Ouderschap Blijft: Een methode voor betere communicatie na een scheiding
juli 1, 2025
Co-ouderschap is een veelgebruikte vorm van ouderschap na een scheiding. Het betekent dat beide ouders gelijkwaardig verantwoordelijk zijn voor de zorg, opvoeding en financiële bijdragen aan hun kinderen. Bij co-ouderschap delen ouders de tijd met hun kinderen, zodat ze bijna even vaak bij de ene als de andere ouder zijn. Dit artikel legt uit wat co-ouderschap precies inhoudt, wat de voordelen en nadelen zijn, en welke praktische stappen je kunt nemen bij het opstellen van een ouderschapsplan.
Bij co-ouderschap delen ouders als gescheiden persoon de zorg- en opvoedingsverantwoordelijkheden. Dit betekent dat de kinderen bijna even vaak bij hun moeder als bij hun vader wonen. Bijvoorbeeld drie dagen bij de ene ouder en vier dagen bij de andere, of per week wisselend. De ouders bepalen zelf hoe het co-ouderschap wordt ingevuld. Het verschil met andere vormen van ouderschap is dat bij co-ouderschap de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken vrijwel gelijk is. Dit verschilt van een omgangsregeling, waarbij één ouder het gezag heeft en de andere ouder regelmatig contact heeft met het kind.
Co-ouderschap wordt vaak gekozen door ouders die een sterke band met elkaar en hun kinderen hebben. Het is echter niet voor iedereen geschikt. Om te bepalen of co-ouderschap voor jullie geschikt is, is het belangrijk om onder andere te kijken of jullie in staat zijn om goede afspraken te maken, of jullie bereid zijn om samen te werken aan de opvoeding van het kind.
Er zijn meerdere voordelen van co-ouderschap, zowel voor de ouders als het kind. Volgens onderzoek blijkt dat kinderen het niet slechter doen dan kinderen die vooral bij één ouder wonen na de scheiding. Daarnaast blijkt dat 4 op de 5 ouders 2 jaar na de scheiding nog altijd het co-ouderschap delen. Belangrijke voordelen zijn onder andere:
Kinderen die in een co-ouderschap wonen, ervaren dat ze met beide ouders een goede band kunnen opbouwen. Dit is met een ‘weekend-ouder’ vaak weer onmogelijk. Daarnaast is er bij co-ouderschap minder kans op een onzekerheid over wie de verantwoordelijkheid heeft voor het kind. Dit kan bijdrragen aan een stabiele opvoedingsomgeving voor het kind.
Hoewel co-ouderschap veel voordelen heeft, zijn er ook nadelen. Bijvoorbeeld:
Bij het opstellen van een ouderschapsplan is het belangrijk om de nadelen van co-ouderschap te overwegen. Het is ook belangrijk om te kijken of de ouder en de ex-partner in staat zijn om samen te werken aan de opvoeding van het kind.
Bij co-ouderschap delen ouders de zorg- en opvoedingsverantwoordelijkheden. Dit betekent dat de kinderen bijna even vaak bij hun moeder als bij hun vader wonen. De ouders bepalen zelf hoe het co-ouderschap wordt ingevuld. Er zijn geen wettelijke regels voor de verdeling van de tijd. Wel is er een aanbevolen maximumafstand van 10 kilometer waarop de ouders mogen wonen. Dit is logisch, omdat de kinderen dan makkelijk vanuit beide ouders naar school, vrienden en sportclub kunnen.
Bij co-ouderschap is het belangrijk om goede afspraken te maken en zaken zwart op wit vast te leggen. Dit geldt voor de roosterafspraken, de verdeling van de tijd, de taakverdeling en de communicatie tussen de ouders. Ook moet er afspraken zijn over verjaardagen, vakanties en regels. Wat betreft de financiën: de kosten van het kind worden door beide ouders betaald. De verdeling van de kosten kan op verschillende manieren gebeuren. Bijvoorbeeld 50/50, of op basis van de draagkracht van beide ouders.
Bij co-ouderschap worden de kosten voor een kind niet in één huishouden gemaakt, maar in twee. Een aantal kosten wordt dubbel gemaakt, zoals de huur of hypotheek en de kosten van de inboedel. De totale kosten zijn daardoor hoger. De verdeling van de kosten kan op verschillende manieren gebeuren. Bijvoorbeeld 50/50, of op basis van de draagkracht van beide ouders. Er is een groot verschil tussen ‘eigen kosten’ en ‘te verdelen kosten’. Eigen kosten zijn bijvoorbeeld huur, internetkosten en boodschappen. Deze kosten maken beide ouders en hoeven in de basis dus niet verdeeld te worden. Te verdelen kosten zijn kosten die niet locatiegebonden zijn. Denk hierbij aan kleding, schoenen, zakgeld, de ouderbijdrage op school, lidmaatschapskosten van de sportclub en abonnementen van je kinderen. Bij deze zaken is het logisch om de kosten te verdelen.
Bij co-ouderschap delen ouders de zorg- en opvoedingsverantwoordelijkheden. Dit betekent dat de kinderen bijna even vaak bij hun moeder als bij hun vader wonen. Als een van de ouders minder verdient, kan het zijn dat hij of zij volgens de wet recht heeft op kinderalimentatie. Deze ouder moet dan een hoger bedrag betalen voor de kosten. Je kunt samen een aparte bankrekening openen voor de kosten van je kinderen. Spreek in je ouderschapsplan goed af hoeveel jullie op deze rekening zetten. En welke kosten jullie hiervan betalen. Denk aan kosten voor school of een sportvereniging.
Bij co-ouderschap horen de kinderen bij twee huishoudens. Ze hebben ook twee woonadressen. Welke ouder heeft dan recht op financiële tegemoetkomingen? De Sociale Verzekeringsbank (SVB) voert de kinderbijslag uit. Volgens de SVB hoort het kind bij co-ouderschap bij de huishoudens van beide ouders. Zowel jij als je ex-partner heeft dus recht op de helft van de kinderbijslag. De SVB betaalt de kinderbijslag het liefst uit aan één ouder. Je verdeelt dan zelf onderling het geld. Het kindgebonden budget wordt door de Belastingdienst uitbetaald. Het geld kan worden verdeeld over beide ouders. Dit kan alleen als er twee of meer kinderen zijn én als er sprake is van co-ouderschap. Je krijgt dan dus allebei een deel van het kindgebonden budget uitbetaald van de Belastingdienst.
Bij co-ouderschap verdelen jullie de zorg voor de kinderen 50/50. Dat betekent dat jullie afspraken moeten maken over de verdeling van de kosten. Hiervoor wordt een berekening op basis van tremanormen gemaakt waarin wordt gekeken naar de draagkracht van beide ouders. Er is een groot verschil tussen ‘eigen kosten’ en ‘te verdelen kosten’. Eigen kosten zijn bijvoorbeeld huur, internetkosten en boodschappen. Deze kosten maken beide ouders en hoeven in de basis dus niet verdeeld te worden. Te verdelen kosten zijn kosten die niet locatiegebonden zijn. Denk hierbij aan kleding, schoenen, zakgeld, de ouderbijdrage op school, lidmaatschapskosten van de sportclub en abonnementen van je kinderen. Bij deze zaken is het logisch om de kosten te verdelen.
Als co-ouderschap niet werkt, is het belangrijk om dit te bespreken met de andere ouder. Het kan zijn dat er spanningen zijn of dat jullie niet goed kunnen overleggen. In dat geval is het belangrijk om hulp in te schakelen. Dit kan bijvoorbeeld een mediator zijn. Een mediator helpt jullie om de scheiding af te handelen zonder onnodige ruzies. Daarnaast kan het ook zijn dat de rechter een regeling vaststelt. De rechter kan bijvoorbeeld een omgangsregeling vaststellen of het omgangsrecht ontzeggen. Ook kan de rechter het omgangsrecht bepalen. De rechter kan bijvoorbeeld beslissen dat het kind bij één ouder moet wonen.
Er zijn meerdere voordelen van co-ouderschap, zowel voor de ouders als het kind. Volgens onderzoek blijkt dat kinderen het niet slechter doen dan kinderen die vooral bij één ouder wonen na de scheiding. Daarnaast blijkt dat 4 op de 5 ouders 2 jaar na de scheiding nog altijd het co-ouderschap delen. Belangrijke voordelen zijn onder andere:
Kinderen die in een co-ouderschap wonen, ervaren dat ze met beide ouders een goede band kunnen opbouwen. Dit is met een ‘weekend-ouder’ vaak weer onmogelijk. Daarnaast is er bij co-ouderschap minder kans op een onzekerheid over wie de verantwoordelijkheid heeft voor het kind. Dit kan bijdrragen aan een stabiele opvoedingsomgeving voor het kind.
Hoewel co-ouderschap veel voordelen heeft, zijn er ook nadelen. Bijvoorbeeld:
Bij het opstellen van een ouderschapsplan is het belangrijk om de nadelen van co-ouderschap te overwegen. Het is ook belangrijk om te kijken of de ouder en de ex-partner in staat zijn om samen te werken aan de opvoeding van het kind.
Co-ouderschap is een veelgebruikte vorm van ouderschap na een scheiding. Het betekent dat beide ouders gelijkwaardig verantwoordelijk zijn voor de zorg, opvoeding en financiële bijdragen aan hun kinderen. Bij co-ouderschap delen ouders de tijd met hun kinderen, zodat ze bijna even vaak bij de ene als de andere ouder zijn. Dit artikel legt uit wat co-ouderschap precies inhoudt, wat de voordelen en nadelen zijn, en welke praktische stappen je kunt nemen bij het opstellen van een ouderschapsplan.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet