Het opvoeden van twee kittens: Tips en aanpak
juli 2, 2025
De wet van 27 november 2008 tot wijziging van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek en het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering in verband met het bevorderen van voortgezet ouderschap na scheiding en het afschaffen van de mogelijkheid tot het omzetten van een huwelijk in een geregistreerd partnerschap, is een belangrijke wettelijke maatregel die gericht is op het bevorderen van een gestructureerde en samenwerkgewijze omgang met kinderen na een scheiding. Deze wet stelt ouders verplicht om bij de scheiding een ouderschapsplan op te stellen, zodat de belangen van de kinderen centraal staan en er een duidelijk overzicht is van de verantwoordelijkheden en afspraken tussen ouders. In dit artikel wordt nader ingegaan op de inhoud van deze wet, de rol van het ouderschapsplan, en de praktijk van het opstellen van een dergelijk plan.
De Inhoud van de Wet
De wet is op 16 december 2008 gepubliceerd en is in werking getreden op 1 maart 2009. De belangrijkste wijziging die deze wet introduceert, is de verplichting voor ouders om bij een echtscheiding of een ontbinding van een geregistreerd partnerschap een ouderschapsplan op te stellen. Hierin worden afspraken gemaakt over de verzorging, opvoeding en ontwikkeling van de kinderen. De wet gaat uit van het principe dat zowel ouders na een scheiding verantwoordelijk blijven voor hun kinderen. Hierbij wordt het gezamenlijk gezag van ouders benadruid, wat wil zeggen dat ouders samen verantwoordelijk zijn voor de verzorging en opvoeding van hun kind.
De wet bevat ook een bepaling die de rechter de mogelijkheid geeft om de echtgenoten te verwijzen naar een bemiddelaar. Dit is bedoeld om conflicten te beslechten en goede afspraken te maken tussen ouders. De rechter kan dit echter alleen doen indien het verzoek niet aan de wettelijke eisen voldoet. Het weigeren van mediation is geen reden voor de afwijzing van het verzoek.
Het Ouderschapsplan: Een Centraal Instrument
Een ouderschapsplan is een essentieel onderdeel van de scheidingprocedure. Het plan bevat afspraken over de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken, het recht en de verplichting tot omgang, en de kosten van de verzorging en opvoeding van de kinderen. De wet stelt ook minimumeisen aan het ouderschapsplan, zodat de belangrijkste punten van de kinderopvoeding in kaart worden gebracht. De onderwerpen waarover ouders afspraken moeten maken, zijn de meest essentiële punten bij de uitoefening van het gezamenlijk gezag.
Het opstellen van een ouderschapsplan is niet alleen een wettelijke verplichting, maar ook een manier om conflicten te voorkomen en de belangen van de kinderen te waarborgen. In de praktijk blijkt dat een groot aantal punten van belang zijn om te bespreiden. Dit omvat onder andere de dagelijkse zorg voor de kinderen, school, sport, medische zorg, vakantie, bijzondere dagen, financiën, communicatie tussen de ouders, en het halen en brengen van de kinderen. Het is aan de ouders om te bepalen welke afspraken zij in het ouderschapsplan vastleggen, mits deze in het belang van het kind staan.
De Rol van de Rechter en de Bijzondere Curator
De rechter heeft een belangrijke rol bij het opstellen van het ouderschapsplan. Als de ouders niet in staat zijn om een plan op te stellen, kan het geregistreerd partnerschap niet bij overeenkomst worden beëindigd. De ouders zullen hun geregistreerd partnerschap dan door tussenkomst van de rechter moeten ontbinden. Aan deze ontbinding zijn dezelfde eisen verbonden als een verzoek tot echtscheiding.
Daarnaast kan de bijzondere curator de ouders helpen bij het opstellen van het ouderschapsplan. De bijzondere curator behartigt de belangen van de kinderen in en buiten rechte. In een echtscheidingsprocedure kan de bijzondere curator de ouders meehelpen om een ouderschapsplan op te stellen door het belang van het kind bij het ouderschapsplan te verwoorden. Ook kan de bijzondere curator het kind ondersteunen bij het voeren van gesprekken met zijn ouders over het ouderschapsplan, uiteraard in overeenstemming met zijn leeftijd en rijpheid.
De Praktijk van het Ouderschapsplan
Het opstellen van een ouderschapsplan is geen eenvoudige taak. De tijd die nodig is om een plan op te stellen, kan variëren afhankelijk van de situatie. Het is moeilijk om precies te kwantificeren hoeveel tijd het kost, maar geschat wordt dat de procedure om goede afspraken over de kinderen de volgende tijdsbesteding met zich meebrengt: een bespreking met de ouders: 2 uur; ontwerp ouderschapsplan: 1,5 uur; een vervolgbespreking: 1,5 uur en eventueel een contact met de kinderen: 1 uur; totale duur: 5 tot 6 uur. Het gaat hier om gemiddelde tijd en het kan dus soms korter zijn, maar kan ook wel wat meer tijd kosten.
De verwachting is dat ouders beter voorbereid aan een echtscheidingsprocedure zullen beginnen, wat leidt tot minder problemen op lange termijn en daarmee samenhangend tijdsverlies door langdurige en kostbare procedures. Dit zal tijdwinst opleveren. Hetzelfde geldt voor de mogelijkheid van een verwijzing naar een bemiddelaar. Indien de ouders met behulp van de bemiddelaar overeenstemming weten te bereiken, kunnen nadien procedures worden voorkomen.
De Invloed van de Wet
De wet heeft een positieve invloed op de afhandeling van de scheiding en de oplossing van conflicten over de omgang met de kinderen. Het is echter belangrijk om te weten dat er geen garantie is op een eenvoudige uitkomst. Er zijn situaties waarin de ouders niet in staat zijn om afspraken te maken over de scheiding of om conflicten die na de scheiding ontstaan, op te lossen. In dergelijke gevallen is het gebruik van derden, zoals bemiddelaars of jeugdzorg, gewenst.
De wet bevat ook een bepaling die de rechter de mogelijkheid geeft om de echtgenoten te verwijzen naar een bemiddelaar met als doel om de echtgenoten in onderling overleg tot afspraken over één of meer gevolgen van de echtscheiding te laten komen. Deze bepaling is bedoeld om conflicten te beslechten en goede afspraken te maken tussen ouders.
Conclusie
De wet van 27 november 2008 tot wijziging van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek en het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering in verband met het bevorderen van voortgezet ouderschap na scheiding en het afschaffen van de mogelijkheid tot het omzetten van een huwelijk in een geregistreerd partnerschap, is een belangrijke wettelijke maatregel die gericht is op het bevorderen van een gestructureerde en samenwerkgewijze omgang met kinderen na een scheiding. De wet stelt ouders verplicht om bij de scheiding een ouderschapsplan op te stellen, zodat de belangen van de kinderen centraal staan en er een duidelijk overzicht is van de verantwoordelijkheden en afspraken tussen ouders. Het opstellen van een ouderschapsplan is een essentieel onderdeel van de scheidingprocedure, en speelt een cruciale rol in de praktijk van het opstellen van een dergelijk plan.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
