Het kindgebonden budget bij co-ouderschap: Wat ouders moeten weten
juli 1, 2025
In de afgelopen jaren is de rol van ouders veranderd. Waar vroeger de zorg voor kinderen eindigde zodra ze de deur uitgingen, is dat tegenwoordig niet meer het geval. De zorg voor kinderen en kleinkinderen lijkt nooit meer op te houden. Dit fenomeen, dat vaak wordt omschreven als "eindeloos ouderschap", is onderwerp geworden van uitgebreid onderzoek door socioloog Herman Vuijsje en journalist Anneke Groen. In hun boek Eindeloos ouderschap: zorgen voor je kinderen houdt nooit meer op bespreiden ze de veranderingen in de relaties tussen ouders en kinderen, en de impact daarvan op de familie. Deze artikel bespreekt de kernaspecten van dit fenomeen, inclusief oorzaken, gevolgen en de uitdagingen die hiermee gepaard gaan.
De traditie dat ouders hun kinderen helpen tot het moment dat ze volwassen zijn, lijkt zich te ontwikkelen naar een langere en intensievere betrokkenheid. Volgens het boek is de periode waarin kinderen afhankelijk zijn van hun ouders, langer geworden. Dit fenomeen is vooral zichtbaar bij de babyboomers, die hun eigen kinderen vaak op een manier opvoeden die anders is dan hun eigen ouders dat deden. De verwachtingen van ouders zijn nu vaak groter, en de grenzen tussen ouder en kind zijn vaak minder duidelijk.
De auteurs stellen dat ouders nu vaker als "vrienden" met hun kinderen omgaan, wat leidt tot een verward beeld van relaties. Dit kan leiden tot verwarring, botsende verwachtingen en zelfs conflicten. De boekverklaring benadruit dat ouders vaak niet weten waar de grens ligt tussen hulp en overmeepraten. Dit kan leiden tot een situatie waarin ouders hun kinderen te veel steun bieden, wat de onafhankelijkheid van de kinderen kan beïnvloeden.
Een ander aspect van eindeloos ouderschap is de rol van grootouders. Volgens de auteurs fungeren grootouders tegenwoordig vaak als oppas en steunen ze hun kinderen financieel. Dit is een duidelijke verandering ten opzichte van vroeger, waarin ouders hun kinderen meestal pas loslieten zodra ze volwassen waren. Nu blijven de relaties tussen ouders en kinderen intensiever, en wordt de zorg voor kleinkinderen steeds meer op de schouders van de grootouders gelegd.
De auteurs stellen dat dit een unieke situatie oplevert voor de huidige generatie grootouders. Ze zijn vaak nog jong en gezond, waardoor ze goed kunnen omgaan met de zorg voor kleinkinderen. Daarnaast hebben ze vaak meer geld dan hun kinderen, waardoor ze hun bijdrage kunnen leveren aan de financiële situatie van hun kleinkinderen. Dit kan echter ook leiden tot spanningen in de familie, omdat de grenzen tussen ouders en kinderen vaak niet duidelijk zijn.
De veranderingen in de relaties tussen ouders en kinderen hebben ook gevolgen voor de familie en de samenleving. Volgens het boek zijn de relaties tussen ouders en jongvolwassen kinderen in beweging, en is het moeilijk om deze te bespreken. Botsende verwachtingen en smeulende conflicten kunnen het gevolg zijn. Dit kan leiden tot spanningen binnen de familie en kan de samenleving beïnvloeden.
De auteurs stellen dat het moeilijk is om te bepalen of deze verandering tijdelijk is of een structurele ontwikkeling. Ze onderzoeken deze vragen aan de hand van hun eigen ervaringen, gesprekken met ouders en kinderen uit hun omgeving, en interviews met sociologen en andere wetenschappers. Ze stellen dat de babyboomers, die nu jongbejaard zijn, de eerste generatie zijn die met deze verandering te maken krijgen. Ze zijn de pioniers die in deze overgangsperiode hun eigen weg moeten zoeken, en daarbij stuiten op onbeantwoorde vragen.
De veranderingen in de relaties tussen ouders en kinderen zijn het gevolg van meerdere factoren. De auteurs noemen onder andere de verandering in de maatschappelijke normen, de toegankelijkheid van onderwijs en de groeiende economische onzekerheid. Deze factoren hebben ertoe geleid dat kinderen langer van hun ouders afhankelijk zijn en dat ouders meer betrokken raken bij het leven van hun kinderen.
Bovendien is er sprake van een verandering in de verwachtingen van ouders. Ze willen hun kinderen niet alleen opvoeden, maar ook helpen bij hun verdere ontwikkeling. Dit leidt ertoe dat ouders steeds vaker in de rol van mentor en ondersteuner treden. Dit kan echter ook leiden tot spanningen, omdat ouders vaak niet weten waar de grens ligt tussen hulp en overmeepraten.
Eindeloos ouderschap brengt verschillende uitdagingen met zich mee. De eerste uitdaging is het bepalen van de grenzen tussen ouder en kind. Ouders moeten leren om te bepalen wanneer ze hun kinderen moeten laten lopen en wanneer ze hen moeten ondersteunen. Dit is lastig, omdat ouders vaak niet weten wat het juiste moment is om te stoppen met helpen.
De tweede uitdaging is het omgaan met verwachtingen. Ouders en kinderen hebben vaak verschillende verwachtingen over hoe de relatie tussen hen eruit moet zien. Dit kan leiden tot botsende verwachtingen en conflicten. De auteurs benadrukken dat het belangrijk is om open en eerlijk te communiceren, zodat de verwachtingen van beide partijen worden gecorrigeerd.
De derde uitdaging is het financiële aspect. Ouders die hun kinderen financieel ondersteunen, kunnen hierdoor in een moeilijke situatie terechtkomen. Ze moeten leren om te bepalen wanneer ze hun kinderen moeten laten lopen en wanneer ze hen moeten ondersteunen. Dit is lastig, omdat ouders vaak niet weten wat het juiste bedrag is om te geven.
Eindeloos ouderschap is een fenomeen dat steeds meer voorkomt in de samenleving. Het betreft de veranderingen in de relaties tussen ouders en kinderen, en de impact daarvan op de familie. De auteurs, Herman Vuijsje en Anneke Groen, bespreiden deze veranderingen in hun boek Eindeloos ouderschap: zorgen voor je kinderen houdt nooit meer op. Ze benadrukken dat de relaties tussen ouders en kinderen in beweging zijn, en dat er onduidelijkheid is over de gevolgen daarvan. De veranderingen in de relaties tussen ouders en kinderen hebben ook gevolgen voor de familie en de samenleving. De uitdagingen van eindeloos ouderschap zijn onder andere het bepalen van de grenzen tussen ouder en kind, het omgaan met verwachtingen en het financiële aspect. Het is belangrijk dat ouders open en eerlijk communiceren met hun kinderen, zodat ze kunnen leren om te leren en te groeien.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet