Ouderschap na scheiding: de invloed van een stabiele omgeving op kinderen in Drenthe
juli 1, 2025
Natuurlijk ouderschap en inbakeren vormen twee veelbesproken thema’s in de wereld van kinderopvoeding. Beide benaderingen richten zich op het creëren van een veilige en emotionele band tussen ouder en kind, maar ze verschillen in hun uitvoering en filosofie. In dit artikel wordt de relatie tussen natuurlijk ouderschap en inbakeren onderzocht, met aandacht voor de voordelen, nadelen, risico’s en het belang van balans in het gezin.
Natuurlijk ouderschap, ook wel bekend als attachment parenting, is een opvoedstijl die gericht is op het opbouwen van een sterke emotionele band tussen ouder en kind. Het maakt gebruik van praktijken zoals huid-op-huidcontact, borstvoeding op verzoek, babydragen en vaak ook het samen slapen van ouders en kind. In tegenstelling tot traditionele opvoedstijlen die op regels en structuur zijn gebaseerd, richt natuurlijk oudperschap zich op het respecteren van de natuurlijke behoeften van het kind en het volgen van de intuïtie van de ouder.
Inbakeren is een techniek waarbij een baby strak in een doek wordt gewikkeld, zodat het zich veilig en geborgen voelt. De meeste ouders die deze methode kiezen, doen dit om hun kind te helpen rustiger te slapen en minder te huilen. Toch zijn er ook ouders die het inbakeren niet als geschikt beschouwen, omdat het niet in overeenstemming is met hun visie op natuurlijk ouderschap. Dit artikel onderzoekt hoe deze twee benaderingen met elkaar omgaan, en welke rol inbakeren speelt in het kader van natuurlijk ouderschap.
Natuurlijk ouderschap is geen rigide set regels, maar een filosofie die ouders aanmoedigt om hun eigen intuïtie te volgen en te doen wat het beste is voor hun kind en hun gezin. Het vereist een actieve en responsieve houding van de ouder, het stellen van grenzen en het zorgen voor een stabiele omgeving. Het vinden van balans is cruciaal, zowel voor de ouders als voor de kinderen, en vereist een continue inspanning om prioriteiten te stellen, behoeften te evalueren en grenzen te bewaken.
Een essentieel element binnen natuurlijk ouderschap is de balans. Ouders moeten op zoek gaan naar balans in het gezin, waarbij niet alleen de behoeften van de kinderen een rol spelen, maar ook de eigen behoeften van de ouders. De ouder staat voorop, omdat een ouder die niet goed voor zichzelf zorgt, niet goed voor een ander kan zorgen. Dit betekent dat ouders voldoende slaap, gezond eten, sociaal contact, beweging en een ondersteunend netwerk nodig hebben.
Bij natuurlijk ouderschap staat het kind centraal, met als uitgangspunt dat elke baby, elk gezin en elke situatie anders is. Er zijn geen vaste regels, maar wel richtlijnen die gebaseerd zijn op natuurlijk gedrag. Dit houdt in dat ouders vrij zijn om te kiezen welke praktijken ze het beste vinden voor hun situatie, mits het kind en de ouder in balans blijven.
Inbakeren is een techniek waarbij een baby strak in een doek wordt gewikkeld, zodat het zich veilig en geborgen voelt. De reden dat ouders hun baby inbakeren, is omdat kinderen hierdoor beter slapen, minder onrustig zijn en minder huilen. Ze leren zich hierdoor makkelijker aan de slaap overgeven en kunnen geen onwillekeurige bewegingen maken met hun armen. Klinkt positief toch? Toch is inbakeren niet iets wat iemand zo snel zou adviseren, omdat dit niet strookt met de visie van natuurlijk ouderschap.
De meeste baby’s vinden het inderdaad heel prettig om dicht bij mama te zijn. En dat is eigenlijk heel logisch, want mensen zijn van nature dragers. Binnen de groep van de zoogdieren heb je Vluchters, Verstoppers en Dragers. Baby’s die vaker gedragen worden, leren sneller hun omgeving te begrijpen en zich beter te ontwikkelen. Onderzoek toont aan dat baby’s die meer dan vier uur per dag gedragen worden, 50% minder huilen dan baby’s die niet of nauwelijks gedragen worden.
Een van de voordelen van inbakeren is dat het helpt bij het kalmeren van een onrustige baby. Het biedt een gevoel van veiligheid, waardoor het kind zich sneller kan ontspannen en in slaap kan vallen. Daarnaast kan inbakeren helpen bij het verminderen van het huilen van een kind, omdat het kind zich veiliger voelt en minder onzekerheid ervaart.
Vanuit de visie van natuurlijk ouderschap wordt inbakeren gezien als iets onnatuurlijks. Je bootst natuurlijk gedrag na, namelijk het gevoel van de buik tijdens de zwangerschap en twee armen na de zwangerschap, die je kind vasthouden, omringen, je kind beschermen en het daarmee een gevoel van veiligheid geven. Ja, ik noem het onnatuurlijk, omdat de inbakerdoek, in tegenstelling tot armen of je zwangere buik, niet meebeweegt met je kind.
In het kader van natuurlijk ouderschap wordt aangeraden om het kind zo dicht mogelijk bij de moeder te houden, zodat ze makkelijk op elk signaal kunnen reageren en het kind kunnen voeden wanneer het dat nodig heeft. Dit is een van de redenen waarom het aanraden is om samen te slapen. Juist bij samen slapen wordt het gebruik van inbakeren afgeraden, omdat het de communicatie tussen moeder en kind kan belemmeren.
Hoewel inbakeren veel voordelen heeft, zijn er ook risico’s en beperkingen. Een van de belangrijkste is het gebrek aan bewegingsvrijheid. Niet alle kinderen vinden het fijn om op deze onnatuurlijke manier van hun bewegingsvrijheid te worden beroofd. Het inbakeren kan de eerste dagen gepaard gaan met veel gehuil bij het inbakeren en in slaap vallen. Voor ouders kan dit een reden zijn om niet verder te gaan met inbakeren.
Bovendien is het belangrijk om te weten dat inbakeren niet geschikt is voor ieder kind. Er zijn situaties waarin je beter niet kunt inbakeren of dat je (tijdelijk) even moet stoppen met inbakeren. Dit geldt bijvoorbeeld bij een verhoogde kans op heupdysplasie, koorts, de eerste 24 uur na een vaccinatie, bij een luchtweginfectie, als het kind een voorkeurshouding heeft door scoliose, of als het kind pogingen doet om te draaien.
Inbakeren kan helpen bij het kalmeren van een onrustige baby, maar het heeft ook invloed op de ontwikkeling van het kind. Een kind dat te veel wordt ingebakerd, heeft minder kans om zijn omgeving te ontdekken en te leren reageren op prikkels. Het is belangrijk dat het kind ruimte krijgt om te bewegen en te experimenteren, zodat het zich kan ontwikkelen.
Ook is het belangrijk om te weten dat een baby niet zomaar een kleine versie van een volwassene is. De medische wetenschap begint er nu langzamerhand ook achter te komen. Het lichaam van kinderen is nog in de groei en reageert anders op dingen dan dat van een volwassene. Het behandelen van kinderen vraagt om een andere aanpak dan het behandelen van een volwassene. Je kunt niet zomaar de helft of een kwart van de volwassen dosering geven.
In het kader van natuurlijk ouderschap is het belangrijk om balans te vinden tussen de verschillende praktijken. Ouders moeten experimenteren en ontdekken wat het beste werkt voor hun gezin. Het is belangrijk om te onthouden dat er geen ‘one-size-fits-all’ benadering is van opvoeden. Elke ouder kiest wat hij of zij toepast in zijn gezin.
Inbakeren is een praktijk die sommige ouders als handig beschouwen, terwijl anderen het niet als geschikt beschouwen. Het is belangrijk om te weten dat inbakeren niet geschikt is voor ieder kind en dat het niet in overeenstemming is met de visie van natuurlijk ouderschap. In plaats van inbakeren, kunnen ouders andere methoden kiezen om hun kind te helpen met slapen, zoals het gebruik van een veilige slaapomgeving of het aanbieden van rustige momenten.
Natuurlijk ouderschap en inbakeren vormen twee verschillende benaderingen van opvoeding, die elk hun eigen voordelen en nadelen hebben. Natuurlijk ouderschap richt zich op het opbouwen van een sterke emotionele band tussen ouder en kind, terwijl inbakeren een techniek is die helpt bij het kalmeren van een onrustige baby. Het is belangrijk om te weten dat er geen ‘one-size-fits-all’ benadering is van opvoeden, en dat ouders moeten experimenteren en ontdekken wat het beste werkt voor hun gezin.
In het kader van natuurlijk ouderschap is het belangrijk om balans te vinden tussen de verschillende praktijken. Ouders moeten experimenteren en ontdekken wat het beste werkt voor hun gezin. Het is belangrijk om te onthouden dat er geen ‘one-size-fits-all’ benadering is van opvoeden, en dat elke ouder moet kiezen wat het beste is voor hun situatie.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet