Verstandig Ouderschap: Een Gecertificeerd Model voor Optimaal Ouderschap
juli 2, 2025
De rechten van het kind staan bij gelijkwaardig ouderschap centraal. Dit beginsel, dat sinds 2009 in de Nederlandse wet is vastgelegd, benadruidt dat beide ouders na een scheiding gelijkwaardig moeten zijn in de zorg en opvoeding van hun kind. Het is geen juridisch begrip dat automatisch een 50/50 verdeling van de tijd tussen de ouders impliceert, maar het benadruidt dat beide ouders gelijke rechten en verantwoordelijkheden hebben. Het belang van het kind is het uitgangspunt bij de toepassing van dit beginsel. In de praktijk kan dit erop neerkomen dat de tijdsverdeling van de zorg en opvoeding niet gelijk is, maar toch gelijkwaardig ouderschap is. De rechter speelt een belangrijke rol bij het vaststellen van gelijkwaardig ouderschap.
De wetgeving en het beginsel van gelijkwaardig ouderschap
Volgens de Wet Bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding, die op 1 maart 2009 in werking is getreden, heeft een kind na een scheiding recht op een gelijkwaardige verzorging en opvoeding door beide ouders. Dit betekent dat beide ouders gelijkwaardig moeten zijn in hun rol als ouder. De wetgever beoogde hiermee een meer gelijkwaardige rol voor beide ouders, waarbij geen van beide ouders meer of minder rechten en plichten heeft dan de ander. Het belang van het kind is het uitgangspunt bij de toepassing van gelijkwaardig ouderschap.
De wet bevat ook een artikel waaruit volgt dat de ene ouder de verplichting heeft om de band tussen het kind en de andere ouder te bevorderen, en dat het kind recht heeft op verzorging in gelijke mate door zijn beide ouders. Het is echter niet zo dat er een 50/50 verdeling moet zijn. De wetgever heeft bewust geen starre regels gesteld, omdat elke situatie uniek is. Rechters hebben de vrijheid om de zorgverdeling te bepalen op basis van de specifieke omstandigheden van het geval, waarbij het belang van het kind altijd voorop staat.
Het belang van het kind
Het belang van het kind staat centraal bij het vaststellen van gelijkwaardig ouderschap. De rechter moet hierbij rekening houden met het belang van het kind, en niet automatisch een 50-50% verdeling aanhouden. In een uitspraak uit 2013 oordeelde de Hoge Raad dat in situaties waarin een ouder met het kind naar het buitenland verhuist, de zorgverdeling zoveel als mogelijk gelijkwaardig moet zijn. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat vakanties bij helft worden verdeeld en dat ouders elkaar blijven betrekken bij de opvoeding. Het realiseren van gelijkwaardig ouderschap kan in de praktijk uitdagingen met zich meebrengen. Een goede communicatie en samenwerking tussen de ouders zijn essentieel. Indien de ouders niet in staat zijn om goed met elkaar te overleggen, kan dit de zorgverdeling bemoeilijken.
De rol van de rechter
De rechter speelt een belangrijke rol bij het vaststellen van gelijkwaardig ouderschap. Als de ouders het niet eens kunnen worden over de omgang, kan de rechter een omgangsregeling vaststellen. De rechter zal het belang van het kind voorop stellen bij het nemen van een beslissing. De rechter heeft ook de taak om zover als mogelijk te voldoen aan de stelregels van gelijkwaardig ouderschap. In een uitspraak van 2010 oordeelde de Hoge Raad dat de in artikel 1:247 BW neergelegde gelijkwaardigheid van ouders niet verplicht tot het vaststellen van een gelijke verdeling van de tijd tussen ouders.
De uitvoering van gelijkwaardig ouderschap
De uitvoering van gelijkwaardig ouderschap kan in de praktijk uitdagingen met zich meebrengen. Een goede communicatie en samenwerking tussen de ouders zijn essentieel. Indien de ouders niet in staat zijn om goed met elkaar te overleggen, kan dit de zorgverdeling bemoeilijken. Daarnaast kunnen praktische zaken een rol spelen, zoals de afstand tussen de woonplaatsen van de ouders en de bereikbaarheid van de school en andere voorzieningen. Het is belangrijk dat ouders rekening houden met deze praktische aspecten bij het maken van afspraken over de zorgverdeling.
De rol van het kind
Kinderen vanaf 12 jaar worden door de rechter gehoord. De rechter beslist vervolgens over de verdeling van de zorg. Het is dus niet zo dat kinderen vanaf 12 jaar zelf kiezen bij welke ouder zij gaan wonen en hoe de omgangsregeling eruitziet. Wel kunnen ze aangeven wat zij graag willen. Jongeren vinden het soms makkelijker hierover te spreken met een neutrale deskundige dan met hun eigen ouders.
Samenwerking en communicatie
Een goede communicatie en samenwerking tussen de ouders zijn essentieel voor een succesvolle invulling van gelijkwaardig ouderschap. De Hoge Raad heeft benadrukt dat het belang van het kind altijd voorop staat. Dit betekent dat rechters de zorgverdeling moeten bepalen op basis van wat het beste is voor het kind, en niet op basis van een starre regel of een vooraf bepaald percentage. Het realiseren van gelijkwaardig ouderschap kan in de praktijk uitdagingen met zich meebrengen. Een goede communicatie en samenwerking tussen de ouders zijn essentieel. Indien de ouders niet in staat zijn om goed met elkaar te overleggen, kan dit de zorgverdeling bemoeilijken.
Conclusie
Gelijkwaardig ouderschap is een belangrijk juridisch beginsel dat de gelijkwaardige rol van beide ouders in de zorg en opvoeding van hun kinderen benadruidt. Het is geen juridisch begrip dat automatisch een 50/50 verdeling van de tijd tussen de ouders impliceert, maar het benadruidt dat beide ouders gelijke rechten en verantwoordelijkheden hebben. Het belang van het kind staat centraal bij het vaststellen van gelijkwaardig ouderschap. De rechter speelt een belangrijke rol bij het vaststellen van gelijkwaardig ouderschap. Een goede communicatie en samenwerking tussen de ouders zijn essentieel voor een succesvolle invulling van gelijkwaardig ouderschap. Het belang van het kind staat centraal bij het vaststellen van gelijkwaardig ouderschap.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
