen om voldoende zorg te bieden, en problemen met de kinderen. Als co-ouderschap niet werkt, zijn er alternatieven beschikbaar, zoals een andere omgangsregeling of het aanpassen van de bestaande regeling. Het is belangrijk om hierover te overleggen met de andere ouder en eventueel een mediator in te schakelen. De rechter kan in bepaalde gevallen ook een rol spelen, maar het is altijd beter om te proberen tot een oplossing te komen, zodat de belangen van de kinderen worden gediend.

Bronnen

1. Co-ouderschap weigeren
2. Niet communiceren wel co-ouderschap kan dat
3. Co-ouderschap voordelen nadelen
4. Co-ouderschap weigeren of tegenhouden zijn er geldige redenen
5. Co-ouderschap wanneer het niet werkt en welke mogelijkheden er zijn
6. Hoe kan ik het co-ouderschap beëindigen
7. Co-ouderschap weigeren of tegenhouden zijn er geldige redenen
8. Drie redenen waarom je nooit zomaar co-ouderschap moet accepteren
9. Co-ouderschap weigeren
10. Co-ouderschap beeindigen
11. Co-ouderschap is niet vanzelfsprekend het beste