Stichting voor roze ouderschap: ondersteuning en inzichten voor diversiteit in gezinnen
juli 1, 2025
In Nederland is het ouderlijk gezag en de verantwoordelijkheden rondom de opvoeding van kinderen sterk geïntegreerd in het huwelijk en geregistreerde partnerschappen. De wet regelt de rechten en plichten van ouders, zowel tijdens het huwelijk als na een scheiding. In dit artikel worden de belangrijkste aspecten van ouderschap in het kader van huwelijk en partnerschap besproken, met aandacht voor de rechtsgevolgen van een huwelijk, het ouderlijk gezag, en de mogelijkheid om een ouderschapsplan op te stellen.
Volgens de wet is de vrouw die een kind ter wereld brengt, automatisch de moeder van het kind. Als het kind tijdens het huwelijk van een man en vrouw is geboren, is de man automatisch de vader van het kind. Dit geldt ook als de man binnen 306 dagen voor de geboorte van het kind is overleden. Zelfs als de moeder na dit overlijden is hertrouwd of een nieuw geregistreerd partnerschap is aangegaan, blijft de man vader van het kind.
In gevallen waarin de man niet de biologische vader is, kan hij het vaderschap laten vaststellen door de rechter. Dit is belangrijk om de rechten en verantwoordelijkheden van de vader te bepalen. Daarnaast kunnen ouders ook een vergelijk opstellen over de opvoeding van hun kinderen, zodat er duidelijkheid is over de verantwoordelijkheden.
Bij een huwelijk hebben zowel de moeder als de vader automatisch het ouderlijk gezag over hun kind. Dit betekent dat zij samen verantwoordelijk zijn voor de opvoeding, zorg en beslissingen over het kind. Tijdens het huwelijk is het ouderlijk gezag automatisch aanwezig, tenzij de rechter anders beslist.
Als de ouders uit elkaar gaan, blijft het ouderlijk gezag meestal bij beide ouders, tenzij de rechter een andere beslissing neemt. De rechter kan dit beslissen in het belang van het kind. In veel gevallen is er sprake van gezamenlijk ouderlijk gezag, waarbij de ouders samen beslissingen nemen over het kind.
In sommige gevallen kan de rechter ook een afzonderlijk ouderlijk gezag toekennen, bijvoorbeeld als een van de ouders de zorg en opvoeding van het kind niet kan opnemen. Dit gebeurt meestal als er sprake is van een ernstige conflicten of problemen in de relatie.
Bij een geregistreerd partnerschap is de situatie vergelijkbaar met dat van een huwelijk. De partner die het kind draagt, is automatisch de moeder van het kind. De andere partner kan het kind erkennen om de vader te worden. Als de partner het kind erkent, krijgt hij automatisch het ouderlijk gezag.
Voor partners van hetzelfde geslacht is de situatie anders. Bij twee vrouwen wordt de biologische moeder automatisch de ouder, terwijl de andere vrouw (de duomoeder) in bepaalde gevallen ook ouderlijk gezag kan krijgen. Dit gebeurt bijvoorbeeld als het kind is verwekt via kunstmatige donorbevruchting en de duomoeder deel heeft genomen aan de zwangerschap.
Bij twee mannen kan de partner van de biologische vader via erkenning of adoptie het ouderlijk gezag krijgen. Dit is belangrijk om de rechten en verantwoordelijkheden van de partner te bepalen.
Als de ouders niet getrouwd zijn of geen geregistreerd partnerschap hebben, is de situatie anders. De moeder heeft automatisch het ouderlijk gezag, tenzij de vader het kind erkent. Als de vader het kind erkent, krijgt hij automatisch het gezamenlijk ouderlijk gezag.
Vanaf 1 januari 2023 hebben ongehuwde en niet-geregistreerde ouders automatisch het gezamenlijk gezag met de moeder, mits het kind is erkend. Dit is een belangrijke wijziging in de wet, die ervoor zorgt dat ouders die niet getrouwd zijn, ook gezamenlijk verantwoordelijkheden kunnen delen.
Als het kind voor 1 januari 2023 is erkend, heeft de vader niet automatisch gezamenlijk gezag. In dat geval kan hij het gezamenlijk gezag samen met de moeder aanvragen. Dit gebeurt vaak via een digitale aanvraag, zodat de rechter de situatie kan beoordelen.
Een ouderschapsplan is een overeenkomst tussen ouders die gescheiden zijn of uit elkaar gaan. Het plan bevat afspraken over de verantwoordelijkheden van de ouders met betrekking tot de opvoeding, zorg, en omgang met het kind. Het is belangrijk om duidelijke afspraken te maken, zodat de kinderen goed opgevoed kunnen worden en er geen verwarring ontstaat.
Een ouderschapsplan moet in ieder geval de volgende punten bevatten:
Een ouderschapsplan is niet verplicht, maar het is aan te raden om het te maken. Het helpt om de situatie van de kinderen te verduurzamen en te voorkomen dat er conflicten ontstaan tussen de ouders.
Een ouderschapsplan kan zelf worden opgesteld door de ouders. Het is echter verstandig om hulp in te schakelen van een mediator, advocaat, of de gemeente. Deze personen kunnen helpen bij het opstellen van het plan en ervoor zorgen dat de afspraken wettelijk zijn.
Als de ouders een huwelijkse voorwaarden of samenlevingscontract hebben, kan het ouderschapsplan daar ook in opgenomen worden. Dit is mogelijk, maar niet verplicht. Het is belangrijk om duidelijk te zijn over de afspraken en de verantwoordelijkheden van de ouders.
Bij een scheiding moet het ouderschapsplan vaak worden opgesteld. Dit geldt ook als de ouders gezamenlijk gezag hebben over hun kinderen. Voor samenwonende ouders geldt dat zij alleen verplicht zijn om een ouderschapsplan te maken als zij gezamenlijk gezag hebben over hun kinderen.
Er zijn een aantal verplichte onderwerpen die in het ouderschapsplan moeten worden opgenomen. Ten eerste is het belangrijk om de betrokkenheid van de kinderen bij de gemaakte afspraken vast te leggen. Het is essentieel om te luisteren naar wat de kinderen belangrijk vinden en hen te betrekken bij de besluiten die hen aangaan, zodat het plan beter aansluit bij hun behoeften.
Daarnaast moeten de ouders afspraken maken over de omgangsregeling, de verantwoordelijkheden van de ouders, en de manier waarop ze met elkaar omgaan. Ook moet er worden gekeken naar de zorg en opvoeding van het kind, inclusief school, gezondheid, en andere belangrijke aspecten.
Ouderschap in het kader van een huwelijk of geregistreerd partnerschap is een belangrijk aspect van de opvoeding van kinderen. De wet stelt duidelijke regels vast over het ouderlijk gezag en de verantwoordelijkheden van de ouders. Bij een scheiding is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de opvoeding van het kind, en een ouderschapsplan kan hierbij helpen.
De situatie varieert afhankelijk van het type relatie, of de ouders getrouwd zijn of niet. Bij partners van hetzelfde geslacht is de situatie anders, en moet er aandacht zijn voor het erkennen van het kind en het verkrijgen van het ouderlijk gezag.
Een ouderschapsplan is een belangrijk instrument om duidelijkheid te verschaffen en de situatie van de kinderen te verduurzamen. Het is aan te raden om het plan op te stellen, ook al is het niet verplicht. Het helpt om de relatie tussen de ouders te verbeteren en de opvoeding van het kind te garanderen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet