Mindful Ouderschap: Stress Verminderen en Relaties Versterken
juli 1, 2025
Een vaderschapstest is een DNA-onderzoek dat helpt om vast te stellen of iemand de biologische vader van een kind is. Tijdens de zwangerschap kan dit onderzoek worden uitgevoerd, waardoor duidelijkheid ontstaat over de vaderschaprelatie. Dit artikel legt uit hoe zo’n onderzoek in zijn werk gaat, wanneer het wordt uitgevoerd, en wat de betrouwbaarheid en kosten zijn. De informatie is gebaseerd op de beschikbare bronnen.
Bij een zwangerschap is het soms niet duidelijk wie de vader is. Een vaderschapstest kan hierbij helpen. Tijdens de zwangerschap kan een prenataal DNA-onderzoek worden uitgevoerd, waarbij het bloed van de moeder wordt onderzocht. Dit bloed bevat namelijk ook DNA van de baby. Het is mogelijk om dit onderzoek te laten doen vanaf ongeveer 8 weken zwangerschap. Het is belangrijk om te weten dat het onderzoek niet door de zorgverzekering wordt vergoed.
Voor een vaderschapstest is DNA nodig van de vader en van het kind. Dit wordt meestal gedaan door met een wattenstaafje langs de binnenkant van je wang te schrapen. Dit stuur je daarna op naar het laboratorium, waar het DNA wordt onderzocht. Hetzelfde gebeurt bij het kind. De DNA’s worden met elkaar vergeleken, zodat kan worden bepaald of jullie familie zijn van elkaar. Het resultaat laat zien op hoeveel punten jullie DNA overeenkomt. Op basis daarvan kan worden bepaald of de persoon de vader is of niet.
De betrouwbaarheid van een vaderschapstest hangt af van waar je hem doet. Er zijn veel bedrijven op internet die DNA-onderzoek aanbieden, maar deze zijn niet altijd even betrouwbaar. Daarnaast gaat niet elk bedrijf goed om met je privacy. Het is daarom belangrijk om een betrouwbaar bedrijf of arts te kiezen. Een test via een betrouwbaar bedrijf of een arts kan tot 99,9% betrouwbaar zijn. Je kunt er dan vanuit gaan dat het resultaat klopt.
Een vaderschapstest na de bevalling is goedkoper dan een prenataal DNA-onderzoek. Een postnataal onderzoek kost tussen de €150 en €300. Een prenatale vaderschapstest kost tussen de €1.000 en €1.500. De kosten worden niet vergoed door je zorgverzekering. Vraag je de test aan in een rechtszaak? Dan is het mogelijk dat de tegenpartij de kosten voor de test moet betalen.
Bij het bloedonderzoek wordt er bloed afgenomen uit de arm van de moeder. Dit wordt gedaan door een medewerker van het laboratorium. Het onderzoek wordt uitgevoerd in een ziekenhuis of bij een prikpost. Je krijgt hiervoor een formulier mee. Het is belangrijk om te weten dat het onderzoek alleen wordt gedaan als je dat goed vindt.
Tijdens het bloedonderzoek wordt er gekeken naar de bloedgroep van de moeder en de aanwezigheid van antistoffen. Ook wordt er gekeken naar de aanwezigheid van virussen om te checken of de aanstaande moeder is besmet. De meest bekende bloedgroepen zijn die van het ABO-systeem (bloedgroep A, B, AB of O). Daarbinnen zijn er allerlei verschillende positieve en negatieve Rhesusfactoren. In totaal zijn er ruim 200 bloedgroepenvarianten bekend. Welke bloedgroep en welke Rhesusvariant je hebt, is een kwestie van erfelijkheid, net als de kleur van je ogen en haar.
Soms is in de zwangerschap nog extra bloedonderzoek nodig. Bijvoorbeeld in deze situaties: als je een grotere kans hebt op rodehond, waterpokken of vijfde ziekte, als je een soa hebt, of als je een grotere kans hebt op diabetes. De verloskundige of huisarts bespreekt met je of het slim is om dit in je bloed te onderzoeken.
Bij je volgende controle bespreekt de verloskundige of arts wat uit het onderzoek is gekomen. Als je bloed goed is, hoef je niets te doen. Soms wordt je bloed later weer op hemoglobine (Hb) gecontroleerd. Als er aanwijzingen zijn dat dit nodig is, wordt er aanvullend onderzoek gedaan naar de suikerwaarde in je bloed.
Bij pasgeboren baby’s nemen we bloed af uit het hieltje. Dit noemen we de ‘hielprik’, maar eigenlijk heet deze test ‘neonatale screening pasgeborenen’. Met de druppels bloed kunnen wij onderzoeken of je baby ernstige, zeldzame aangeboren ziekten heeft. Een hielprik kan ook worden uitgevoerd voor andere onderzoeken, zoals bloedbeeld, bloedgas of geelzucht bij baby’s die nog geen half jaar oud zijn.
Bij kinderen wordt geprikt in een vingertje, in het armpje of op het handje. Dit is afhankelijk van de grootte van je kind en de hoeveelheid bloed die voor het onderzoek nodig is. Als je kind groot genoeg is, mag hij of zij bij je op schoot zitten tijdens het bloedprikken. Wanneer we bloed uit het hieltje moeten halen, is het makkelijker als je kind op een tafel ligt. Natuurlijk blijft je erbij om je kind te troosten.
Voor het prikken in de arm bij kinderen tot 7 jaar kunt je met je arts overleggen over pijnstillende middelen (Emla crème). De Emla crème kun je bij je apotheek afhalen en één uur voor bloedafname aan de binnenkant van beide ellebogen van je kind aanbrengen.
Er mogen maximaal twee volwassen begeleiders bij de bloedprik van het kind aanwezig zijn. Houdt je hier rekening mee als er bijvoorbeeld, broertjes, zusjes, opa’s en oma’s meekomen. Zij kunnen in de wachtruimte wachten. Kinderen hebben er baat bij als de ouder rustig is. Je hoeft niet bij de prik aanwezig te zijn als je je hierbij niet prettig voelt. Je kind kan je spanning overnemen, waardoor het bang of angstig wordt. In dat geval kun je beter even op de gang wachten.
Een vaderschapstest is een DNA-onderzoek dat helpt om vast te stellen of iemand de biologische vader van een kind is. Tijdens de zwangerschap kan dit onderzoek worden uitgevoerd, waardoor duidelijkheid ontstaat over de vaderschaprelatie. Het onderzoek is betrouwbaar en kan worden uitgevoerd via een betrouwbaar bedrijf of arts. De kosten zijn hoger bij een prenataal onderzoek, maar het is belangrijk om te weten dat het onderzoek niet door de zorgverzekering wordt vergoed. Het is belangrijk om te weten wat er tijdens het bloedonderzoek gebeurt en wat er na het onderzoek gebeurt.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet