Natuurlijk Ouderschap: Een Liefdevolle Basis voor Je Kind
juli 1, 2025
Co-ouderschap is een veelvoorkomende oplossing voor ouders die gescheiden zijn, maar nog steeds actief betrokken zijn bij het opvoeden van hun kinderen. Het gaat hierbij om een gelijke verdeling van de zorg en opvoeding van het kind, zowel qua tijd als financieel. Het is belangrijk om duidelijk te begrijpen wat co-ouderschap precies inhoudt en hoeveel dagen het kind per week bij elke ouder moet zijn. Dit artikel geeft een overzicht van de regels, praktische voorbeelden en belangrijke overwegingen bij de verdeling van de dagen bij co-ouderschap.
Hoe wordt co-ouderschap gedefinieerd?
Co-ouderschap wordt vaak gedefinieerd als een situatie waarin de ouders het kind op een gelijke manier verzorgen en opvoeden. Dit betekent dat de kinderen evenveel tijd doorbrengen bij de ene ouder als bij de andere. Volgens de Belastingdienst is een kind co-ouder als het minimaal 156 dagen per kalenderjaar bij elke ouder is. Dit is gelijk aan ongeveer 3,5 dagen per week.
Er zijn verschillende manieren waarop de dagen kunnen worden verdeeld. Een veelvoorkomend model is een weekverdeling, waarbij de kinderen om de week bij de ene ouder zijn en de andere week bij de andere ouder. Dit is ook wel een ‘7-7-co-ouderschap’ genoemd, waarbij het kind 7 dagen bij de ene ouder en 7 dagen bij de andere ouder is. Een andere veelgebruikte methode is een 3-4-verdeling, waarbij de kinderen 3 dagen bij de ene ouder en 4 dagen bij de andere ouder zijn. Dit model is vooral geschikt voor jonge kinderen, omdat het een constante verdeling biedt.
Wat zijn de belangrijkste regels bij co-ouderschap?
De Belastingdienst heeft duidelijke richtlijnen opgesteld voor co-ouderschap. Hierin staat dat een kind co-ouder is als het minimaal 156 dagen per jaar bij elke ouder is. Dit is gelijk aan ongeveer 3,5 dagen per week. De exacte verdeling van de dagen kan variëren, mits het kind minimaal 156 dagen per jaar bij elke ouder is.
Er zijn ook praktische overwegingen die belangrijk zijn bij het opstellen van een co-ouderschapsregeling. Bijvoorbeeld:
- De ouders moeten dicht bij elkaar wonen, zodat het kind gemakkelijk kan reizen naar school, vrienden en activiteiten. Een maximale afstand van ongeveer 7 kilometer wordt vaak als richtlijn gehanteerd.
- De werkroosters van de ouders moeten in overweging worden genomen bij het maken van de afspraken. Het is belangrijk dat beide ouders voldoende tijd hebben om voor hun kind te zorgen.
- De leeftijd van het kind speelt een rol bij de keuze voor een bepaald model. Bijvoorbeeld:
- Kinderen tot drie jaar hebben vaak een korte wisselmomenten nodig, omdat ze nog niet kunnen bevatten hoe lang het duurt voordat ze weer bij de andere ouder zijn.
- Kinderen vanaf zes jaar zijn in staat om aan te geven wat ze zelf prettig vinden. Het is belangrijk om hun mening te respecteren, maar de uiteindelijke beslissing ligt bij de ouders.
- Tijdens de puberteit zijn kinderen vooral met zichzelf bezig, maar vinden ze het nog steeds prettig om betrokken te worden bij het maken van het rooster. Vanaf ongeveer 16 jaar zullen ze zelf beslissen waar ze willen zijn, waarbij ouders kunnen helpen om structuur te bieden.
Hoe wordt de verdeling van de dagen bepaald?
De verdeling van de dagen bij co-ouderschap hangt af van de situatie van de ouders en de behoeften van het kind. Er zijn verschillende modellen die vaak worden gebruikt:
1. Weekverdeling
Bij een weekverdeling wordt de kinderopvang opgedeeld in twee weken. In de ene week is het kind bij de ene ouder en in de andere week bij de andere ouder. Dit model is ideaal voor ouders die veel reizen of een onregelmatig werkrooster hebben.
2. 3-4-verdeling
Bij een 3-4-verdeling is het kind 3 dagen bij de ene ouder en 4 dagen bij de andere ouder. Dit model is vooral geschikt voor jonge kinderen, omdat het een constante verdeling biedt. Het is ook een veelgebruikte methode in de praktijk.
3. Wisselende dagen
Een andere optie is om de dagen van de week te verdelen, bijvoorbeeld maandag tot en met woensdag bij de ene ouder en donderdag en vrijdag bij de andere ouder. Dit model biedt meer structuur en regelmaat, maar kan ook leiden tot frequentere wisselingen van verblijfplaats.
4. Flexibele variant
Voor ouders met onregelmatige werktijden, zoals in de zorg of bij de politie, is een flexibele variant geschikt. Hierbij wordt gebruik gemaakt van een gezamenlijke agenda om de zorgplanning te regelen. Dit vereist een goede communicatie en flexibiliteit van beide ouders.
5. Birdnesting
Een minder gebruikelijke, maar soms effectieve variant is de birdnestingvariant. Hierbij blijven de kinderen in de gezamenlijke woning wonen en rouleren de ouders om beurten. Dit kan een goede oplossing zijn om de kinderen te beschermen tegen de veranderingen die een scheiding met zich meebrengt.
Wat zijn de voordelen en nadelen van co-ouderschap?
Co-ouderschap heeft zowel voordelen als nadelen. De voordelen zijn onder andere:
- De kinderen krijgen gelijke aandacht van beide ouders.
- De ouders kunnen beter samenwerken en afspraken maken.
- De kinderen ontwikkelen een sterke band met beide ouders.
De nadelen zijn onder andere:
- Het vereist veel communicatie en overleg tussen de ouders.
- Het kan lastig zijn om een gelijke verdeling te realiseren, vooral als de ouders niet in de buurt wonen.
- Het kan voor de ouders lastig zijn om financieel onafhankelijk te blijven.
Hoe wordt de kostenverdeling geregeld?
Bij co-ouderschap delen de ouders de kosten voor de opvoeding en zorg van het kind. Beide ouders betalen de helft van de kosten. Deze regeling is overzichtelijk. Ook blijft de ouder financieel onafhankelijk van de ex-partner. Het nadeel is dat de ouders die het minst verdienen, dit in de praktijk mogelijk als oneerlijk zullen ervaren.
De kinderopvangtoeslag kan worden aangevraagd door elke ouder, mits zij zelf de opvangkosten betalen. De toeslag wordt aangevraagd voor het aantal uren dat in het contract is afgesproken. Beide ouders mogen samen maximaal 230 uur per kind per maand kinderopvangtoeslag krijgen.
Wat is het verschil tussen co-ouderschap en een omgangsregeling?
Co-ouderschap verschilt van een omgangsregeling. Bij co-ouderschap is de verdeling van de zorg en opvoeding gelijk. Bij een omgangsregeling is de kinderopvang meestal alleen bij één ouder. Het is belangrijk om te weten wat de verschillen zijn tussen deze twee vormen van ouderschap.
Conclusie
Co-ouderschap is een veelgebruikte vorm van ouderschap na een scheiding, waarbij de ouders het kind op een gelijke manier verzorgen en opvoeden. De verdeling van de dagen kan variëren, mits het kind minimaal 156 dagen per jaar bij elke ouder is. Er zijn verschillende modellen die vaak worden gebruikt, zoals de weekverdeling, de 3-4-verdeling, de wisselende dagen, de flexibele variant en de birdnesting. Het is belangrijk om rekening te houden met de leeftijd van het kind, de afstand tussen de ouders en de werkroosters. Co-ouderschap heeft zowel voordelen als nadelen, en de kostenverdeling wordt vaak geregeld via de kinderopvangtoeslag. Het verschil tussen co-ouderschap en een omgangsregeling is belangrijk om te begrijpen.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
