Wat is co-ouderschap en wat zijn de kerncriteria?
juli 1, 2025
Co-ouderschap na een scheiding is een veelvoorkomende oplossing waarbij ouders na het uit elkaar gaan hun kinderen gelijkwaardig blijven op te voeden. De term co-ouderschap wordt vaak gebruikt in de familiepraktijk, maar is geen juridisch begrip. Het is een vorm van zorgregeling waarbij de kinderen ongeveer evenveel tijd bij beide ouders doorbrengen. De invulling van het co-ouderschap kan variëren, afhankelijk van de situatie van de ouders en het belang van het kind.
Wat houdt co-ouderschap in?
Co-ouderschap verwijst naar een zorgregeling waarbij beide ouders de feitelijke verzorging en opvoeding van hun kind(eren) ongeveer gelijk verdelen. Bij co-ouderschap verblijft het kind na een scheiding afwisselend bij een van de ouders. Hoe deze verdeling precies wordt ingevuld kan verschillen. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk dat de kinderen gedurende een week om en om bij een van de ouders verblijven, dat er halverwege de week wordt gewisseld, of dat de kind(eren) de even- en oneven weken wisselen. Om van co-ouderschap te spreken is het van belang dat het kind(eren) minimaal 156 dagen van elk kalenderjaar bij beide ouders doorbrengt.
Co-ouderschap is een regeling die is gericht op het waarborgen van de belangen van het kind. Bij co-ouderschap zorgen beide ouders gelijkelijk voor hun kinderen. Dit betekent niet alleen dat de zorg evenredig wordt verdeeld, maar ook dat de ouders gezamenlijk beslissingen nemen over belangrijke zaken zoals de opvoeding, schoolkeuzes en medische zorg. De verdeling kan variëren, bijvoorbeeld een week bij de ene ouder en een week bij de andere ouder, of een 50/50-verdeling van dagen in een maand. De precieze invulling van het co-ouderschap hangt af van de situatie van beide ouders en het belang van het kind.
Verschillende vormen van co-ouderschap
Er zijn verschillende vormen van co-ouderschap, waaronder het parallelle co-ouderschap. Bij parallel co-ouderschap staan de huishoudens van vader en moeder los van elkaar. Iedere ouder doet zijn/haar ding en er is weinig communicatie. Het contact tussen de ouders verloopt indirect (via de app/ mail) of via een derde persoon. Belangrijke beslissingen waar jullie niet uitkomen lopen via een advocaat/ mediator of worden voorgelegd aan de rechter. Ook bij parallel co-ouderschap zorgen jullie ongeveer evenveel voor de kinderen. Deze vorm komt bijvoorbeeld voor als sprake is van een vechtscheiding.
Belangrijke afspraken bij co-ouderschap
Bij co-ouderschap is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de verdeling van de zorg en opvoeding van de kinderen. Deze afspraken moeten worden vastgelegd in een ouderschapsplan. In dit plan staan afspraken over bijvoorbeeld de alimentatie en op welk adres u uw kind inschrijft bij de gemeente. Het is belangrijk om afspraken te maken over de manier waarop de kinderen worden gehaald en gebracht, de regels ten aanzien van de een maximale woonafstand en breng- en ophaaldagen, en de afspraken rondom verjaardagen en vakantiedagen die elk jaar weer terug komen.
De rol van de rechter bij co-ouderschap
De wet kent de term co-ouderschap niet. Een rechter kan dus geen co-ouderschap opleggen. De term wordt alleen in de volksmond gebruikt als gescheiden ouders de zorg voor, en de opvoeding van hun kinderen ongeveer gelijkwaardig verdelen. De belastingdienst heeft een bepaalde gedachte bij deze 50-50 verdeling en heeft daar enkele fiscale gevolgen aan gekoppeld in de vorm van toeslagen en heffingskortingen. Het is daarom belangrijk de regels van de belastingdienst te volgen. Op die manier kun je in aanmerking komen voor deze fiscale voordelen.
De invloed van co-ouderschap op kinderen
Kinderen die opgroeien in een situatie met co-ouderschap zijn gelukkiger en hebben minder psychische problemen. De kinderen blijven in nauw contact met hun ouders, wat helpt om zich emotioneel gesteund en veilig te voelen. Kinderen hoeven niet te kiezen en komen dus minder snel in loyaliteitsconflict. Het helpt de financiële lasten te verdelen tussen beide ouders. Hierdoor is de kans op financiële zorgen (spanning) kleiner. Dit vergroot de stabiliteit voor de kinderen.
Beperkingen en uitdagingen bij co-ouderschap
Hoewel co-ouderschap veel voordelen heeft, zijn er ook beperkingen en uitdagingen. De kinderen moeten wekelijks/regelmatig hun spullen pakken, een ouder verlaten en wonen in een andere omgeving. Voor de soepele overdracht en zorgtaak is veel aandacht nodig. Denk hierbij aan het coördineren van afspraken van kinderen, schooltaken, en opvoedkundige eenheid tussen beide ouders. Kinderen kunnen zich gespleten voelen tussen beide huishoudens en moeite hebben zich aan te passen aan de verschillende routines en regels in elk huishouden. Voor de ouders is het noodzakelijk bij elkaar in de buurt te blijven wonen. De kosten kunnen oplopen door dubbele aanschaf van kleding/spullen voor beide huishoudens.
Hoe werkt co-ouderschap in de praktijk?
Co-ouderschap is een regeling waarbij beide ouders na een scheiding gelijkwaardig verantwoordelijk blijven voor de opvoeding van hun kinderen. Dit betekent meestal dat de kinderen ongeveer evenveel tijd bij beide ouders doorbrengen. Vaak in een 50-50 of 60-40 verdeling. Het uitgangspunt is dat beide ouders betrokken blijven bij belangrijke beslissingen in het leven van hun kind. Denk aan schoolkeuzes, sportactiviteiten en medische zaken. Dit vraagt om goede communicatie en samenwerking, ook al zijn de ouders niet langer partners. Co-ouderschap draait om het belang van de kinderen en het waarborgen van hun stabiliteit en welzijn.
De rol van de ouders bij co-ouderschap
Beide ouders hebben bij een co-ouderschap gelijke rechten en plichten. Beslissingen over de dagelijkse zorg en opvoeding worden in overleg gemaakt. Dit vereist niet alleen een goede samenwerking en duidelijke afspraken tussen ouders, ook de bereidheid tot een goede onderlinge communicatie speelt hierbij een belangrijke rol. De ouders moeten bereid zijn om ongeveer dezelfde huisregels toe te passen en elkaar te blijven informeren over ontwikkelingen van onze kinderen. Ook moet de ouder kunnen omgaan met de druk van het werk en de zorgtaken die nodig zijn.
De invloed van de woonplaats bij co-ouderschap
De afstand tussen de ouders na scheiding is een belangrijk onderdeel van co-ouderschap. Kinderen zijn over het algemeen enorm flexibel. Toch is het lastig om steeds weer hun draai te vinden op een ander adres, zeker als dit ver van de andere ouder is. Kinderen voelen zich het lekkerst (en veilig) als zij na de scheiding twee adressen hebben van waaruit zij met dezelfde vrienden en vriendinnen kunnen omgaan, op dezelfde sportclub, en ze zich kunnen bewegen in dezelfde sociale omgeving. Zo behouden zij de voor hen belangrijke sociale kring, en leven zij niet in twee aparte werelden.
Conclusie
Co-ouderschap na een scheiding is een veelvoorkomende oplossing waarbij ouders na het uit elkaar gaan hun kinderen gelijkwaardig blijven op te voeden. De term co-ouderschap wordt vaak gebruikt in de familiepraktijk, maar is geen juridisch begrip. Het is een vorm van zorgregeling waarbij de kinderen ongeveer evenveel tijd bij beide ouders doorbrengen. De invulling van het co-ouderschap kan variëren, afhankelijk van de situatie van de ouders en het belang van het kind. Het is belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de verdeling van de zorg en opvoeding van de kinderen. Deze afspraken moeten worden vastgelegd in een ouderschapsplan. De invloed van co-ouderschap op kinderen is positief, maar er zijn ook beperkingen en uitdagingen. De rol van de ouders bij co-ouderschap is cruciaal, en de afstand tussen de ouders na scheiding is een belangrijk onderdeel van co-ouderschap.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
