Verdeling van ouderschap bij co-ouderschap: wat ouders moeten weten

Co-ouderschap is een vorm van ouderschap die na een scheiding wordt toegepast, waarbij beide ouders actief betrokken blijven bij de opvoeding en verzorging van hun kinderen. In dit artikel wordt uitgelegd hoe de verdeling van de zorg- en opvoedtaken in een co-ouderschap werkt, welke kenmerken en praktische uitvoeringen hierbij horen, en waar ouders rekening mee moeten houden bij het opstellen van een ouderschapsplan. De informatie is gebaseerd op de beschikbare gegevens uit de bronnen.

Kenmerken van co-ouderschap

Co-ouderschap houdt in dat beide ouders na een scheiding of het beëindigen van een relatie gelijkwaardig betrokken zijn bij de zorg voor hun kinderen. Dit betekent dat het kind ongeveer evenveel tijd bij beide ouders doorbrengt, en dat de ouders gelijkelijk betrokken blijven bij de opvoeding en verzorging. Het is een regeling die is gericht op het waarborgen van de belangen van het kind.

Een co-ouderschapsregeling kan variëren, bijvoorbeeld een week bij de ene ouder en een week bij de andere ouder, of een 50/50-verdeling van dagen in een maand. De precieze invulling van het co-ouderschap hangt af van de situatie van beide ouders en het belang van het kind. Er is geen standaardregeling voor co-ouderschap; de invulling verschilt per gezin. Vaak wordt gekozen voor een week-op-week-afspraken, waarbij het kind de ene week bij de ene ouder is en de andere week bij de andere ouder. Andere veelvoorkomende regelingen zijn een 4-3-3-4-verdeling, waarbij de dagen in de week ongelijk verdeeld zijn. De regeling moet passen bij de schoolroosters, werkschema’s van de ouders, en de behoeften van het kind.

Praktische uitvoering van co-ouderschap

De praktische uitvoering van co-ouderschap kan op verschillende manieren. De verdeling van de tijd die het kind bij de ouders doorbrengt, kan variëren, maar moet passen bij de situatie van de ouders en het kind. In veel gevallen wordt gekozen voor een week-op-week-afspraken, waarbij het kind de ene week bij de ene ouder is en de andere week bij de andere ouder. Dit is een veelgebruikte manier om de verdeling van de zorg te realiseren.

Een alternatief is een 4-3-3-4-verdeling, waarbij het kind vier dagen bij de ene ouder doorbrengt, daarna drie dagen bij de andere ouder, enzovoort. Dit soort verdeling is geschikt voor gezinnen waarin de ouders op verschillende plekken wonen, of waarin de schoolroosters van het kind hierdoor beter aansluiten. De keuze voor een bepaalde verdeling hangt af van de wensen en behoeften van de ouders en het kind.

Verdeling van verantwoordelijkheden en kosten

Naast de tijdsverdeling is ook de verdeling van de verantwoordelijkheden en kosten van belang. Bij co-ouderschap delen ouders de dagelijkse zorg en opvoeding van de kinderen zoveel mogelijk, waarbij het kind afwisselend bij beide ouders verblijft. Het impliceert een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor belangrijke beslissingen over het kind, zoals schoolkeuze en medische behandelingen.

De Belastingdienst hanteert een eigen definitie, waarbij het niet uitmaakt of de regeling als co-ouderschap wordt benoemd. Voor de Belastingdienst is er sprake van co-ouderschap als een kind 3 volle dagen per week bij beide ouders verblijft, of om de week bij beide ouders. Dit komt neer op een vrijwel 50-50 verdeling.

Samenwerking tussen ouders

Een belangrijk kenmerk van co-ouderschap is de samenwerking tussen ouders. Ze moeten samen belangrijke beslissingen nemen over het kind, zoals schoolkeuzes en medische zorg. De samenwerking moet gebaseerd zijn op het belang van het kind, en niet op persoonlijke wensen of conflicten.

Bij co-ouderschap is het belangrijk dat ouders regelmatig met elkaar communiceren, zodat er geen onenigheid ontstaat over de opvoeding van het kind. Dit betekent dat ouders elkaar regelmatig moeten ontmoeten of contact moeten houden via telefoon, e-mail of andere communicatiekanalen. Bij problemen is het raadzaam om een bemiddelaar in te schakelen, die helpt bij het oplossen van conflicten en het opstellen van een overeenkomst.

Belang van de kinderen

Bij het opstellen van een co-ouderschapsregeling is het belang van het kind centraal. De verdeling van de tijd die het kind bij de ouders doorbrengt, moet zo zijn dat het kind zich veilig en stabiel voelt. Dit betekent dat de verdeling van de tijd niet te wisselend mag zijn, omdat kinderen dit als onprettig ervaren.

De keuze voor een bepaalde verdeling moet ook rekening houden met de leeftijd en de persoonlijke behoeften van het kind. jongere kinderen kunnen bijvoorbeeld minder goed omgaan met veel wisselen van huis, terwijl oudere kinderen dit beter kunnen aanpakken. Het is daarom belangrijk dat ouders de wensen en behoeften van het kind meenemen in de overleggesprekken.

Ouderschapsplan en afspraken

Bij een co-ouderschap maakt u samen afspraken in het ouderschapsplan. Het ouderschapsplan is verplicht wanneer u uit elkaar gaat en minderjarige kinderen heeft. Dit geldt ook voor ouders die niet met elkaar getrouwd zijn of geen geregistreerd partnerschap hebben, maar wel gezamenlijk gezag over de kinderen hebben.

In het ouderschapsplan bepaalt u samen uw rechten en plichten. Co-ouderschap is niet wettelijk geregeld. U bepaalt daarom zelf hoe u de omgang met de kinderen en de verdeling van zorg- en opvoedingstaken organiseert. Het ouderschapsplan bevat afspraken over de tijdsverdeling, de verantwoordelijkheden, en de manier waarop beslissingen over het kind worden genomen.

Voor- en nadelen van co-ouderschap

Co-ouderschap heeft zowel voordelen als nadelen. Een van de voordelen is dat het kind zich veiliger en stabielere voelt, omdat het ongeveer evenveel tijd bij beide ouders doorbrengt. Daarnaast is de samenwerking tussen ouders belangrijk voor het welzijn van het kind. Als ouders in staat zijn om goed met elkaar om te gaan, dan kan het kind zich veiliger en stabielere voelen.

Echter, er zijn ook nadelen. Bijvoorbeeld, de andere ouder ziet de kinderen minder en de kinderen de andere ouder minder. De andere ouder kan gaan voelen als een ‘logeerouder’. Daarnaast is het moeilijk om co-ouderschap te realiseren als de ouders op grote afstand van elkaar wonen. In zulke gevallen kan het verstandig zijn om te overwegen of de kinderen bij één van de ouders blijven en de andere ouder regelmatig bezoekt.

Verschillende vormen van ouderschap

Naar buiten toe is er sprake van een zorgregeling of een omgangsregeling. Wanneer beide ouders gezag hebben over de kinderen spreekt men van een zorgregeling. Deze regeling gaat over de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Wanneer een van de ouders het gezag heeft, is er sprake van een omgangsregeling voor de ouder die geen gezag heeft. Hierin staat hoe vaak deze ouder het kind ziet.

Binnen een zorgregeling kan de verdeling van de zorg- en opvoedtaken 50/50 zijn, maar ook een minder gelijke verdeling zoals 70/30. Een zorgregeling met een ongeveer gelijke verdeling noemen we co-ouderschap.

Belang van het ouderlijk gezag

Bij co-ouderschap delen ouders het ouderlijk gezag over de kinderen. Dit betekent dat beide ouders belangrijke beslissingen mogen nemen over hun kind. Het is belangrijk dat ouders hierover in overleg zijn, zodat er geen onenigheid ontstaat.

Een goede samenwerking tussen ouders is belangrijk voor het welzijn van het kind. Als ouders in staat zijn om goed met elkaar om te gaan, dan kan het kind zich veiliger en stabielere voelen. De invloed van co-ouderschap op het emotionele welzijn van kinderen is onderwerp van discussie. Sommige bronnen suggereren dat kinderen die in een co-ouderschapsregeling opgroeien, meer kans hebben om zich veilig en stabiel te voelen. Anderen benadrukken dat het belangrijk is dat ouders goed met elkaar kunnen overleggen over de opvoeding van het kind.

Conclusie

Co-ouderschap is een vorm van ouderschap die na een scheiding wordt toegepast, waarbij beide ouders actief betrokken blijven bij de opvoeding en verzorging van hun kinderen. De verdeling van de tijd die het kind bij de ouders doorbrengt, kan variëren, maar moet passen bij de situatie van de ouders en het belang van het kind. Een co-ouderschap vereist samenwerking tussen ouders, waarbij ze belangrijke beslissingen over het kind nemen. Het ouderschapsplan is verplicht wanneer u uit elkaar gaat en minderjarige kinderen heeft. De invloed van co-ouderschap op het welzijn van kinderen is onderwerp van discussie, maar het is belangrijk dat ouders goed met elkaar kunnen overleggen over de opvoeding van het kind.

Bronnen

1. https://www.ambtadvocaten.nl/kennisbank/co-ouderschap/
2. https://www.jmouders.nl/co-ouderschap-welk-ritme-beste-voor-kinderen/
3. https://www.familie-erfrecht.nl/de-zeven-belangrijkste-vragen-over-de-wettelijke-verdeling/
4. https://www.nji.nl/scheiding/welke-vormen-van-ouderschap-zijn-er
5. https://kinderopvanglappelein.nl/blog/post/6206/co-ouderschap-wat-ouders-moeten-weten-over-gezamenlijke-verantwoordelijkheid-en-praktische-uitvoering/
6. https://uitelkaar.nl/info-over-scheiden/wat-is-co-ouderschap
7. https://uitelkaar.nl/info-over-scheiden/co-ouderschap-of-omgangsregeling
8. https://www.tonvanmil.nl/co-ouderschap
9. https://www.descheidingsadvocaat.com/co-ouderschap-rechten-plichten/
10. https://www.oudersenzo.nl/co-ouderschap/
11. https://www.thuisnotaris.nl/kennisbank/wettelijke-verdeling/
12. https://comoederen.nl/co-ouderschap-verdeling-deze-vormen-komen-het-meest-voor/