Cursus Parallel Ouderschap: Een Methode voor Ouders in Complex Ouderschap
juli 1, 2025
Na een scheiding kan het ouderlijk gezag complex en onzeker worden. In veel gevallen is het moeilijk om samen te werken aan de opvoeding van de kinderen, vooral als er veel spanningen en conflicten zijn tussen de ouders. In dergelijke situaties kan Parallel Ouderschap een oplossing bieden. Dit is een vorm van ouderlijk gezag waarbij de ouders hun kinderen elk op hun eigen manier opvoeden, zonder dat ze daar samen overleg over hebben. Het doel is om rust en stabiliteit te creëren in de opvoedingsgeschiedenis van het kind. In dit artikel worden de kenmerken, voordelen, nadelen en praktijkvoorbeelden van Parallel Ouderschap uitgebreid besproken, gebaseerd op de informatie uit de bronnen.
Parallel Ouderschap is gekenmerkt door een minimale communicatie tussen de ouders en een losgekoppelde opvoeding van de kinderen. De ouders nemen hun eigen beslissingen over hun kinderen, zolang deze in hun eigen huis zijn. Er wordt geregeld overlegd over belangrijke beslissingen, maar dit gebeurt meestal via een onafhankelijke derde persoon, zoals een bemiddelaar. Deze bemiddelaar kan helpen bij het oplossen van conflicten en het voorkomen van rechtszaken.
Een belangrijk kenmerk is het vastleggen van afspraken in een ouderschapsplan, waarin duidelijk is wat de verantwoordelijkheden zijn van iedere ouder. Beide ouders moeten zich aan deze afspraken houden, zodat er geen onrust ontstaat. Daarnaast wordt er vaak gekeken naar de positie van het kind in de samenleving, met als doel om het kind zo veel mogelijk te beschermen tegen de negatieve gevolgen van het conflict tussen de ouders.
De communicatie tussen de ouders is beperkt en gebeurt meestal via e-mail, WhatsApp, een derde persoon of een speciaal schrift. De twee gezinnen hebben zo min mogelijk met elkaar te maken. Elke ouder neemt eigen beslissingen over de kinderen, zolang ze in het huis van de betreffende ouder zijn. De overgangen van de kinderen van het ene naar het andere huis vinden plaats op een neutrale plek, met weinig communicatie tussen de ouders, of via de school.
Er zijn meerdere voordelen van Parallel Ouderschap. Het eerste en belangrijkste is dat het de kinderen helpt om rustiger en stabiel te groeien. In een situatie waarin de ouders niet samen kunnen werken, kan dit een betere oplossing zijn. Het helpt ook om de spanningen tussen de ouders te verminderen, zodat de kinderen minder last hebben van het conflict.
Een ander voordeel is dat ouders zich kunnen richten op hun eigen rol als ouder. In plaats van dat ze zich moeten mengen met de andere ouder, kunnen ze zich concentreren op hun eigen opvoedingsstijl en het welzijn van hun kind. Hierdoor ontstaat er meer rust in het gezin. Bovendien helpt Parallel Ouderschap om de relatie tussen de ouder en het kind te versterken, omdat de ouder zich kan richten op het kind zonder het gevoel te hebben dat ze in conflict raken met de andere ouder.
Hoewel Parallel Ouderschap veel voordelen heeft, zijn er ook nadelen. Een van de belangrijkste nadelen is dat de ouders minder betrokken zijn bij het welzijn van het kind. Als er geen contact is tussen de ouders, dan kan het zijn dat de ouders niet goed op de hoogte zijn van de situatie van het kind. Dit kan leiden tot een onvoldoende ondersteuning van het kind in bepaalde situaties.
Een ander nadeel is dat er beperkte ruimte is voor aanpassingen. De afspraken staan vast en kunnen niet eenvoudig worden aangepast. Dit kan ertoe leiden dat ouders in bepaalde situaties geen ruimte hebben om hun gedrag te veranderen, wat kan leiden tot onrust of conflicten. Bovendien is er een risico dat de kinderen worden gebruikt als tussenpersoon in het conflict tussen de ouders. Dit kan leiden tot emotionele lasten op de kinderen.
Er zijn verschillende praktijkvoorbeelden van Parallel Ouderschap. In veel gevallen is het een oplossing voor ouders die moeite hebben met het samenkomen van de ouders. Bijvoorbeeld, wanneer de ouders niet in staat zijn om op een constructieve manier met elkaar te communiceren, kan Parallel Ouderschap helpen om de focus te leggen op het eigen ouderlijk gezag.
Een voorbeeld is het verhaal van Martijn en Eva, die na hun scheiding samen in een groot huis woonden, met ieder een eigen woonomgeving en een gezamenlijk deel voor de kinderen. Dit is een bijzondere constructie, die niet voor iedereen is weggelegd en de nodige uitdagingen met zich meebrengt. Het uitgangspunt van Martijn en Eva was om samen een thuis voor hun kinderen te creëren.
Een ander voorbeeld is het traject van Parallel Solo Ouderschap, waarbij ouders hun opvoedingsverantwoordelijkheden afzonderlijk van elkaar uitvoeren. Dit traject helpt ouders om de strijd met de andere ouder los te laten en zich te concentreren op hun eigen rol en verantwoordelijkheid als opvoeder. Dit zorgt voor meer rust en stabiliteit, zowel voor de ouder als voor het kind.
Om Parallel Ouderschap succesvol te laten verlopen, zijn er enkele belangrijke voorwaarden. Beide ouders moeten ervan doordrongen zijn dat het kind de beide ouders hard nodig heeft om op te kunnen groeien tot een evenwichtige volwassene. De ouders moeten elkaar loslaten, zij hoeven zich niet meer met elkaar bezig te houden of te bemoeien, de strijd stopt en ieder pakt de eigen verantwoordelijkheid op.
Daarnaast is het belangrijk dat de ouders zich aan de afspraken houden. Er moeten duidelijke afspraken zijn over de opvoeding van de kinderen, zodat er geen onrust ontstaat. Ook is het belangrijk dat de ouders een hulpverlener of organisatie hebben die punten oplost waar ze het niet over eens worden.
De communicatie tussen de ouders moet beperkt zijn, maar er moet wel sprake zijn van een overleg over belangrijke beslissingen. Hierbij kan een bemiddelaar helpen om conflicten te voorkomen. De ouders moeten zich ook richten op het welzijn van het kind, zodat het kind zich veilig en stabiel voelt in beide gezinnen.
Parallel Ouderschap is een methode die geschikt is voor ouders die na een scheiding moeilijk met elkaar kunnen werken. Het helpt om rust en stabiliteit te creëren in de opvoedingsgeschiedenis van het kind, zowel voor de ouders als voor het kind. De nadelen zijn er wel, zoals het beperkte contact tussen de ouders en het gebrek aan ruimte voor aanpassingen. Toch is het een geschikte oplossing voor ouders die niet in staat zijn om samen te werken aan de opvoeding van hun kinderen. Het is belangrijk dat de ouders zich aan de afspraken houden en dat ze zich richten op het welzijn van het kind.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet