Europese Verordening Ouderschap: Toekomstige Regels voor Kinderen en Gezinnen

Inleiding

De Europese Unie zet zich steeds vaker in voor gelijke rechten voor kinderen en gezinnen, ongeacht de samenstelling van het gezin of de nationaliteit van de ouders. Een van de kernthema’s in dit kader is de erkenning van ouderschap binnen de EU. De Europese Commissie heeft in 2022 een voorstel gedaan voor een Europese Ouderschapsverordening, die ervoor moet zorgen dat wanneer ouderschap in een bepaald EU-land is vastgesteld, dit in de hele EU wordt erkend. Dit is van belang voor kinderen, omdat het hen de mogelijkheid geeft om hun rechten te behouden, ook wanneer ze naar een ander EU-land verhuizen of reizen. In dit artikel worden de kernpunten van het voorstel, de rechtsmacht, het toepasselijk recht, en de administratieve rompslomp besproken. Daarnaast wordt ingegaan op de rol van het Europees Parlement en de betekenis van het voorstel voor ouders, kinderen en de maatregelen om discriminatie te voorkomen.

De Europese Ouderschapsverordening

De Europese Ouderschapsverordening is een nieuw voorstel van de Europese Commissie, dat gericht is op de wederzijdse erkenning van ouderschap binnen de Europese Unie. Het doel is om een uniforme aanpak te creëren voor de erkenning van ouderschap dat ontstaan is in een andere lidstaat. Hiermee wordt ervoor gezorgd dat kinderen hun rechten behouden, ook wanneer ze naar een ander EU-land verhuizen of reizen. De verordening beoogt juridische duidelijkheid te verschaffen voor alle gezinnen die zich in een grensoverschrijdende situatie bevinden, ongeacht de samenstelling van het gezin. Het voorstel bevat ook een Europese akte van afstamming, die de administratieve rompslomp moet verminderen en de erkenning van ouderschap in de EU moet vergemakkelijken.

Rechtsmacht en Toepasselijk Recht

De rechtsmacht is een van de belangrijkste aspecten van de Europese Ouderschapsverordening. Het betreft de vraag welk land de bevoegdheid heeft om de vaststelling van ouderschap te regelen. In het voorstel wordt aangegeven dat de rechtsmacht van de lidstaat waar het kind zijn gewone verblijfplaats heeft, centraal staat. Dit is gebaseerd op de Brussel II Bis Verordening, die al sinds 2003 van toepassing is op zaken over ouderlijk gezag en omgang binnen de EU. De rechtsmacht is daarbij van groot belang, omdat het bepaalt welk land de bevoegdheid heeft om de vaststelling van ouderschap te regelen. De Europese Commissie stelt voor dat de rechtsmacht van de lidstaat waar het kind zijn gewone verblijfplaats heeft, centraal staat. Dit is een logische aanpak, omdat het de praktijk van grensoverschrijdende situaties goed weerspiegelt.

Erkenning van Ouderschap in de EU

De erkenning van ouderschap in de EU is een belangrijk onderdeel van het voorstel. Het voorstel beoogt ervoor te zorgen dat ouderschap dat in een bepaald EU-land is vastgesteld, in de hele EU wordt erkend. Dit geldt ongeacht hoe het kind is verwekt, geboren of het soort gezin dat het heeft. De lidstaten zullen de mogelijkheid hebben om het ouderschap niet te erkennen, maar dit is alleen mogelijk in strikt gedefinieerde gevallen. Elk geval zal afzonderlijk moeten worden bekeken om er zeker van te zijn dat er geen sprake is van discriminatie tegen kinderen van ouders van hetzelfde geslacht. Het voorstel bevat ook een Europese akte van afstamming, die de administratieve rompslomp moet verminderen en de erkenning van ouderschap in de EU moet vergemakkelijken.

Europese Akte van Afstamming

De Europese akte van afstamming is een nieuw instrument dat wordt voorgesteld om de administratieve rompslomp te verminderen en de erkenning van ouderschap in de EU te vergemakkelijken. Deze akte is bedoeld om de administratieve rompslomp te verminderen en de erkenning van ouderschap in de EU te vergemakkelijken. Hoewel dit de nationale documenten niet zal vervangen, kan het in hun plaats worden gebruikt en zal het elektronisch en in alle EU-talen toegankelijk zijn. De akte is een belangrijk onderdeel van het voorstel, omdat het de praktijk van grensoverschrijdende situaties moet vergemakkelijken.

De Rol van het Europees Parlement

Het Europees Parlement speelt een belangrijke rol bij de implementatie van de Europese Ouderschapsverordening. De leden van het Europees Parlement steunden de erkenning van ouderschap in de hele EU, ongeacht hoe een kind is verwekt, geboren of het soort gezin dat het heeft. Met 366 stemmen tegen, 145 voor en bij 23 onthoudingen steunden de leden van het Europees Parlement ontwerpwetgeving om ervoor te zorgen dat lidstaten ouderschap erkennen zodra dit door een ander EU-land is vastgesteld. Het doel is ervoor te zorgen dat kinderen onder nationale wetgeving dezelfde rechten genieten op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg, voogdij of erfopvolging.

Discriminatie en Gelijke Rechten

Een belangrijk onderdeel van het voorstel is de verplichting om discriminatie te voorkomen. Het voorstel beoogt ervoor te zorgen dat kinderen onder nationale wetgeving dezelfde rechten genieten op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg, voogdij of erfopvolging. De lidstaten zullen de mogelijkheid hebben om het ouderschap niet te erkennen, maar dit is alleen mogelijk in strikt gedefinieerde gevallen. Elk geval zal afzonderlijk moeten worden bekeken om er zeker van te zijn dat er geen sprake is van discriminatie tegen kinderen van ouders van hetzelfde geslacht. Het voorstel bevat ook een Europese akte van afstamming, die de administratieve rompslomp moet verminderen en de erkenning van ouderschap in de EU moet vergemakkelijken.

Praktische Gevolgen voor Ouders en Kinderen

De praktische gevolgen van de Europese Ouderschapsverordening zijn groot. De verordening beoogt juridische duidelijkheid te verschaffen voor alle gezinnen die zich in een grensoverschrijdende situatie bevinden, ongeacht de samenstelling van het gezin. De verordening beoogt ook ervoor te zorgen dat kinderen onder nationale wetgeving dezelfde rechten genieten op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg, voogdij of erfopvolging. De verordening beoogt ook ervoor te zorgen dat ouderschap dat in een bepaald EU-land is vastgesteld, in de hele EU wordt erkend. Dit is van belang voor kinderen, omdat het hen de mogelijkheid geeft om hun rechten te behouden, ook wanneer ze naar een ander EU-land verhuizen of reizen.

Conclusie

De Europese Ouderschapsverordening is een belangrijk voorstel dat gericht is op de wederzijdse erkenning van ouderschap binnen de Europese Unie. Het doel is om een uniforme aanpak te creëren voor de erkenning van ouderschap dat ontstaan is in een andere lidstaat. Hiermee wordt ervoor gezorgd dat kinderen hun rechten behouden, ook wanneer ze naar een ander EU-land verhuizen of reizen. De verordening beoogt juridische duidelijkheid te verschaffen voor alle gezinnen die zich in een grensoverschrijdende situatie bevinden, ongeacht de samenstelling van het gezin. Het voorstel bevat ook een Europese akte van afstamming, die de administratieve rompslomp moet verminderen en de erkenning van ouderschap in de EU moet vergemakkelijken. Het is belangrijk dat de lidstaten de mogelijkheid hebben om het ouderschap niet te erkennen, maar dit is alleen mogelijk in strikt gedefinieerde gevallen. Elk geval zal afzonderlijk moeten worden bekeken om er zeker van te zijn dat er geen sprake is van discriminatie tegen kinderen van ouders van hetzelfde geslacht.

Bronnen

1. Everaert - Erkenning van ouderschap binnen de EU
2. Europa.eu - Kinderen
3. Europese Commissie - Erkenning van ouderschap
4. HVDAdvocaten - Internationale bevoegdheid en omgangszaken
5. InView - Tijdschrift voor familie en jeugdrecht
6. ECER - Europese richtlijn over werk-privé balans
7. Nederlandse Vertegenwoordiging - Alle EU-landen moeten ouderschap erkennen
8. Parlement.com - Ouderschapsverordening