Co-ouderschap en de leeftijd van het kind: Wat ouders moeten weten
juli 1, 2025
Co-ouderschap is een veelgebruikte term in de context van scheiding en het opvoeden van kinderen. Het betekent dat ouders, ook na een scheiding, gelijkwaardig verantwoordelijk zijn voor de zorg, opvoeding en het financiële ondersteuningsstelsel van hun kinderen. Hoewel co-ouderschap geen wettelijk vastgelegde term is, is het een veelgebruikte vorm van omgangsregeling. In dit artikel worden de belangrijkste regels, verantwoordelijkheden en afspraken bij co-ouderschap uitgelegd, gebaseerd op de beschikbare informatie.
Co-ouderschap is een vorm van ouderschap waarbij ouders, ook na een scheiding, gelijkwaardig verantwoordelijk zijn voor de zorg, opvoeding en het financiële ondersteuningsstelsel van hun kinderen. Het verschilt van een gewone omgangsregeling, omdat bij co-ouderschap de ouders samenwerken en gelijke verantwoordelijkheden delen. De kinderen zien hun ouders ongeveer evenveel, waardoor ze een evenwichtige toekomst kunnen opbouwen. De term 'co-ouderschap' duidt op een vorm van samenwerking waarbij de ouders elkaar regelmatig bezoeken, informatie delen en belangrijke beslissingen over het kind nemen.
De Belastingdienst heeft haar eigen definitie van co-ouderschap. Volgens haar regels is een kind co-ouder als het minstens drie volledige dagen per week bij de ene ouder verblijft en drie dagen bij de andere. Ook kan het kind om de week bij de ene ouder zijn en om de week bij de andere. Dit geldt ook voor vakantiedagen, zoals blijkt uit een rechtszaak van de Belastingdienst. De Belastingdienst stelt dus een vrijwel 50-50 regeling als eis, en dit kan invloed hebben op fiscale voordelen zoals de inkomensafhankelijke combinatiekorting.
Co-ouderschap heeft een aantal kenmerken die het onderscheiden van andere vormen van omgangsregeling. Hieronder staan de belangrijkste kenmerken van co-ouderschap:
Een ouderschapsplan is een belangrijk document dat afspraken bevat over de verdeling van zorg, opvoeding en financiële verantwoordelijkheden. Bij co-ouderschap is het maken van een ouderschapsplan verplicht, vooral als ouders uit elkaar gaan. Het plan moet worden opgesteld in overleg met de partner en kan worden goedgekeurd door de rechter. In het ouderschapsplan staan afspraken over onderwerpen als de verdeling van de kinderbijslag, de verantwoordelijkheden voor schoolkeuzes, vakanties en andere belangrijke beslissingen.
Co-ouderschap biedt verschillende voordelen voor zowel ouders als kinderen:
Hoewel co-ouderschap veel voordelen heeft, zijn er ook nadelen:
Bij co-ouderschap is het belangrijk dat ouders samenwerken en gelijke verantwoordelijkheden delen. De kinderen zijn dus ongeveer evenveel bij elke ouder, waardoor ze een evenwichtige toekomst kunnen opbouwen. De verdeling van de tijd kan variëren, afhankelijk van de situatie van de ouders. Bijvoorbeeld:
De verdeling moet worden vastgelegd in een ouderschapsplan, dat moet worden goedgekeurd door de rechter. Dit plan bevat afspraken over onderwerpen als de verdeling van de kinderbijslag, de verantwoordelijkheden voor schoolkeuzes, vakanties en andere belangrijke beslissingen.
De regels van co-ouderschap zijn niet wettelijk vastgelegd, maar ze zijn gebaseerd op afspraken die in een ouderschapsplan zijn vastgelegd. De belangrijkste regels zijn:
Bij co-ouderschap hebben ouders verschillende verantwoordelijkheden:
Co-ouderschap heeft een grote invloed op kinderen. Het helpt hen om zich sneller aan te passen aan de nieuwe situatie en hun ouderrol te behouden. Kinderen die in een co-ouderschapsregeling opgroeien, hebben vaak een betere toekomst, omdat ze zich veilig en stabiel voelen. Bovendien blijven ze beter contact met beide ouders, wat helpt bij hun emotionele ontwikkeling.
Co-ouderschap en parallel ouderschap zijn twee verschillende vormen van omgangsregeling. Bij co-ouderschap delen ouders gelijke verantwoordelijkheden, terwijl bij parallel ouderschap de ouders hun kinderen elk op hun eigen manier opvoeden, zonder dat ze daar samen overleg over hebben. Bij parallel ouderschap is er weinig communicatie en emotionele betrokkenheid tussen de ouders. Er zijn afspraken gemaakt om conflicten te verminderen, maar deze zijn vaak minder flexibel.
Co-ouderschap kan worden afgeweest als de ouders niet goed met elkaar kunnen overweg of als het niet werkt. Dit kan worden gedaan via een mediator of de rechter. Het is belangrijk om dit goed na te denken voor het aangaan van een co-ouderschapsregeling, omdat het moeilijk is om hier weer vanaf te komen als het niet werkt.
Co-ouderschap kan leiden tot fiscale voordelen, zoals de inkomensafhankelijke combinatiekorting. Deze korting kan worden toegekend als de ouders gelijkwaardige verantwoordelijkheden delen. Ook kan de kinderbijslag worden gedeeld, wat helpt bij de financiële ondersteuning van het kind.
Hoewel co-ouderschap veel voordelen heeft, zijn er ook risico’s:
Co-ouderschap is een vorm van ouderschap waarbij ouders, ook na een scheiding, gelijkwaardig verantwoordelijk zijn voor de zorg, opvoeding en het financiële ondersteuningsstelsel van hun kinderen. Het vereist veel samenwerking, communicatie en afspraken, maar biedt veel voordelen voor zowel ouders als kinderen. Het is belangrijk om goed na te denken over de keuze voor co-ouderschap, omdat het moeilijk is om hier weer vanaf te komen als het niet werkt.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet