Ouderschap Blijft in Lisse: Een methode voor betere samenwerking tussen gescheiden ouders
juli 1, 2025
In de moderne samenleving verandert de samenstelling van gezinnen steeds vaker. Het begrip meervoudig ouderschap, waarbij een kind meer dan twee ouders heeft, komt steeds vaker voor. In Nederland is de wet echter nog steeds gericht op maximaal twee juridische ouders. Dit leidt tot verschillende juridische en praktische problemen, vooral in gezinnen waarin drie of zelfs vier volwassenen betrokken zijn bij de opvoeding van een kind. In dit artikel worden de huidige standaardregels, de uitdagingen van meervoudig ouderschap en mogelijke oplossingen besproken, gebaseerd op de beschikbare bronnen.
Volgens de huidige wetgeving in Nederland kan een kind maximaal twee juridische ouders hebben. De geboortemoeder is automatisch juridisch ouder. De tweede ouder kan worden bepaald via huwelijk, erkenning of adoptie. Daarnaast kan er sprake zijn van ouderlijk gezag, wat de rechten en plichten van ouders omschrijft. Dit gezag kan bijvoorbeeld bij één ouder liggen of gedeeld worden door twee personen. In geval van meervoudig ouderschap is dit echter niet mogelijk, omdat de wet geen rekening houdt met gezinnen waarin meer dan twee ouders betrokken zijn.
Meervoudig ouderschap betekent dat meer dan twee volwassenen samen de verantwoordelijkheid dragen voor de opvoeding van een kind. Dit kan ontstaan door verschillende scenario’s, zoals twee lesbische stellen die samen een kind krijgen, een homostel met een alleenstaande moeder, of een heteroseksueel koppel dat samen met een andere volwassene een kind opvoedt. Het onderscheid met bijvoorbeeld donorouderschap is dat bij meervoudig ouderschap alle betrokkenen de intentie hebben om een actieve rol in het ouderschap te spelen. De term ‘meervoudig ouderschap’ wordt ook wel ‘intentioneel meerouderschap’ of ‘co-ouderschap’ genoemd.
In de praktijk kan meervoudig ouderschap ontstaan door verschillende situaties. Bijvoorbeeld: een heterovrouw met een homovriend wil een kind opvoeden, of een lesbische partner die samen met een homostel een kind krijgt. In deze gevallen is het aan de betrokkenen om een plan op te stellen waarin ze onderlinge afspraken over de verwekking van het kind en de opvoeding en verzorging vastleggen. Het is alleen juridisch niet afdwingbaar. De één schrijft gedetailleerd op in welke mate iedereen bij de opvoeding betrokken is en giet dat in een contract, de ander maakt mondeling globale afspraken en ziet wel hoe het loopt.
De huidige wetgeving biedt geen rekening met gezinnen waarin meer dan twee ouders betrokken zijn. Dit gebrek aan erkenning zorgt voor ongelijkheid en onzekerheid binnen het gezin. Als je geen juridische ouder bent, heb je minder rechten en ben je afhankelijk van de juridische ouders voor belangrijke beslissingen, zoals medische zorg of de schoolkeuze. Dit kan spanningen veroorzaken en leidt vaak tot frustratie.
Een baanbrekend voorstel van de Staatscommissie Herijking Ouderschap is dat niet alleen de biologische ouders de juridische ouders kunnen zijn van een kind. Ook andere mensen die bij de opvoeding van het kind betrokken zijn kunnen juridisch ouder worden. Een kind kan maximaal vier juridische ouders hebben en kan opgroeien in maximaal twee huishoudens. Hiermee zegt zij dat twee vrouwen beiden wettelijk als moeders erkend worden (dus niet één als de biologische en de ander als ‘meemoeder’ met minder rechten). Als een homostel samen met een lesbische partner een kind krijgt, zijn alle vier daadwerkelijk de opvoeders.
Een meerouderschapsplan is essentieel omdat het helpt om conflicten te voorkomen, duidelijke afspraken vastlegt, en bijdraagt aan het welzijn van het kind. Door de rollen en verantwoordelijkheden van alle ouders vast te leggen, ontstaat er stabiliteit voor zowel de ouders als het kind. In dit plan worden onder andere de verdeling van financiële lasten, de geslachtsnaam van het kind, hoe het kind wordt geïnformeerd over zijn of haar ontstaansgeschiedenis, en hoe conflicten worden opgelost en afspraken herzien kunnen worden, vastgelegd.
De Staatscommissie Herijking Ouderschap heeft aangegeven dat er een regeling moet komen voor ‘juridisch meerouderschap’. Daarbij moet een duidelijk aanwijsbare band bestaan tussen alle ouders en het kind. Ook wordt er aangegeven dat de belangen van de kinderen straks in de wet moeten worden vastgelegd. Dit betekent dat er een regeling moet komen voor ‘juridisch meerouderschap’. Daarbij moet een duidelijk aanwijsbare band bestaan tussen alle ouders en het kind.
Meervoudig ouderschap is een complexe vorm van gezinsopbouw die steeds vaker voorkomt in de moderne samenleving. De huidige wetgeving biedt hier geen rekening mee, wat leidt tot verschillende juridische en praktische problemen. Er is behoefte aan een aanpassing van de wetgeving om de belangen van de kinderen en de rechten van alle betrokkenen te waarborgen. Een meerouderschapsplan kan hierbij helpen om conflicten te voorkomen en duidelijke afspraken vast te leggen. De toekomst van meervoudig ouderschap hangt af van de bereidheid van de overheid om de regelgeving aan te passen aan de moderne gezinsvormen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet