Gescheiden Ouderschap: Belangrijke Afspraken en Tips voor Ouders
juli 1, 2025
Co-ouderschap is een belangrijk aspect in de praktijk van ouderschap na een scheiding. Het betekent dat ouders samen verantwoordelijk zijn voor de zorg en opvoeding van hun kinderen. In de praktijk is het belangrijk dat ouders deze afspraken goed vastleggen, zodat ze ook fiscaal en administratief goed geregeld zijn. In dit artikel worden de regels en voorwaarden voor het aanmelden van co-ouderschap bij de Belastingdienst behandeld. Daarnaast worden de belangrijkste fiscale voordelen en regels besproken die hierbij horen.
Co-ouderschap wordt vaak gedefinieerd als een situatie waarin ouders na een scheiding de zorg en opvoeding van hun kinderen min of meer gelijk verdelen. Dit houdt in dat het kind bij elke ouder een bepaalde hoeveelheid tijd doorbrengt. De Belastingdienst heeft haar eigen criteria voor het beoordelen van co-ouderschap. Deze zijn niet in de wet vastgelegd, maar worden door de Belastingdienst toegepast.
Om als co-ouder beschouwd te worden, moet er een overeenkomst zijn tussen de ouders om de dagelijkse opvang en opvoeding van het kind ongeveer gelijk te verdelen. Dit kan op verschillende manieren worden geregeld. De meest voorkomende vormen zijn dat het kind om en om bij elke ouder woont of dat het kind een bepaalde hoeveelheid dagen per week bij elke ouder is. Daarnaast wordt ook rekening gehouden met vakanties, die meegerekend worden bij de beoordeling van co-ouderschap.
Vanaf 2023 is de eis dat een kind in een herhalend ritme minimaal 78 dagen over een periode van zes maanden bij elke ouder moet verblijven. Dit is een aanpassing ten opzichte van de vorige eis van 156 dagen per kalenderjaar. Dit betekent dat ouders die niet het hele jaar co-ouderschap hebben, maar wel minimaal zes maanden, de 156-dageneis naar verhouding kunnen herrekken.
Om co-ouderschap aan te melden bij de Belastingdienst, is het essentieel dat ouders een duidelijk ouderschapsplan opstellen. Dit plan moet de afspraken over de opvang en opvoeding van het kind vastleggen. Het is belangrijk om te benadrukken dat de Belastingdienst zich primair richt op de formele vastlegging van de afspraken en niet op de daadwerkelijke naleving ervan. Echter, in sommige gevallen kan de Belastingdienst vragen stellen als er inconsistenties worden geconstateerd.
Om co-ouderschap aan te melden, moet er een ouderschapsplan zijn dat door beide ouders is ondertekend. Dit plan dient als bewijs dat de afspraken over co-ouderschap zijn geregeld. Daarnaast wordt er vaak een verklaring van beide ouders gevraagd, waarin wordt bevestigd dat aan de eisen van co-ouderschap wordt voldaan. Het is daarom belangrijk dat ouders dit plan goed opstellen en eventueel laten controleren door een deskundige.
De Belastingdienst kan het ouderschapsplan opvragen om te controleren of er inderdaad sprake is van co-ouderschap. Daarom is het belangrijk om de afspraken goed vast te leggen in het ouderschapsplan. Ook is het raadzaam om advies in te winnen bij een deskundige op het gebied van scheidingen en belastingzaken. Een deskundige kan helpen bij het opstellen van een ouderschapsplan, het aanvragen van toeslagen en het optimaliseren van de fiscale situatie.
Bij co-ouderschap zijn er verschillende belastingvoordelen waar ouders van kunnen profiteren. De Belastingdienst hanteert specifieke criteria bij de beoordeling van co-ouderschap, met aanzienlijke fiscale gevolgen voor gescheiden ouders. De belangrijkste belastingvoordelen zijn:
De inkomensafhankelijke combinatiekorting is een heffingskorting die je krijgt als je werkt en je kind jonger is dan 12 jaar. De korting hangt af van de hoogte van je inkomen. Elk jaar wordt door de Belastingdienst vastgesteld wat het minimumbedrag is dat je als arbeidsinkomen moet hebben om hier recht op te hebben.
Om in aanmerking te komen voor de inkomensafhankelijke combinatiekorting moet je: - Je kind is op 1 januari jonger dan 12 jaar. - Je kind staat ten minste 6 maanden in één kalenderjaar bij de gemeente ingeschreven op jouw woonadres. - Je arbeidsinkomen is hoger dan vanaf € 5.548 (2023). - Je hebt geen of minder dan 6 maanden een fiscale partner. Of je hebt langer dan 6 maanden een fiscale partner, en je hebt een lager arbeidsinkomen dan je fiscale partner.
Als je na de scheiding co-ouders bent, kun je beiden in aanmerking komen voor de inkomensafhankelijke combinatiekorting. Naast dat je dan beiden minstens het vastgestelde bedrag moet verdienen, moet er duidelijk sprake zijn van co-ouderschap.
De kinderbijslag is een maandelijkse uitkering die ouders krijgen voor hun kinderen. Bij co-ouderschap is het belangrijk dat de ouders afspraken maken over wie de aanvrager van de kinderbijslag is. Dit kan samen worden gedaan, maar ook kan een van de ouders de aanvrager zijn. De keuze voor wie de aanvrager is, hangt af van de situatie en het inkomen van de ouders.
Het kindgebonden budget (KGB) is een maandelijkse uitkering die ouders krijgen voor hun kinderen. Bij co-ouderschap is het belangrijk dat de ouders afspraken maken over wie de aanvrager van het KGB is. Dit kan samen worden gedaan, maar ook kan een van de ouders de aanvrager zijn. De keuze voor wie de aanvrager is, hangt af van de situatie en het inkomen van de ouders.
De kinderopvangtoeslag is een uitkering die ouders krijgen voor de opvangkosten van hun kinderen. Bij co-ouderschap kunnen beide ouders deze toeslag aanvragen, mits ze het eigen deel van de opvangkosten betalen. Het is belangrijk dat ouders afspraken maken over wie de aanvrager van de kinderopvangtoeslag is. Dit kan samen worden gedaan, maar ook kan een van de ouders de aanvrager zijn.
De huurtoeslag is een uitkering die ouders krijgen voor de huur van hun woning. Bij co-ouderschap kunnen beide ouders deze toeslag aanvragen, mits ze het eigen deel van de huur betalen. Het is belangrijk dat ouders afspraken maken over wie de aanvrager van de huurtoeslag is. Dit kan samen worden gedaan, maar ook kan een van de ouders de aanvrager zijn.
De Belastingdienst controleert co-ouderschap vanwege de fiscale gevolgen die eraan verbonden zijn. De dienst beoordeelt of aan de voorwaarden wordt voldaan. De controle gebeurt door het opvragen van informatie over ouderschapsplannen en het vergelijken van opgegeven gegevens met de basisregistratie personen (BRP). Bij nieuwe aanvragen voor toeslagen wordt vaak een afschrift van het ouderschapsplan of een verklaring van beide ouders gevraagd, waarin wordt bevestigd dat aan de eisen van co-ouderschap wordt voldaan.
Het is belangrijk te benadrukken dat de Belastingdienst zich primair richt op de formele vastlegging van de afspraken en minder op de daadwerkelijke naleving ervan. Echter, in sommige gevallen kan de Belastingdienst vragen stellen als er inconsistenties worden geconstateerd.
Co-ouderschap is een belangrijk aspect in de praktijk van ouderschap na een scheiding. Het betekent dat ouders samen verantwoordelijk zijn voor de zorg en opvoeding van hun kinderen. In de praktijk is het belangrijk dat ouders deze afspraken goed vastleggen, zodat ze ook fiscaal en administratief goed geregeld zijn. Bij het aanmelden van co-ouderschap bij de Belastingdienst is het essentieel dat ouders een duidelijk ouderschapsplan opstellen. Dit plan moet de afspraken over de opvang en opvoeding van het kind vastleggen.
De Belastingdienst hanteert specifieke criteria bij de beoordeling van co-ouderschap, met aanzienlijke fiscale gevolgen voor gescheiden ouders. De belangrijkste belastingvoordelen zijn de inkomensafhankelijke combinatiekorting, de kinderbijslag, het kindgebonden budget, de kinderopvangtoeslag en de huurtoeslag. Deze voordelen zijn afhankelijk van de situatie en het inkomen van de ouders.
De Belastingdienst controleert co-ouderschap vanwege de fiscale gevolgen die eraan verbonden zijn. De dienst beoordeelt of aan de voorwaarden wordt voldaan. De controle gebeurt door het opvragen van informatie over ouderschapsplannen en het vergelijken van opgegeven gegevens met de basisregistratie personen (BRP). Bij nieuwe aanvragen voor toeslagen wordt vaak een afschrift van het ouderschapsplan of een verklaring van beide ouders gevraagd, waarin wordt bevestigd dat aan de eisen van co-ouderschap wordt voldaan.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet