Mindful Ouderschap in Amsterdam: Stress Verminderen en Vertrouwen Opbouwen
juli 1, 2025
Parallel ouderschap is een vorm van ouderlijk gezag die wordt ingezet wanneer de communicatie tussen ouders na een scheiding zeer beperkt is of zelfs volledig ontbreekt. Het is een alternatief voor coöperatief ouderschap, waarbij de ouders hun kinderen op hun eigen manier opvoeden zonder dat ze regelmatig met elkaar hoeven te communiceren. Deze vorm van ouderschap is vooral bedoeld voor ouders die niet in staat zijn om gezamenlijk een opvoedingsplan op te stellen of te handhaven. In dit artikel wordt uitgelegd wat parallel ouderschap is, wanneer het geschikt is en welke kenmerken het heeft.
Parallel ouderschap is een vorm van ouderlijk gezag waarbij de ouders hun kinderen elk op hun eigen manier opvoeden, zonder dat ze daar samen overleg over hebben. Er is weinig communicatie en emotionele betrokkenheid tussen de ouders. Er worden duidelijke afspraken gemaakt om conflicten te verminderen of te voorkomen. Deze afspraken worden vastgelegd in een ouderschapsplan. Belangrijk is wel dat beide ouders zich aan die afspraken houden. Er is in deze vorm van ouderschap weinig ruimte om dingen aan te passen; de afspraken staan vast.
Een kenmerk van parallel ouderschap is dat de ouders hun kinderen op hun eigen manier opvoeden, zonder dat ze regelmatig met elkaar hoeven te communiceren. De ouders hebben ieder hun eigen huishouden met eigen regels en gebruiken. Er wordt gecommuniceerd over het hoogstnodige, zoals de zorg voor de kinderen. Er zijn strakke, gedetailleerde en duidelijk omlijnde afspraken met weinig flexibiliteit. De zorgregeling en het ouderschapsplan worden strikt gevolgd. Wisselmomenten kunnen bijvoorbeeld via school plaatsvinden. Bij parallel ouderschap worden de ouders ondersteund door een begeleider. In de praktijk zijn dat vaak maatschappelijk werkers, jeugd- en gezinscoaches, kindbehartigers, jeugdbeschermers en gedragswetenschappers. De begeleider dient een neutrale positie in te nemen naast de ouders die worden begeleid.
Parallel ouderschap is geschikt voor ouders die na een scheiding niet in staat zijn om gezamenlijk een opvoedingsplan op te stellen of te handhaven. Dit is het geval wanneer de conflicten tussen de ouders zo ernstig zijn dat een coöperatief ouderschap niet mogelijk is. De rechtspraak speelt hierin een belangrijke rol, aangezien zij de wetgeving en de rechtspraak toepast om de belangen van het kind centraal te stellen. In dergelijke gevallen kan parallel ouderschap een oplossing bieden. Het is vooral geschikt voor ouders waarbij de communicatie na de scheiding zeer beperkt is of zelfs volledig ontbreekt.
Er zijn verschillende kenmerken van parallel ouderschap. Eén van de belangrijkste kenmerken is dat de ouders hun kinderen elk op hun eigen manier opvoeden, zonder dat ze daar samen overleg over hebben. Er is weinig communicatie en emotionele betrokkenheid tussen de ouders. Er worden duidelijke afspraken gemaakt om conflicten te verminderen of te voorkomen. Deze afspraken worden vastgelegd in een ouderschapsplan. Belangrijk is wel dat beide ouders zich aan die afspraken houden. Er is in deze vorm van ouderschap weinig ruimte om dingen aan te passen; de afspraken staan vast.
Een ander kenmerk is dat de ouders hun kinderen op hun eigen manier opvoeden, zonder dat ze regelmatig met elkaar hoeven te communiceren. De ouders hebben ieder hun eigen huishouden met eigen regels en gebruiken. Er wordt gecommuniceerd over het hoogstnodige, zoals de zorg voor de kinderen. Er zijn strakke, gedetailleerde en duidelijk omlijnde afspraken met weinig flexibiliteit. De zorgregeling en het ouderschapsplan worden strikt gevolgd. Wisselmomenten kunnen bijvoorbeeld via school plaatsvinden. Bij parallel ouderschap worden de ouders ondersteund door een begeleider. In de praktijk zijn dat vaak maatschappelijk werkers, jeugd- en gezinscoaches, kindbehartigers, jeugdbeschermers en gedragswetenschappers. De begeleider dient een neutrale positie in te nemen naast de ouders die worden begeleid.
De rechtspraak speelt een belangrijke rol in het bepalen van de geschiktheid van parallel ouderschap. De rechtspraak stelt vast dat ouders hun verantwoordelijkheden moeten nemen en dat de belangen van het kind altijd centraal moeten staan. Daarnaast moeten ouders hun verantwoordelijkheid nemen voor de invulling van het ouderschap en moeten ze samenwerken aan een goede opvoedingsomgeving voor hun kinderen. De rechtspraak zorgt ervoor dat de belangen van het kind centraal staan bij scheidingen en ouderschapsplannen. In de praktijk wordt parallel ouderschap vaak ingezet als alternatief voor coöperatief ouderschap, wanneer de ouderlijke conflicten zo ernstig zijn dat een samenwerking niet mogelijk is.
De impact van parallel ouderschap op de kinderen kan zowel positief als negatief zijn. Aan de ene kant kan parallel ouderschap helpen om de kinderen te beschermen tegen de gevolgen van ouderlijke conflicten. Aan de andere kant kan het ook leiden tot een gevoel van onzekerheid en ongemak bij de kinderen. Het is belangrijk dat de ouders ervoor zorgen dat de kinderen goed opgevoed worden en dat ze zich veilig en gelukkig voelen. De kinderen moeten zich kunnen richten op hun eigen ontwikkeling en niet in de conflictuele situatie van hun ouders terechtkomen.
Er zijn verschillende voorbeelden van parallel ouderschap. Een voorbeeld is het geval van Marijke en Tom, waarbij de conflicten tussen de ouders zo ernstig zijn dat een coöperatief ouderschap niet mogelijk is. In dergelijke gevallen kan parallel ouderschap een oplossing bieden. Een ander voorbeeld is het geval van Martijn en Eva, waarbij de ouders na de scheiding samen in een groot huis wonen, met ieder een eigen woonomgeving en een gezamenlijk deel voor de kinderen. Dit is een bijzondere constructie, die niet voor iedereen is weggelegd en de nodige uitdagingen met zich meebrengt.
Parallel ouderschap heeft zowel voordelen als nadelen. Een voordeel is dat het de ouders helpt om hun kinderen op hun eigen manier op te voeden zonder dat ze regelmatig met elkaar hoeven te communiceren. Dit kan helpen om de conflicten tussen de ouders te verminderen. Een ander voordeel is dat de ouders hun eigen huishouden kunnen opbouwen en dat de kinderen zich veilig en gelukkig kunnen voelen.
Echter, er zijn ook nadelen. Een nadeel is dat de ouders geen gezamenlijk opvoedingsplan kunnen opstellen, wat kan leiden tot onzekerheid bij de kinderen. Een ander nadeel is dat de ouders hun eigen verantwoordelijkheden moeten nemen, wat kan leiden tot een gevoel van isolatie en onzekerheid. Het is belangrijk dat de ouders ervoor zorgen dat de kinderen goed opgevoed worden en dat ze zich veilig en gelukkig voelen.
Parallel ouderschap is een vorm van ouderlijk gezag waarbij de ouders hun kinderen elk op hun eigen manier opvoeden, zonder dat ze daar samen overleg over hebben. Er is weinig communicatie en emotionele betrokkenheid tussen de ouders. Er worden duidelijke afspraken gemaakt om conflicten te verminderen of te voorkomen. Deze afspraken worden vastgelegd in een ouderschapsplan. Belangrijk is wel dat beide ouders zich aan die afspraken houden. Er is in deze vorm van ouderschap weinig ruimte om dingen aan te passen; de afspraken staan vast.
De rechtspraak speelt een belangrijke rol in het bepalen van de geschiktheid van parallel ouderschap. De rechtspraak stelt vast dat ouders hun verantwoordelijkheden moeten nemen en dat de belangen van het kind altijd centraal moeten staan. Daarnaast moeten ouders hun verantwoordelijkheid nemen voor de invulling van het ouderschap en moeten ze samenwerken aan een goede opvoedingsomgeving voor hun kinderen. De rechtspraak zorgt ervoor dat de belangen van het kind centraal staan bij scheidingen en ouderschapsplannen. In de praktijk wordt parallel ouderschap vaak ingezet als alternatief voor coöperatief ouderschap, wanneer de ouderlijke conflicten zo ernstig zijn dat een samenwerking niet mogelijk is.
De impact van parallel ouderschap op de kinderen kan zowel positief als negatief zijn. Aan de ene kant kan parallel ouderschap helpen om de kinderen te beschermen tegen de gevolgen van ouderlijke conflicten. Aan de andere kant kan het ook leiden tot een gevoel van onzekerheid en ongemak bij de kinderen. Het is belangrijk dat de ouders ervoor zorgen dat de kinderen goed opgevoed worden en dat ze zich veilig en gelukkig voelen. De kinderen moeten zich kunnen richten op hun eigen ontwikkeling en niet in de conflictuele situatie van hun ouders terechtkomen.
Parallel ouderschap is een vorm van ouderlijk gezag die geschikt is voor ouders die na een scheiding niet in staat zijn om gezamenlijk een opvoedingsplan op te stellen of te handhaven. Het is vooral geschikt voor ouders waarbij de communicatie na de scheiding zeer beperkt is of zelfs volledig ontbreekt. De rechtspraak speelt een belangrijke rol in het bepalen van de geschiktheid van parallel ouderschap. De rechtspraak stelt vast dat ouders hun verantwoordelijkheden moeten nemen en dat de belangen van het kind altijd centraal moeten staan. Daarnaast moeten ouders hun verantwoordelijkheid nemen voor de invulling van het ouderschap en moeten ze samenwerken aan een goede opvoedingsomgeving voor hun kinderen. De impact van parallel ouderschap op de kinderen kan zowel positief als negatief zijn. Het is belangrijk dat de ouders ervoor zorgen dat de kinderen goed opgevoed worden en dat ze zich veilig en gelukkig voelen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet