Opvattingen over ouderschap: Wat ouders over hun rol denken en hoe dat invloed heeft op de opvoeding
juli 1, 2025
In de praktijk van co-ouderschap is de afstand tussen de ouders een belangrijke factor die het succes van de regeling beïnvloedt. Hoewel er in Nederland geen wettelijk vastgelegde maximumafstand is voor co-ouderschap, kunnen praktijkervaringen en rechterlijke uitspraken wel richtlijnen opleveren. De afstand tussen ouders bepaalt hoe makkelijk het is om het co-ouderschap te handhaven, hoe de verdeling van zorgtaken en het contact met het kind werkt, en wat de gevolgen zijn voor de kinderen. In dit artikel bespreiden we de meest voorkomende situaties, richtlijnen en factoren die van invloed zijn op de maximale afstand bij co-ouderschap.
Co-ouderschap is een vorm van opvoeding waarbij beide ouders gelijke verantwoordelijkheden delen in het opvoeden van hun kind. Dit houdt in dat zowel de moeder als de vader evenveel tijd doorbrengt met het kind, en dat beide ouders betrokken zijn bij belangrijke beslissingen over de opvoeding. In tegenstelling tot een omgangsregeling waarbij één ouder het gezag heeft, is bij co-ouderschap het gezag gedeeld. De praktijk van co-ouderschap vereist dus veel overleg, communicatie en flexibiliteit.
De afstand tussen ouders kan worden bepaald op basis van de werkelijke fysieke afstand tussen hun huizen, maar ook op basis van reistijd. Dit is vanwege de praktische aspecten van co-ouderschap belangrijk, want een grotere afstand kan het lastig maken om de zorgtaken gelijkmatig te verdelen. In de praktijk zien we dat rechters vaak een maximumafstand hanteren, hoewel er geen wettelijke bepaling is die dit vastlegt.
In de praktijk is er sprake van een richtlijn van ongeveer 50 kilometer, waarbij de rechter beoordeelt of deze afstand nog acceptabel is. Sommige rapporten noemen een ideale afstand van 7 kilometer hemelsbreed, wat een redelijke afstand is om het co-ouderschap goed te laten functioneren. Een grotere afstand kan de logistiek bemoeilijken, de reistijd en -kosten verhogen en de betrokkenheid van beide ouders bij het dagelijks leven van de kinderen beperken.
Bij het bepalen van de afstand tussen ouders bij co-ouderschap zijn verschillende factoren van invloed. Deze factoren moeten worden meegenomen bij het opstellen van een co-ouderschapsplan.
De leeftijd van de kinderen is een belangrijke overweging. Jongere kinderen hebben vaak meer behoefte aan frequentere overgangen tussen ouders, wat het praktisch moeilijker kan maken als de afstand tussen ouders groot is. Oudere kinderen kunnen daarentegen beter omgaan met langere reisafstanden en minder frequente overgangen tussen de huizen van hun ouders.
De school- en activiteitenverplichtingen van de kinderen moeten ook in overweging worden genomen. Als de afstand tussen ouders te groot is, kan dit problemen opleveren met het bijwonen van schoolactiviteiten, sportevenementen of andere buitenschoolse activiteiten. Het is essentieel om ervoor te zorgen dat beide ouders betrokken kunnen blijven bij het leven van het kind, ondanks de afstand.
De werkafstand van ouders speelt ook een rol. Als de afstand tussen ouders te groot is, kan dit de werklast van beide ouders vergroten, vooral als ze ver moeten reizen om hun kinderen op te halen of af te zetten. Het is belangrijk om realistisch te zijn over de haalbaarheid van een co-ouderschapsregeling op basis van de werkafstand.
Een grote afstand tussen ouders kan verschillende gevolgen hebben, afhankelijk van de situatie en de wensen van de kinderen. De voornaamste gevolgen zijn:
Bij een grote afstand is het moeilijker om voldoende contactmomenten te realiseren. Dit kan leiden tot een gevoel van onzekerheid bij de kinderen en een afstandelijkheid tussen ouders en kind.
Een grotere afstand betekent dat de reistijd en -kosten voor beide ouders toenemen. Dit kan leiden tot een groter financieel en tijdsverlies, wat de praktische uitvoerbaarheid van het co-ouderschap kan beïnvloeden.
Een grote afstand kan ertoe leiden dat het co-ouderschap moeilijker is om in stand te houden. Dit kan leiden tot conflicten of zelfs tot het opheffen van het co-ouderschap, mits de situatie hierin niet kan worden aangepast.
Bij een onenigheid over de afstand tussen ouders kan de rechter ingrijpen om een beslissing te nemen. De rechter beoordeelt of de verhuizing in het belang van het kind is, en kijkt naar verschillende factoren, waaronder:
De rechter ziet het belang van het kind centraal bij het beoordelen van de afstand. De afstand mag dus niet zo groot zijn dat het het welzijn van het kind negatief beïnvloed.
Een co-ouderschapsplan is een belangrijk instrument om de afstand tussen ouders te bepalen en te beheren. Dit plan bevat afspraken over de verdeling van de zorgtaken, de transporttijd, de verantwoordelijkheden van beide ouders en andere praktische aspecten. Het is belangrijk om dit plan duidelijk vast te leggen, zodat beide ouders weten wat er van hen verwacht wordt.
In het co-ouderschapsplan kan ook worden vastgelegd dat de afstand tussen ouders niet groter mag zijn dan een bepaalde afstand. Dit is belangrijk om conflicten te voorkomen en om de uitvoerbaarheid van het co-ouderschap te waarborgen.
Bij het bepalen van de afstand tussen ouders is het belang van het kind centraal. De rechter zal kijken naar de leefomstandigheden van het kind, de mate van gehechtheid aan de omgeving, de schoolkeuze en andere factoren. De afstand mag dus niet zo groot zijn dat het het welzijn van het kind negatief beïnvloed.
De ouders moeten samenwerken om een praktische oplossing te vinden die in het belang van het kind is. Ze moeten afspraken maken over de afstand en deze duidelijk vastleggen in een co-ouderschapsplan. Het is belangrijk om realistisch te zijn en rekening te houden met de praktische omstandigheden.
Een verhuizing kan gevolgen hebben voor het co-ouderschap. Als een ouder verhuist buiten een straal van zeven kilometer, is het vaak moeilijk om het co-ouderschap in stand te houden. In zo’n geval is het verstandig om het co-ouderschap te beëindigen, het ouderschapsplan te herzien en een andere omgangsregeling met elkaar af te spreken.
Een kleinere afstand heeft meerdere voordelen. Het maakt het voor ouders en kinderen makkelijker om contact te houden, het verhuizen is minder lastig, en de reistijd en -kosten zijn lager. Daarnaast is het voor jongere kinderen vaak gunstiger om dichtbij te wonen, omdat ze dan vaker kunnen wennen aan de omgeving van hun ouders.
Een grote afstand heeft ook nadelen. Het kan leiden tot een afstandelijkheid tussen ouders en kind, het verhoogt de reistijd en -kosten, en het kan lastiger worden om het co-ouderschap in stand te houden. Daarnaast kan een grote afstand het contact tussen ouders en kind beïnvloeden, waardoor het moeilijker wordt om het kind te begeleiden bij het leren en het opvoeden.
De rechtspraak bepaalt in veel gevallen de afstand tussen ouders bij co-ouderschap. In de jurisprudentie wordt geen eenduidig antwoord gegeven over het maximaal aantal kilometers waarbinnen een co-ouderschap geacht wordt stand te kunnen houden. Iedere situatie en ieder gezin is anders. De rechter beoordeelt of de verhuizing in het belang van het kind is, en kijkt naar verschillende factoren.
De Raad voor de Kinderbescherming (RvdK) speelt een rol bij het beoordelen van de afstand tussen ouders bij co-ouderschap. In bepaalde gevallen kan de RvdK een adviesrapport opstellen dat de belangen van het kind weegt. Dit advies kan door de rechter worden overgenomen, maar dat hoeft niet. In elk geval krijgen de ouders bij de rechtbank altijd de mogelijkheid om hun argumenten naar voren te brengen.
De afstand tussen ouders bij co-ouderschap is een belangrijke factor die het succes van de regeling beïnvloedt. Hoewel er in Nederland geen wettelijk vastgelegde maximumafstand is, kunnen praktijkervaringen en rechterlijke uitspraken wel richtlijnen opleveren. De afstand tussen ouders bepaalt hoe makkelijk het is om het co-ouderschap te handhaven, hoe de verdeling van zorgtaken en het contact met het kind werkt, en wat de gevolgen zijn voor de kinderen. Het is belangrijk om rekening te houden met de leeftijd van de kinderen, school- en activiteitenverplichtingen, werkafstand en andere logistieke overwegingen. Een co-ouderschapsplan is een belangrijk instrument om de afstand tussen ouders te bepalen en te beheren. De rechter beoordeelt of de verhuizing in het belang van het kind is, en kijkt naar verschillende factoren. De afstand mag dus niet zo groot zijn dat het het welzijn van het kind negatief beïnvloed.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet