Ouderschap Blijft in Apeldoorn: Begeleiding bij Scheidingen en Ouderlijk Samenwerken
juli 1, 2025
Co-ouderschap is een veelgebruikte term in de context van scheidingen en het opvoeden van kinderen. Het verwijst naar een situatie waarin ouders na een scheiding of beëindiging van een relatie samenwerken om de zorg en opvoeding van hun kinderen te verdelen. In tegenstelling tot een beperkte omgangsregeling, waarbij de kinderen meestal bij één ouder wonen, kiest co-ouderschap voor een gelijke verdeling van de tijd en verantwoordelijkheden. Dit artikel bevat informatie over co-ouderschap, met name in verband met het krijgen van voorrang bij huisvesting en andere praktische aspecten die belangrijk zijn voor ouders.
Co-ouderschap houdt in dat ouders na een scheiding of relatie-einde gelijke verantwoordelijkheden delen voor de zorg, opvoeding en het welzijn van hun kinderen. De kinderen wonen afwisselend bij hun vader en moeder, zodat ze beiden evenveel tijd met hun ouders doorbrengen. In de praktijk betekent dit dat het kind ongeveer de helft van de tijd bij elk van zijn ouders woont. Soms is dat in een schema van week-op / week-af, maar het kan ook zijn dat een kind een halve week bij de ene ouder en een halve week bij de andere woont, met de weekenden om en om. Zo’n regeling is echter alleen goed uit te voeren als de ouders dicht bij elkaar blijven wonen.
Een belangrijk kenmerk van co-ouderschap is dat de ouders samenwerken en overleg plegen over belangrijke beslissingen, zoals de schoolkeuze, de gezondheidszorg, en de financiële verdeling. Het is daarom belangrijk om afspraken vast te leggen in een ouderschapsplan, zodat er duidelijkheid is voor zowel de ouders als de kinderen. Dit plan bevat onder meer afspraken over de verdeling van de tijd, de communicatie tussen ouders, de financiële verantwoordelijkheden, en de omgangsregeling.
Co-ouderschap biedt verschillende voordelen voor zowel ouders als kinderen. Het zorgt ervoor dat de kinderen een gelijkwaardige betrokkenheid van beide ouders ervaren, wat kan bijdragen aan hun emotionele en psychologische ontwikkeling. Daarnaast helpt het bij het voorkomen van spanningen tussen ouders, omdat er een duidelijke verdeling is van verantwoordelijkheden en taken. Bovendien kan het een betere oplossing zijn voor ouders die goed met elkaar kunnen overleggen en in staat zijn om samen te werken aan de opvoeding van hun kinderen.
Co-ouderschap heeft ook financiële gevolgen. Er zal in elk geval een adres gekozen moeten worden waar het kind formeel ingeschreven staat. De ouder die ook op dat adres woont heeft dan ook recht op kinderbijslag en de alleenstaande ouder-heffingskorting. De kosten van een kind worden als dat mogelijk is vaak gedeeld. Het ligt echter niet onmiddellijk voor de hand om te stellen dat de helft van de tijd ook betekent de helft van de kosten. Kinderen hebben meer kosten dan alleen de dagelijkse kosten van eten en drinken. Er zullen dus aanvullend nog afspraken gemaakt moeten worden over hoe omgegaan zal worden met de kosten van kleding, contributies, zakgeld en andere benodigdheden.
Bij co-ouderschap worden de kosten voor een kind niet in één huishouden gemaakt, maar in twee. Een aantal kosten wordt dubbel gemaakt, zoals de huur of hypotheek en de kosten van de inboedel. De totale kosten zijn daardoor hoger. Daarom is het belangrijk dat ouders goed overleggen over de financiële verdeling. Het is aan te raden om afspraken hierover op papier te zetten, zodat er geen onenigheden ontstaan.
Na een scheiding of beëindiging van een relatie is het vinden van een geschikte huisvesting vaak een van de belangrijkste zorgen. Bij co-ouderschap kan het zijn dat ouders vanwege de verdeling van de tijd en de verantwoordelijkheden ook lastigheden ondervinden met het vinden van een passende woning. In sommige gevallen kan het zijn dat ouders recht hebben op een urgentieverklaring om voorrang te krijgen bij het vinden van een sociale huurwoning.
De voorwaarden voor urgentie variëren per gemeente en hangen af van factoren zoals de leeftijd van de kinderen, de situatie van de ouders, en of er sprake is van acute nood. In sommige gevallen wordt de urgentie toegekend aan de ouder die de meeste zorgtaken heeft voor de kinderen. Bij co-ouderschap kan de urgentie alleen worden toegekend aan de ouder die de meeste zorgtaken heeft, mits de andere ouder geen huisvesting heeft. Dit is belangrijk om te weten, omdat het kan bijdragen aan het vinden van een geschikte woning.
Een ouderschapsplan is essentieel bij co-ouderschap. Het bevat afspraken over de verdeling van de tijd, de communicatie tussen ouders, de financiële verantwoordelijkheden, en de omgangsregeling. Het is belangrijk dat ouders samenwerken aan het opstellen van dit plan, zodat er duidelijkheid is voor zowel de ouders als de kinderen. Bij een co-ouderschap is het verplicht om samen een ouderschapsplan op te stellen. Dit geldt ook bij een geregistreerd partnerschap of als je gaat ‘scheiden van tafel en bed’.
Bij het opstellen van het ouderschapsplan is het belangrijk om rekening te houden met de belangen van de kinderen. De ouders zijn verplicht om in het plan op te nemen hoe ze dit gaan doen. Het is daarom van groot belang om juridisch advies in te winnen bij een advocaat gespecialiseerd in familierecht. Een advocaat kan u adviseren over uw rechten en plichten, u helpen bij het opstellen van een verzoekschrift en u bijstaan tijdens de procedure voor de rechtbank.
Als ouders het niet met elkaar eens kunnen over het opstellen van een ouderschapsplan, kan de rechter jullie doorverwijzen naar een mediator. Een mediator helpt bij het oplossen van conflicten en het vinden van een oplossing die geschikt is voor beide ouders. Het is belangrijk om te weten dat de kosten hiervoor betaald worden door de ouders zelf. Als je weinig inkomen hebt, kun je een tegemoetkoming in deze kosten krijgen. Dat kan via de Wet op de Rechtsbijstand (WRb). Meer informatie vind je op de website van het Juridisch loket.
Als ouders besluiten om samen te werken aan het opvoeden van hun kinderen, kan het zijn dat ze later besluiten om iets aan de afspraken te veranderen. In overleg met de andere co-ouder mag u eerdere afspraken aanpassen. U maakt dan een nieuw ouderschapsplan. Of u vult het bestaande ouderschapsplan aan. Komt u er samen niet uit? Vraag dan of uw ex-partner mee wil naar een mediator. Gebruik hiervoor onze voorbeeldbrief voorstellen mediation aan ex-partner. Of vraag hulp aan een advocaat. Een advocaat kan aan de rechter vragen om de omgangsregeling aan te passen. Er moet wel een goede reden zijn. Bijvoorbeeld dat uw ex-partner zich niet aan de afspraken houdt.
Co-ouderschap is een veelgebruikte term in de context van scheidingen en het opvoeden van kinderen. Het houdt in dat ouders na een scheiding of beëindiging van een relatie samenwerken om de zorg en opvoeding van hun kinderen te verdelen. Het biedt voordelen voor zowel ouders als kinderen, waaronder een gelijkwaardige betrokkenheid van beide ouders en het voorkomen van spanningen tussen ouders. Bij het opstellen van een ouderschapsplan is het belangrijk om afspraken vast te leggen over de verdeling van de tijd, de communicatie tussen ouders, de financiële verantwoordelijkheden, en de omgangsregeling. Het is ook belangrijk om rekening te houden met de situatie van de ouders bij het vinden van een geschikte huisvesting. Als ouders het niet met elkaar eens kunnen over het opstellen van een ouderschapsplan, kan de rechter jullie doorverwijzen naar een mediator. Een mediator helpt bij het oplossen van conflicten en het vinden van een oplossing die geschikt is voor beide ouders.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet