Nieuwe relatie en co-ouderschap: Uitdagingen en aanpak
juli 1, 2025
In de huidige maatschappelijke context is co-ouderschap een veelgebruikte regeling voor ouders die uit elkaar zijn gegaan, maar toch samen de zorg en opvoeding van hun kinderen delen. Hoewel het idee van gelijke verdeling van verantwoordelijkheden en kosten krachtig is, kan het voorkomen dat kinderalimentatie ook bij gedeeld ouderschap van toepassing is. Dit artikel bespreekt de juridische grondslag, berekening, en praktijk van kinderalimentatie bij gedeeld ouderschap, gebaseerd op de beschikbare informatie uit de bronnen.
Kinderalimentatie is een financiële bijdrage die een ouder betaalt aan de andere ouder om de kosten van de verzorging en opvoeding van het kind te dekken. Deze verplichting bestaat ook na een scheiding, ongeacht het geslacht van de ouder. De hoogte van de alimentatie wordt bepaald op basis van de behoefte van het kind en de financiële draagkracht van beide ouders. De wettelijke richtlijnen voor alimentatie moeten ook bij gedeeld ouderschap worden gevolgd.
Hoewel de zorg gelijkmatig wordt verdeeld, kan er nog steeds sprake zijn van kinderalimentatie als de ene ouder een hoger inkomen heeft dan de andere. In dat geval kan alimentatie worden vastgesteld om het verschil in draagkracht te compenseren en ervoor te zorgen dat het kind in beide huishoudens een vergelijkbaar levensniveau ervaart. De hoogte van de alimentatie wordt berekend op basis van het netto besteedbaar inkomen van beide ouders, de leeftijd van de kinderen en de verdeling van de zorgtaken.
Bij gedeeld ouderschap delen ouders de zorg- en opvoedingstaken gelijkwaardig. De kinderen verblijven ongeveer de ene helft van de tijd bij de ene ouder en de andere helft bij de andere ouder. Omdat de zorg en de kosten ongeveer gelijkwaardig gedeeld worden, denkt men vaak dat er bij co-ouderschap automatisch geen sprake is van alimentatie. Dit is echter niet het geval.
Ondanks de gelijke verdeling van zorgtaken kan het voorkomen dat kinderalimentatie bij co-ouderschap wel degelijk aan de orde is. Dit komt omdat het uitgangspunt bij kinderalimentatie is dat een kind niet mag lijden onder de financiële verschillen tussen de twee huishoudens van gescheiden ouders. De levensstandaard bij beide ouders moet zo gelijk mogelijk zijn, dat is het basisprincipe van kinderalimentatie. Als de inkomens van beide ouders verschillen, kan kinderalimentatie helpen om dit in balans te brengen.
Bij gedeeld ouderschap kan kinderalimentatie verplicht zijn, mits er een inkomensverschil is tussen de ouders. De ouder met het hogere inkomen kan verplicht worden een bijdrage te leveren aan de andere ouder om de kosten van de kinderen te dekken. De hoogte van de kinderalimentatie wordt bepaald op basis van:
Een alimentatieberekening helpt om een eerlijke verdeling vast te stellen. De berekening van de kinderalimentatie gebeurt op basis van het gezamenlijke netto-inkomen van de ouders vóór de scheiding. Daarnaast wordt rekening gehouden met de leeftijd en behoeften van het kind, evenals de verdeling van de zorgtaken. In een gedeeld ouderschap wordt de verdeling van de zorg vaak op basis van het aantal dagen dat het kind bij elke ouder doorbrengt bepaald.
De hoogte van de kinderalimentatie wordt bepaald door meerdere factoren, waaronder het inkomen van de ouders, de behoefte van het kind, en de verdeling van de zorgtaken. De rechter bepaalt de hoogte van het bedrag dat betaald moet worden, tenzij jullie daar zelf afspraken over maken. Deze afspraken leg je vast in een ouderschapsplan. De rechter kan deze afspraken ook laten toetsen aan de normen en definitief vastleggen.
De hoogte van de kinderalimentatie wordt onder andere bepaald op basis van het inkomen van de ouders op het moment van de scheiding. Maar de rechter kijkt ook naar jullie draagkracht in de nieuwe situatie. Misschien blijven de kinderen wonen bij degene die ook het meeste verdient. Vaker komt voor dat de ouder bij wie de kinderen het meeste wonen, vanaf de scheiding juist minder kan verdienen. En de ouder met de omgangsregeling gaat door de nieuwe situatie soms juist méér verdienen. Naar al deze zaken kijkt de rechter voordat hij of zij bepaalt of de ex-partner kinderalimentatie moet betalen of ontvangen.
Bij gedeeld ouderschap kan het voorkomen dat de inkomens van de ouders ongelijk zijn. In dat geval kan de ouder met het hogere inkomen verplicht worden om een bijdrage te leveren aan de andere ouder om de kosten van de kinderen te dekken. De hoogte van de kinderalimentatie wordt bepaald op basis van het netto besteedbaar inkomen van beide ouders, de leeftijd van de kinderen en de verdeling van de zorgtaken.
Een voorbeeld uit de praktijk is een rechtbankzaak in Amsterdam, waarin is bepaald dat ondanks het feit dat een kind bij de moeder woonde, zij toch een bijdrage moest leveren aan de vader. Dit kwam doordat zij een hoger inkomen had en het tekort aan financiële middelen aan de zijde van de vader de omgang met het kind niet in de weg mocht staan. Dit soort gevallen tonen aan dat kinderalimentatie bij co-ouderschap een complexe materie kan zijn die maatwerk vereist.
Bij gedeeld ouderschap moeten de wettelijke richtlijnen voor alimentatie worden gevolgd. Dit kan betekenen dat er een herberekening plaatsvindt op basis van de nieuwe verdeling van zorgtaken en inkomsten. De standaardduur voor partneralimentatie is maximaal vijf jaar, tenzij er sprake is van specifieke omstandigheden, zoals een langdurig huwelijk of jonge kinderen. Bij gedeeld ouderschap met jonge kinderen (jonger dan 12 jaar) kan de betaling van partneralimentatie doorgaan totdat het jongste kind de leeftijd van 12 jaar heeft bereikt.
De onderhoudsplicht voor kinderalimentatie geldt in principe tot het kind 21 jaar is, maar kan in bepaalde gevallen, bijvoorbeeld bij een handicap, langer duren. Bij gedeeld ouderschap wordt een kind beschouwd als behorend tot de huishoudens van beide ouders. Dit heeft gevolgen voor de kinderbijslag en het kindgebonden budget. De kinderbijslag kan in sommige gevallen worden verdeeld over beide ouders, terwijl het kindgebonden budget door de Belastingdienst kan worden uitgekeerd aan beide ouders. Het is belangrijk om hierover duidelijke afspraken te maken en te bepalen wie welke uitgaven betaalt.
Als ouders het niet eens kunnen worden over de hoogte van de kinderalimentatie, kan de rechter het bedrag vaststellen. De gemaakte afspraken komen in het ouderschapsplan te staan. Als u het met elkaar niet eens wordt over de kinderalimentatie, stelt de rechter het bedrag vast. De rechter bepaalt de hoogte van het bedrag dat betaald moet worden, tenzij jullie daar zelf afspraken over maken. Deze afspraken leg je vast in een ouderschapsplan. De rechter kan deze afspraken ook laten toetsen aan de normen en definitief vastleggen.
Bij gedeeld ouderschap is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de verdeling van de kosten van de kinderen. De ouders zijn wettelijk verplicht om bij te dragen aan de kosten van verzorging en opvoeding van hun kinderen, ook bij gedeeld ouderschap. De afspraken over alimentatie kunnen onderling worden gemaakt, maar het is raadzaam om deze schriftelijk vast te leggen in een ouderschapsplan of scheidingsconvenant. Deze afspraken kunnen ook door de rechter worden getoetst aan de wettelijke normen en definitief worden vastgelegd.
Bij traditionele regelingen woont het kind meestal bij één van de ouders, en betaalt de andere ouder kinderalimentatie. Bij co-ouderschap delen ouders de zorg- en opvoedingsverantwoordelijkheden gelijkwaardig. Hierdoor wordt de alimentatie op een andere manier berekend dan bij traditionele regelingen.
Bij co-ouderschap dragen beide ouders de zorg en opvoeding van de kinderen gelijkwaardig. Hierdoor wordt de alimentatie op een andere manier berekend dan bij traditionele regelingen. Hier zijn enkele belangrijke aspecten om te overwegen:
In plaats van het afspreken van kinderalimentatie kunnen jullie ook het openen van een kinderrekening overwegen. Jullie storten dan maandelijks naar verhouding van jullie draagkracht een bedrag op deze kinderrekening. Daarnaast onttrekken jullie naar verhouding van de zorg een bedrag van de kinderrekening ter compensatie van de verblijfskosten voor de kinderen. In dit artikel lees je meer over hoe een kinderrekening precies werkt en wat de voor- en nadelen zijn: Kinderrekening bij scheiding.
De financiële situatie van ouders kan veranderen in de loop der tijd. Het is daarom raadzaam om periodiek te bekijken of de alimentatie nog klopt bij de huidige omstandigheden. Veranderingen in inkomen, zorgverdeling of de leeftijd van de kinderen kunnen aanleiding geven tot een herberekening van de alimentatie. Goede communicatie en flexibiliteit zijn essentieel om tot een eerlijke en duurzame regeling te komen.
Krijgt u alimentatie voor uw kind? Dan hoeft u die niet aan te geven in uw belastingaangifte. Betaalt u alimentatie voor uw kind? Dan kunt u die niet opgeven in uw aangifte. Het Nibud geeft hier veel informatie over. Zó verwerkt u kinderalimentatie in uw belastingaangifte.
Een voorbeeld uit de praktijk is een rechtbankzaak in Amsterdam, waarin is bepaald dat ondanks het feit dat een kind bij de moeder woonde, zij toch een bijdrage moest leveren aan de vader. Dit kwam doordat zij een hoger inkomen had en het tekort aan financiële middelen aan de zijde van de vader de omgang met het kind niet in de weg mocht staan. Dit soort gevallen tonen aan dat kinderalimentatie bij co-ouderschap een complexe materie kan zijn die maatwerk vereist.
Kinderalimentatie bij gedeeld ouderschap is een complex onderwerp dat goed geregeld moet worden. Ondanks de gelijke verdeling van zorgtaken kan er nog steeds sprake zijn van kinderalimentatie als de ene ouder een hoger inkomen heeft dan de andere. De hoogte van de kinderalimentatie wordt bepaald op basis van het netto besteedbaar inkomen van beide ouders, de leeftijd van de kinderen en de verdeling van de zorgtaken. Het is belangrijk om duidelijke afspraken te maken en te bepalen wie welke uitgaven betaalt. Goede communicatie en overleg tussen beide ouders zijn essentieel om tot een eerlijke en duurzame regeling te komen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet