Co-ouderschap vermijden: Wat ouders moeten weten
juli 1, 2025
Bij het opvoeden van kinderen na een scheiding is co-ouderschap een veelvoorkomende vorm van ouderschap waarin de ouders samen de zorg en opvoeding delen. In dit artikel wordt ingegaan op de regels rondom de kinderbijslag bij co-ouderschap, met aandacht voor de verdeling van de bijslag, het belang van een ouderschapsplan, en de gevolgen voor andere belastingvoordelen. De informatie is gebaseerd op de beschikbare bronnen en richt zich tot ouders, onderwijskracht, en anderen die geïnteresseerd zijn in de praktijk van co-ouderschap.
Co-ouderschap is een situatie waarin de ouders van een kind samen de zorg en opvoeding delen. Hierbij is sprake van gelijke verantwoordelijkheden en taken, zowel op het gebied van verzorging als onderhoud. De SVB definieert co-ouderschap als een situatie waarin beide ouders een kind op basis van een overeenkomst of rechterlijke uitspraak overwegend in gelijke mate verzorgen en onderhouden. Dit houdt in dat het kind ongeveer evenveel nachten bij elke ouder doorbrengt en dat er sprake is van kinderalimentatie. Als geen kinderalimentatie is vastgesteld, neemt de SVB aan dat het onderhoud op dezelfde wijze is verdeeld als de verzorging.
Bij co-ouderschap wordt de kinderbijslag meestal gelijkelijk verdeeld tussen beide ouders, mits de voorwaarden zijn voldaan. Volgens de SVB geldt dat de kinderbijslag wordt uitgekeerd aan de ouder bij wie het kind is ingeschreven in de Basisregistratie Personen (BRP). Echter, bij co-ouderschap kunnen ouders afspraken maken over de verdeling van de bijslag. Deze afspraken moeten in een overeenkomst of een rechterlijke uitspraak zijn vastgelegd, zodat de SVB deze kan respecteren.
Bij een situatie waarin de ouders een kind in gelijke mate verzorgen én onderhouden, betaalt de SVB de kinderbijslag waarop één van beide ouders recht heeft voor de helft aan hun beiden. De kinderbijslag waarop de andere ouder recht heeft (het kind maakt immers ook deel uit van zijn/haar gezin), betaalt de SVB in dat geval niet uit. Feitelijk komt het er dus op neer dat de kinderbijslag van een ouder gesplitst wordt uitbetaald.
Bij co-ouderschap is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de verdeling van de kinderbijslag. De SVB heeft namelijk een besluit genomen dat de kinderbijslag over beide ouders wordt verdeeld wanneer de ouders een gelijk aandeel hebben in de zorgtijd voor de kinderen. Dit besluit houdt geen rekening met het feit dat de kinderbijslag is bedoeld voor de verblijfsoverstijgende kosten die vaak bij één ouder terechtkomen. Die ouder hoort dan ook gerechtigd te zijn tot de volledige kinderbijslag. Dit probleem kan opgelost worden door in het ouderschapsplan goede afspraken te maken. Zo kan in het ouderschapsplan worden vastgelegd dat ook de verblijfsoverstijgende kosten worden gedeeld en (eventueel) dat daartoe een kindrekening wordt geopend waarop (onder meer) de kinderbijslag zal worden gestort.
Het ouderschapsplan is belangrijk bij co-ouderschap, omdat het de afspraken bevat over de verdeling van de zorg, onderhoud, en financiële verantwoordelijkheden. De Belastingdienst kan het ouderschapsplan opvragen om te controleren of er inderdaad sprake is van co-ouderschap. Leg de afspraken daarom goed vast in het ouderschapsplan.
Bij co-ouderschap kunnen er verschillende belastingvoordelen zijn, zoals huurtoeslag, kinderopvangtoeslag, en het kindgebonden budget. Het kindgebonden budget is een extra bijdrage in de kosten voor kinderen tot 18 jaar. Deze bijdrage is uitsluitend beschikbaar voor ouders die kinderbijslag ontvangen. Hoe hoog de toeslag is, hangt af van het inkomen, het persoonlijk vermogen, de hoeveelheid kinderen en hun leeftijd.
Bij co-ouderschap hebben beide ouders recht op de helft van de kinderbijslag. Wordt er kinderalimentatie betaald, dan is het belangrijk om hier ook de onderlinge afspraken over de kinderbijslag in te betrekken. De kinderbijslag wordt namelijk verrekend bij het vaststellen van de hoogte van de kinderalimentatie.
Er zijn zeker voordelen ten opzichte van andere regelingen. Uit onderzoek blijkt dat kinderen het niet slechter doen dan kinderen die vooral bij één ouder wonen na de scheiding. Ook blijkt dat 4 op de 5 ouders 2 jaar na de scheiding nog altijd het co-ouderschap delen. Een belangrijk voordeel is dat kinderen over het algemeen met beide ouders een goede band kunnen opbouwen. Dit is met een ‘weekend-ouder’ vaak weer onmogelijk. Andere voordelen zijn onder meer:
Er zijn ook nadelen aan co-ouderschap. De kosten kunnen hoger uitvallen, omdat zaken zoals kleding dubbel aangeschaft moeten worden. Steeds weer afscheid nemen, heimwee naar de andere ouder en te weinig continuïteit kan negatieve gevolgen hebben voor het kind. Daarnaast kan het lastig zijn om afspraken te maken over de verdeling van de kinderbijslag en andere kosten. Het is daarom belangrijk om duidelijke afspraken te maken met de andere ouder over wie de kinderbijslag krijgt en hoe de kosten worden verdeeld.
Bij co-ouderschap is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de verdeling van de kinderbijslag. De SVB heeft namelijk een besluit genomen dat de kinderbijslag over beide ouders wordt verdeeld wanneer de ouders een gelijk aandeel hebben in de zorgtijd voor de kinderen. Dit besluit houdt geen rekening met het feit dat de kinderbijslag is bedoeld voor de verblijfsoverstijgende kosten die vaak bij één ouder terechtkomen. Die ouder hoort dan ook gerechtigd te zijn tot de volledige kinderbijslag. Dit probleem kan opgelost worden door in het ouderschapsplan goede afspraken te maken. Zo kan in het ouderschapsplan worden vastgelegd dat ook de verblijfsoverstijgende kosten worden gedeeld en (eventueel) dat daartoe een kindrekening wordt geopend waarop (onder meer) de kinderbijslag zal worden gestort.
Het ouderschapsplan is belangrijk bij co-ouderschap, omdat het de afspraken bevat over de verdeling van de zorg, onderhoud, en financiële verantwoordelijkheden. De Belastingdienst kan het ouderschapsplan opvragen om te controleren of er inderdaad sprake is van co-ouderschap. Leg de afspraken daarom goed vast in het ouderschapsplan.
Bij co-ouderschap kunnen er verschillende belastingvoordelen zijn, zoals huurtoeslag, kinderopvangtoeslag, en het kindgebonden budget. Het kindgebonden budget is een extra bijdrage in de kosten voor kinderen tot 18 jaar. Deze bijdrage is uitsluitend beschikbaar voor ouders die kinderbijslag ontvangen. Hoe hoog de toeslag is, hangt af van het inkomen, het persoonlijk vermogen, de hoeveelheid kinderen en hun leeftijd.
Bij co-ouderschap hebben beide ouders recht op de helft van de kinderbijslag. Wordt er kinderalimentatie betaald, dan is het belangrijk om hier ook de onderlinge afspraken over de kinderbijslag in te betrekken. De kinderbijslag wordt namelijk verrekend bij het vaststellen van de hoogte van de kinderalimentatie.
Er zijn zeker voordelen ten opzichte van andere regelingen. Uit onderzoek blijkt dat kinderen het niet slechter doen dan kinderen die vooral bij één ouder wonen na de scheiding. Ook blijkt dat 4 op de 5 ouders 2 jaar na de scheiding nog altijd het co-ouderschap delen. Een belangrijk voordeel is dat kinderen over het algemeen met beide ouders een goede band kunnen opbouwen. Dit is met een ‘weekend-ouder’ vaak weer onmogelijk. Andere voordelen zijn onder meer:
Er zijn ook nadelen aan co-ouderschap. De kosten kunnen hoger uitvallen, omdat zaken zoals kleding dubbel aangeschaft moeten worden. Steeds weer afscheid nemen, heimwee naar de andere ouder en te weinig continuïteit kan negatieve gevolgen hebben voor het kind. Daarnaast kan het lastig zijn om afspraken te maken over de verdeling van de kinderbijslag en andere kosten. Het is daarom belangrijk om duidelijke afspraken te maken met de andere ouder over wie de kinderbijslag krijgt en hoe de kosten worden verdeeld.
Bij co-ouderschap is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de verdeling van de kinderbijslag. De SVB heeft namelijk een besluit genomen dat de kinderbijslag over beide ouders wordt verdeeld wanneer de ouders een gelijk aandeel hebben in de zorgtijd voor de kinderen. Dit besluit houdt geen rekening met het feit dat de kinderbijslag is bedoeld voor de verblijfsoverstijgende kosten die vaak bij één ouder terechtkomen. Die ouder hoort dan ook gerechtigd te zijn tot de volledige kinderbijslag. Dit probleem kan opgelost worden door in het ouderschapsplan goede afspraken te maken. Zo kan in het ouderschapsplan worden vastgelegd dat ook de verblijfsoverstijgende kosten worden gedeeld en (eventueel) dat daartoe een kindrekening wordt geopend waarop (onder meer) de kinderbijslag zal worden gestort.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet