Verdeling KGB bij co-ouderschap: Afspraken, regels en praktijk
juli 2, 2025
In de afgelopen jaren is de vraag of kinderobesitas kan worden beschouwd als een vorm van kindermishandeling steeds vaker opgedoken in het debat over jeugd en gezondheid. Dit artikel onderzoekt de situatie van gezinnen waarin kinderen ernstig overgewicht hebben, de rol van de rechter bij het opstellen van maatregelen zoals een Onder Toezicht Stelling (OTS) en een Uitvoeringsheffing (UHP), en de ethische en juridische dilemma’s die hierbij horen. De informatie is gebaseerd op de bronnen die hieronder zijn vermeld.
Inleiding
De afgelopen jaren is het probleem van kinderobesitas in Nederland sterk gegroeid. Volgens bron [4] is ruim de helft van de volwassen Nederlanders overgewicht, en wordt verwacht dat dit percentage in 2040 62% zal zijn. In de jeugd is het overgewicht ook aanzienlijk toegenomen, met als gevolg dat rechters steeds vaker ingrijpen bij gezinnen waarin kinderen ernstig overgewicht hebben. De vraag die hierbij centraal staat, is of kinderobesitas een vorm van kindermishandeling is, en hoe de rechter hierin moet ingrijpen om het welzijn van het kind te waarborgen.
De rol van de rechter bij kinderobesitas
In meerdere gevallen is de rechter ingegaan op klachten van kinderbescherming en heeft een OTS opgelegd aan ouders die niet in staat zijn hun kinderen gezond te laten worden. Bijvoorbeeld, in het geval van drie kinderen van 6, 11 en 13 jaar die opmerkelijk veel te dik zijn, heeft de rechter bepaald dat de ouders niet voldoende maatregelen nemen om het overgewicht aan te pakken. In dit geval had de moeder zelf hulp ingeschakeld via een vrijwilliger, maar de kinderbescherming oordeelde dat de ouders niet actief genoeg waren om hun kinderen te helpen.
In een ander geval, waarin een 13-jarige 51 kg te zwaar is, heeft de rechter geoordeeld dat de ouders niet in staat zijn hun kinderen te begeleiden bij het afvallen. De rechter oordeelt dat er sprake is van een ernstige situatie, waarin de gezondheid van het kind bedreigd wordt. Daarom is er sprake van een OTS, waarbij een gezinsvoogd de verantwoordelijkheid overneemt voor de zorg voor het kind.
De impact van OTS en UHP
De invoering van een OTS kan leiden tot een verandering in het gezinsleven, maar het is ook een zware maatregel. In veel gevallen wordt er gekeken naar de betrokkenheid van de ouders bij het oplossen van het probleem. Als de ouders bereid zijn hulp te accepteren en actief deel te nemen aan de behandeling, is een OTS minder nodig. In andere gevallen, waarin de ouders niet in staat zijn hun kinderen te helpen, kan een OTS wel nodig zijn.
De UHP kan worden ingezet als de ouders niet voldoende actief zijn in het oplossen van het overgewicht. In het geval van drie kinderen die onder toezicht zijn gesteld, heeft de rechter bepaald dat de ouders in de loop van het jaar actie moeten ondernemen. Als dit niet gebeurt, kan de UHP worden ingezet, wat leidt tot financiële straffen of zelfs tot het wegnemen van ouderlijk gezag.
De ethiek van kinderobesitas
De vraag of kinderobesitas een vorm van kindermishandeling is, blijft een controversieel onderwerp. In meerdere bronnen wordt deze mening geuit. Zo stelt een schrijver dat kinderobesitas een vorm van kindermishandeling is, omdat ouders niet voldoende actief zijn in het oplossen van het probleem. Ook wordt er gesproken over het feit dat een kind dat te dik is, in gevaar komt om gezondheidsproblemen te ontwikkelen, zoals diabetes, hart- en vaatziekten en gewrichtsproblemen.
Tegelijkertijd wordt er ook op gewezen dat het niet altijd mogelijk is om te bepalen of het overgewicht van een kind te maken heeft met de verantwoordelijkheid van de ouders. In sommige gevallen kunnen er medische oorzaken zijn, zoals hormonale stoornissen of erfelijke factoren. In deze gevallen is het belangrijk dat de ouders actief worden betrokken bij de behandeling.
De rol van de jeugdzorg en hulpverleners
De jeugdzorg speelt een belangrijke rol in het oplossen van het probleem van kinderobesitas. In veel gevallen is er sprake van een gespecialiseerde kliniek, waarin het gezin wordt begeleid bij het aanpassen van het leefstijlpatroon. In sommige gevallen is het nodig dat de ouders een diëtiste en een sportclubje inschakelen om hun kinderen te helpen bij het afvallen.
In het geval van drie kinderen die onder toezicht zijn gesteld, is er sprake van een gespecialiseerde kliniek, waarin het gezin wordt begeleid bij het oplossen van het overgewicht. In dit geval is de rechter van mening dat de ouders actief moeten zijn in de behandeling en dat er sprake is van een ernstige situatie.
De rol van de overheid en maatregelen
De overheid speelt een belangrijke rol in het oplossen van het probleem van kinderobesitas. In veel gevallen is er sprake van een beleid dat gericht is op het aanpakken van het overgewicht bij kinderen. In de bron [4] wordt gesproken over het feit dat de overheid in de toekomst actief moet worden om het probleem van overgewicht aan te pakken. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door het aanbieden van gezonde voeding en het bevorderen van sport en beweging.
Conclusie
Kinderobesitas is een belangrijk onderwerp in de jeugd en gezondheidszorg. De rechter speelt hierin een cruciale rol, aangezien hij kan ingrijpen bij gezinnen waarin kinderen ernstig overgewicht hebben. De invoering van een OTS of UHP kan helpen om de situatie te verbeteren, maar het is ook een zware maatregel. De ethiek van kinderobesitas is controversieel, maar het is belangrijk dat de ouders actief worden betrokken bij het oplossen van het probleem. De overheid en jeugdzorg spelen hierin een belangrijke rol, aangezien ze kunnen bijdragen aan het aanpakken van het probleem van overgewicht bij kinderen.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
