Co-ouderschap versus omgangsregeling: Wat is het verschil en welke keuze is het beste?

De keuze tussen co-ouderschap en omgangsregeling is een cruciale beslissing na een scheiding. Beide vormen richten zich op de verdeling van zorg, opvoeding en omgang met het kind, maar er zijn belangrijke verschillen. In dit artikel leggen we uit wat het verschil is tussen co-ouderschap en omgangsregeling, welke voor- en nadelen ze hebben en wanneer welke keuze het beste is. We nemen ook de praktische uitvoering en emotionele overwegingen in de rekening.

Verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling

Het grootste verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling zit in de verdeling van de omgang met de kinderen. Bij co-ouderschap wordt uitgegaan van een gelijke verdeling van de dagen dat de kinderen bij de ene of bij de andere ouder zijn. Ook wanneer de verdeling niet helemaal 50/50 is (bijvoorbeeld 60/40) wordt er nog gesproken over co-ouderschap. Bij deze omgangsregeling worden de zorgtaken dus gelijkelijk tussen de ouders verdeeld. In tegenstelling tot een omgangsregeling, waarbij de zorg voor de kinderen voor het grootste deel bij één van beide ouders ligt.

Bij co-ouderschap is er sprake van een gelijke verdeling van de kosten en de zorg- en opvoedingstaken van de kinderen naar rato. Dit betekent dat als jouw draagkracht groter is dan die van je (ex-)partner, jij ook meer betaalt. Bij co-ouderschap zorgen jullie evenveel voor de kinderen, waardoor jullie je kind(eren) allebei evenveel ziet opgroeien. Daarbij dragen jullie samen de verantwoordelijkheden, op zowel praktisch als financieel niveau. Tot slot nemen jullie belangrijke beslissingen gezamenlijk voor of over jullie kind(eren).

Wat is co-ouderschap?

Co-ouderschap staat voor gelijke verdeling van het ouderschap. Naast co-ouderschap kunnen jullie ook kiezen voor een omgangsregeling. Als jullie kiezen voor co-ouderschap is het de bedoeling dat jullie belangrijke feestdagen verdelen. Zijn ze bijvoorbeeld met Pasen bij de ene ouder en met kerst bij de andere ouder of verdelen jullie dit liever anders? Je wilt natuurlijk wel alleen co-ouderschap als dit ook echt van belang is voor jullie kind(eren). Co-ouderschap of een andere omgangsregeling leggen jullie samen vast in een ouderschapsplan.

De Belastingdienst hanteert een eigen definitie bij co-ouderschap. Het maakt voor de Belastingdienst niet uit of je regeling co-ouderschap noemt of wat jij verstaat onder het co-ouderschap. Het is wel goed om te weten wat volgens de Belastingdienst wordt verstaan onder een co-ouderschapsregeling, want die beoordeelt of je recht hebt op inkomensafhankelijke combinatiekorting. Deze korting kan jij mogelijk als co-ouder ook krijgen als jullie kind niet op jouw adres staat ingeschreven.

Volgens de Belastingdienst ben je co-ouder als jullie kind 3 volle dagen (van 24 uur) per week bij jou is en 3 volle dagen (van 24 uur) per week bij je (ex-)partner. Het kan ook zijn dat jullie kind om de week bij jou is en om de week bij je (ex-)partner. Dan ben je volgens de Belastingdienst ook co-ouderschap. De Belastingdienst stelt dus een vrijwel 50-50 regeling als eis.

Wat is een omgangsregeling?

Een omgangsregeling is een vorm van ouderschap waarbij het kind meestal bij één ouder verblijft, terwijl de andere ouder bezoek krijgt. Dit is vaak het geval bij een onevenwichtige verdeling van zorg, opvoeding en omgang. Een veelvoorkomend voorbeeld van een omgangsregeling is dat de kinderen tijdens de schoolweken doordeweeks bij de ene ouder verblijven en in het weekend bij de andere ouder. Voor baby’s en jonge kinderen kan een andere omgangsregeling nodig zijn, rekening houdend met de behoeften van het kind en bijvoorbeeld borstvoeding.

De belangrijkste kenmerken van een omgangsregeling zijn: - Hoofdverblijfplaats bij één ouder - Specifieke afspraken over bezoekregeling - Onderdeel van het ouderschapsplan

Wanneer is co-ouderschap geschikt?

Co-ouderschap werkt het best als beide ouders relatief dicht bij elkaar wonen, goed kunnen communiceren en samen bereid zijn verantwoordelijkheid te dragen. Het is vooral geschikt wanneer beide ouders vóór de scheiding al actief betrokken waren bij de opvoeding. Ook de leeftijd van de kinderen speelt een rol. Oudere kinderen zijn vaak beter in staat om te schakelen tussen twee huishoudens dan jonge kinderen.

Daarnaast is het belangrijk dat beide ouders achter het co-ouderschap staan. Een rechter zal co-ouderschap niet opleggen als één van de ouders dit niet ziet zitten. Een ander aandachtspunt is de financiële kant: bij co-ouderschap kiezen ouders vaak voor een gezamenlijke kinderrekening om de kosten te delen.

Wat is het verschil in praktische uitvoering?

De praktische uitvoering van een omgangsregeling en co-ouderschap kan in het dagelijks leven sterk verschillen. Bij een omgangsregeling zal één ouder de meeste dagelijkse verantwoordelijkheden dragen, terwijl de andere ouder de kinderen op afgesproken tijden ziet. Dit kan variëren van enkele uren per week tot om het weekend en de helft van de vakanties. Bij co-ouderschap is de verdeling van de dagelijkse zorg gelijkwaardiger, wat betekent dat beide ouders betrokken zijn bij zaken als school, hobby’s en medische afspraken.

De keuze voor een regeling moet passen bij de levensstijl van beide ouders. Werkt één ouder bijvoorbeeld fulltime, dan kan co-ouderschap lastig zijn te combineren. Tegelijkertijd kan co-ouderschap juist prettig zijn als ouders hun werktijden flexibel kunnen indelen.

Emotionele overwegingen

Naast de praktische en juridische aspecten spelen emotionele overwegingen een belangrijke rol bij het kiezen tussen een omgangsregeling en co-ouderschap. Bij een omgangsregeling kan het voor de niet-hoofdverblijf ouder soms moeilijk zijn om minder betrokken te zijn bij het dagelijks leven van de kinderen. Co-ouderschap kan daarentegen emotioneel veeleisend zijn omdat het een constante afstemming en samenwerking tussen de ouders vereist. Het welzijn van de kinderen staat altijd voorop, en de keuze voor een bepaalde regeling moet gebaseerd zijn op wat het beste is voor de kinderen in hun specifieke situatie.

Wat als er problemen zijn?

Als er sprake is van een vechtscheiding is co-ouderschap niet de juiste oplossing. Daarbij is het essentieel dat de ouders dichtbij elkaar wonen, zodat het kind naar dezelfde school en sportclub kan blijven gaan. Het co-ouderschap is voor kinderen vaak het fijnst, zo blijven ze beide ouders namelijk ongeveer evenveel zien. Toch is deze vorm in erg veel gevallen niet geschikt.

Co-ouderschap beëindigen

Een co-ouderschap beëindigen is een ingrijpende stap. De relatie met de kinderen zal daardoor flink kunnen veranderen. Wil je het co-ouderschap omzetten in omgangsregeling? Hieronder leggen we uit waar je allemaal aan moet denken.

Omzetten van co-ouderschap in omgangsregeling Wil je het co-ouderschap omzetten in een omgangsregeling? Dan ga je feitelijk het co-ouderschap beëindigen. Dit kan echter niet zomaar; de andere ouder moet het ermee eens zijn én de rechter zal goedkeuring moeten geven. De rechter zal de afweging maken of de verandering in het belang is van de kinderen.

Co-ouderschap stoppen: 5 redenen De meest voorkomende reden om te stoppen met het co-ouderschap is het niet nakomen van afspraken door de ouder(s). Maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat je kind geen co-ouderschap meer wil. De omgangsregeling wordt als onprettig ervaren. De vijf redenen op basis waarvan je co-ouderschap kunt stoppen zijn: - Ouder(s) komen afspraken niet na; - Kind wil geen co-ouderschap meer; - Eén van beide ouders gaat verhuizen; - Er overlijdt een ouder; - Jullie gaan weer samenwonen.

Financiële gevolgen

De beëindiging van het co-ouderschap zal waarschijnlijk ook financiële gevolgen hebben. Afhankelijk van jullie persoonlijke situatie, zal er kinderalimentatie betaald moeten gaan worden. Bovendien zouden er gevolgen kunnen zijn voor de hoogte van de partneralimentatie. De combinatiekorting komt bijvoorbeeld te vervallen. Bekijk daarom altijd of er een nieuwe alimentatieberekening gedaan moet worden.

Juridische aspecten

De juridische aspecten van een omgangsregeling en co-ouderschap verschillen aanzienlijk. Bij een omgangsregeling kan de rechter bepalen bij wie de kinderen hun hoofdverblijfplaats hebben en hoe het contact met de andere ouder wordt vormgegeven. Bij co-ouderschap maken de ouders onderling afspraken, die vervolgens worden vastgelegd in een ouderschapsplan en door de rechter kunnen worden bekrachtigd.

In beide gevallen is het ouderschapsplan een juridisch document dat bindende afspraken bevat over de opvoeding, omgang, financiën en belangrijke beslissingen. Als ouders het niet eens worden, kan de rechter ingrijpen, maar het uitgangspunt is altijd dat ouders samen tot afspraken komen in het belang van het kind.

Conclusie

De keuze tussen co-ouderschap en omgangsregeling hangt af van de situatie van de ouders en het welzijn van het kind. Beide vormen hebben hun eigen voordelen en nadelen, en de keuze moet passen bij de levensstijl van de ouders, de ontwikkelingsfase van het kind, en de emotionele en financiële situatie. Het is belangrijk dat ouders samenwerken en flexibel zijn, om te voldoen aan de behoeften van hun kinderen en hun eigen veranderende levensomstandigheden. Als ouders het niet eens worden over de juiste regeling, is het verstandig om professionele hulp in te schakelen, zoals een mediator of advocaat. Deze kunnen helpen bij het maken van de juiste keuzes voor de ouders en het kind.

Bronnen

1. Kan een omgangsregeling gewijzigd worden naar co-ouderschap?
2. Wat is co-ouderschap?
3. Wat is beter? Co-ouderschap of een andere omgangsregeling?
4. Co-ouderschap beëindigen
5. Co-ouderschap of omgangsregeling: wat is het verschil en welke keuze is het beste?
6. Wat is het verschil tussen een omgangsregeling en co-ouderschap?
7. Co-ouderschap of omgangsregeling?
8. Co-ouderschap of omgangsregeling
9. Welke vormen van ouderschap zijn er?
10. Co-ouderschap
11. Omgangsregeling en co-ouderschap