Afstand bij co-ouderschap: wat is acceptabel en wat beïnvloedt de keuze?

Co-ouderschap is een veelgebruikte vorm van ouderbetrokkenheid waarbij de zorg voor het kind gelijkwaardig wordt verdeeld tussen de ouders. Hoewel er in Nederland geen wettelijke maximumafstand is vastgelegd voor co-ouderschap, zijn er wel richtlijnen en praktijkvoorwaarden die bepalen hoe ver ouders uit elkaar mogen wonen. Deze afstand kan invloed hebben op de uitvoerbaarheid van het co-ouderschap, het welzijn van het kind en de logistieke situatie van de ouders. In dit artikel worden de belangrijkste factoren besproken die van invloed zijn op de afstand bij co-ouderschap.

Wat is co-ouderschap?

Co-ouderschap is een vorm van ouderbetrokkenheid waarbij beide ouders gelijke rechten en verantwoordelijkheden hebben in de opvoeding van hun kind. In tegenstelling tot een standaard omgangsregeling, waarbij een ouder meer verantwoordelijkheid heeft, wordt bij co-ouderschap de zorg gelijkwaardig verdeeld. Hierbij wordt vaak gewerkt met een 50/50 verdeling, waarbij het kind bij de ene ouder een week woont en bij de andere ouder de volgende week. Dit stelt de ouders in staat om actief betrokken te zijn bij het dagelijks leven van hun kind, maar vereist ook een goed overleg en communicatie tussen de ouders.

Welke afstand is acceptabel bij co-ouderschap?

In Nederland zijn er geen wettelijke beperkingen voor de afstand tussen de woonplaatsen van de ouders bij co-ouderschap. Dit betekent dat de afstand niet per se beperkt is tot een bepaald aantal kilometers. De afstand wordt bepaald door de situatie van het gezin, de belangen van het kind en de praktische omstandigheden. De rechter beoordeelt of de afstand in het belang van het kind is. Hierbij wordt rekening gehouden met de leeftijd van het kind, de school- en activiteitenverplichtingen, de werkafstand van de ouders en de logistieke haalbaarheid van de regeling.

Er is echter een veelgebruikte richtlijn in de praktijk. Volgens meerdere bronnen is een afstand van ongeveer 50 kilometer als grens gezien. Dit is echter geen wettelijke regel, maar een praktijkrichtlijn die wordt aangehouden door de meeste rechters en adviezen. De reden achter deze richtlijn is dat het belangrijk is dat ouders op een praktische manier invulling kunnen geven aan het co-ouderschap. Een te grote afstand kan het lastig maken om een goede co-ouderschapsregeling te hebben, waarbij beide ouders betrokken kunnen zijn bij de opvoeding en het dagelijks leven van hun kinderen.

Wat beïnvloedt de keuze voor de afstand?

Bij de bepaling van de afstand bij co-ouderschap zijn verschillende factoren van invloed. Deze factoren worden meestal beoordeeld door de rechter, die het belang van het kind centraal stelt.

1. Leeftijd van het kind

De leeftijd van het kind speelt een grote rol bij de bepaling van de afstand. jonge kinderen hebben vaak meer steun en stabiliteit nodig, waardoor een kortere afstand gunstiger kan zijn. Oudere kinderen kunnen beter omgaan met een grotere afstand, mits er een goede communicatie en regelmaat is.

2. Schoolafstand

De afstand naar de school van het kind is een belangrijke factor. Als de school dichtbij is, is het makkelijker om een co-ouderschapsregeling te realiseren. Als de school verder weg is, kan dit de afstand beïnvloeden, vooral als het kind regelmatig moet reizen.

3. Logistieke overwegingen

De logistieke haalbaarheid van de regeling is cruciaal. Dit omvat de reistijd, het vervoer, de kosten en de beschikbaarheid van transportmiddelen. Als de afstand zo groot is dat het moeilijk is om de kinderen te verplaatsen, kan dit de uitvoerbaarheid van het co-ouderschap beïnvloeden.

4. Wensen van het kind

Het wens van het kind om in een stabiele omgeving te groeien, is belangrijk. Als het kind zich goed voelt in zijn of haar omgeving, is een grotere afstand mogelijk. Echter, als het kind zich onzeker voelt of onzekerheid ervaart, kan een kleinere afstand gunstiger zijn.

Praktijkvoorbeelden

In de praktijk zijn er verschillende situaties waarin de afstand bij co-ouderschap een rol speelt. Een voorbeeld is een situatie waarin de ouders ongeveer 30 kilometer van elkaar wonen. Beide ouders rijden één keer heen en weer, en de moeder rijdt nog een keer extra vanwege school. Deze verdeling werkt goed voor hen, en de afstand is goed te overbruggen. Een andere situatie is wanneer de moeder een verhuizing wil maken naar een dorp op 14 kilometer afstand van haar huidige woonplaats. De rechter oordeelt dat dit niet in het belang van het kind is, omdat het meisje zich niet goed kan aanpassen aan de nieuwe situatie.

Wat gebeurt er bij een verhuizing?

Bij een verhuizing is het belangrijk dat de ouders hierover overleg plegen en eventueel een nieuwe regeling afspreken. Als een ouder zonder toestemming van de andere ouder verhuist, kan dit leiden tot juridische gevolgen. De rechter kan dan een verbod opleggen of bepalen dat de ouder alleen binnen een bepaalde straal mag verhuizen.

Wat als de afstand te groot is?

Als de afstand te groot is, kan het moeilijk worden om een co-ouderschapsregeling te realiseren. In zo’n geval is het belangrijk om met elkaar te overleggen en eventueel een andere omgangsregeling te overwegen. De rechter kan dan bepalen of de afstand in het belang van het kind is.

Samenvatting

Co-ouderschap is een veelgebruikte vorm van ouderbetrokkenheid, waarbij de zorg voor het kind gelijkwaardig wordt verdeeld tussen de ouders. Hoewel er geen wettelijke maximumafstand is vastgelegd, zijn er wel richtlijnen en praktijkvoorwaarden die bepalen hoe ver ouders uit elkaar mogen wonen. De afstand wordt bepaald door de situatie van het gezin, de belangen van het kind en de praktische omstandigheden. De rechter beoordeelt of de afstand in het belang van het kind is. Hierbij wordt rekening gehouden met de leeftijd van het kind, de school- en activiteitenverplichtingen, de werkafstand van de ouders en de logistieke haalbaarheid van de regeling.

Conclusie

Bij co-ouderschap is de afstand tussen de woonplaatsen van de ouders een cruciale factor die het functioneren van de ouderbetrokkenheid en het welzijn van het kind beïnvloed. Hoewel er geen wettelijke maximumafstand is vastgelegd, zijn er wel richtlijnen en praktijkvoorwaarden die bepalen hoe ver ouders uit elkaar mogen wonen. De afstand wordt bepaald door de situatie van het gezin, de belangen van het kind en de praktische omstandigheden. De rechter beoordeelt of de afstand in het belang van het kind is. Hierbij wordt rekening gehouden met de leeftijd van het kind, de school- en activiteitenverplichtingen, de werkafstand van de ouders en de logistieke haalbaarheid van de regeling.

Bronnen

1. Co-ouderschap in Zuid-Holland: Structuur, ondersteuning en praktische richtlijnen
2. Hoeveel km mogen gescheiden ouders uit elkaar wonen?
3. Hoe ver mag je verhuizen met kind?
4. Maximale verhuisafstand
5. Verhuisperikelen bij co-ouderschap
6. Co-ouderschap in de praktijk
7. Afstand bij co-ouderschap: wat is acceptabel en wat beïnvloedt de keuze?
8. Hoe lang mag je ergens wonen zonder in te schrijven?
9. Hoe ver mag je verhuizen met kind?
10. De invloed van afstand op co-ouderschap
11. Co-ouderschap op lange afstand