Kinderopvang in Nederland: Uitdagingen, kosten en toekomstplannen
juli 20, 2025
Co-ouderschap is een veelvoorkomende vorm van ouderschap na een scheiding, waarbij ouders gezamenlijk de zorg en opvoeding van hun kinderen blijven delen. In tegenstelling tot een beperktere omgangsregeling, waarbij een van de ouders de voornamelijk verantwoordelijkheid draagt, is bij co-ouderschap de verdeling van zorg, opvoeding en kosten meestal gelijk. Dit artikel bespreekt de belangrijkste aspecten van co-ouderschap, met name het opstellen van een verklaring over co-ouderschap, het vastleggen van afspraken en de belastingvoordelen die hieraan kunnen worden gekoppeld.
Co-ouderschap houdt in dat zowel de vader als de moeder in gelijke mate de zorg en opvoeding van hun kinderen op zich nemen. De kinderen wonen zowel bij de vader als de moeder, en brengen hier ongeveer evenveel tijd door. De verdeling hoeft niet altijd 50/50 te zijn, maar moet wel realistisch zijn. Bijvoorbeeld, als een van de ouders meer werkt, kan het kind meer tijd doorbrengen bij de ouder die minder werkt.
De Belastingdienst hanteert een specifieke definitie van co-ouderschap, die niet noodzakelijk overeenkomt met de algemene perceptie of de juridische vastlegging in een ouderschapsplan. Het is belangrijk om te begrijpen wat de Belastingdienst als co-ouderschap beschouwt, omdat dit bepalend is voor het recht op bepaalde belastingvoordelen, zoals de inkomensafhankelijke combinatiekorting.
Een verklaring over co-ouderschap is een document dat duidelijk maakt dat beide ouders in gelijke mate de zorg en opvoeding van hun kinderen op zich nemen. Deze verklaring kan worden gebruikt bij het aanvragen van belastingvoordelen, zoals de inkomensafhankelijke combinatiekorting of het kindgebonden budget. De Belastingdienst controleert co-ouderschap vanwege de fiscale gevolgen die eraan verbonden zijn. De dienst beoordeelt of aan de voorwaarden wordt voldaan. De controle gebeurt door het opvragen van informatie over ouderschapsplannen en het vergelijken van opgegeven gegevens met de basisregistratie personen (BRP). Bij nieuwe aanvragen voor toeslagen wordt vaak een afschrift van het ouderschapsplan of een verklaring van beide ouders gevraagd, waarin wordt bevestigd dat aan de eisen van co-ouderschap wordt voldaan.
Bij co-ouderschap is het belangrijk dat de ouders goede afspraken maken. Hierbij gaat het onder andere om:
Een ouderschapsplan is daarbij van groot belang. Dit is een document waarin de afspraken over de opvoeding, omgang en kosten van het kind worden vastgelegd. De wet stelt dat ouders die scheiden een ouderschapsplan moeten opstellen. Dit geldt ook bij een geregistreerd partnerschap of als je gaat ‘scheiden van tafel en bed’. De afspraken in het ouderschapsplan moeten duidelijk zijn en kunnen worden nagekeken bij een financieel deskundige.
Bij co-ouderschap kunnen ouders profiteren van verschillende belastingvoordelen, waaronder de inkomensafhankelijke combinatiekorting, het kindgebonden budget en de huurtoeslag. De Belastingdienst hanteert een specifieke definitie van co-ouderschap, die niet noodzakelijk overeenkomt met de algemene perceptie of de juridische vastlegging in een ouderschapsplan.
Het KGB is een belastingvoordeel dat gericht is op de opvoeding van je kind. Het is bedoeld om de kosten van je kind te verlagen. Bij co-ouderschap kan de KGB op naam van de minstverdienende partner worden aangevraagd. Hierdoor kan de toeslag hoger uitvallen. De partner moet dan wel kinderbijslag ontvangen.
Bij co-ouderschap is het belangrijk dat de ouders afspraken maken over de verdeling van de kinderalimentatie. De kinderalimentatie wordt vaak gebruikt om de kosten van de opvoeding van het kind te dekken. Het is daarom bij co-ouderschap gebruikelijk dat de kinderbijslag wordt bijgeschreven op de gezamenlijke kinderrekening.
Als je co-ouder bent, kun je beiden jullie kind als medebewoner laten meetellen. Je hebt dan mogelijk recht op meer huurtoeslag. Je kind kan dus meetellen als medebewoner ook al staat het niet bij je ingeschreven. Het kind telt automatisch mee als medebewoner bij de ouder bij wie het is ingeschreven. Staat jouw kind niet bij jou ingeschreven? Stel dan de Belastingdienst op de hoogte dat jullie co-ouderschap hebben. Je kunt dit aantonen door het ondertekende ouderschapsplan met jullie co-ouderschapsregeling op te sturen naar de Belastingdienst.
De inkomensafhankelijke combinatiekorting is een heffingskorting voor werkende ouders met kinderen jonger dan 12 jaar. Bij co-ouderschap kunnen beide ouders, mits ze voldoen aan de inkomenseisen, in aanmerking komen voor deze korting. De Belastingdienst vereist dat beide ouders minimaal het vastgestelde bedrag aan arbeidsinkomen hebben.
Bij co-ouderschap is het belangrijk om goed te kijken naar de toeslagen die je kunt aanvragen. De Belastingdienst hanteert een specifieke definitie van co-ouderschap, die niet noodzakelijk overeenkomt met de algemene perceptie of de juridische vastlegging in een ouderschapsplan. De Belastingdienst controleert co-ouderschap vanwege de fiscale gevolgen die eraan verbonden zijn. De dienst beoordeelt of aan de voorwaarden wordt voldaan. De controle gebeurt door het opvragen van informatie over ouderschapsplannen en het vergelijken van opgegeven gegevens met de basisregistratie personen (BRP). Bij nieuwe aanvragen voor toeslagen wordt vaak een afschrift van het ouderschapsplan of een verklaring van beide ouders gevraagd, waarin wordt bevestigd dat aan de eisen van co-ouderschap wordt voldaan.
Co-ouderschap is een veelvoorkomende vorm van ouderschap na een scheiding, waarbij ouders gezamenlijk de zorg en opvoeding van hun kinderen blijven delen. Bij co-ouderschap is het belangrijk om goede afspraken te maken, een ouderschapsplan op te stellen en de belastingvoordelen te controleren. De Belastingdienst hanteert een specifieke definitie van co-ouderschap, die niet noodzakelijk overeenkomt met de algemene perceptie of de juridische vastlegging in een ouderschapsplan. De Belastingdienst controleert co-ouderschap vanwege de fiscale gevolgen die eraan verbonden zijn. De dienst beoordeelt of aan de voorwaarden wordt voldaan. De controle gebeurt door het opvragen van informatie over ouderschapsplannen en het vergelijken van opgegeven gegevens met de basisregistratie personen (BRP). Bij nieuwe aanvragen voor toeslagen wordt vaak een afschrift van het ouderschapsplan of een verklaring van beide ouders gevraagd, waarin wordt bevestigd dat aan de eisen van co-ouderschap wordt voldaan.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet