Co-ouderschap en corona: hoe om te gaan met quarantaine en omgangsregelingen
juli 1, 2025
Bij co-ouderschap is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de verdeling van de kosten van de kinderen. Deze kosten omvatten zowel de dagelijkse uitgaven als de grotere kosten zoals schooluitstapjes, sporten, en verzekeringen. In dit artikel geven we een overzicht van de verschillende soorten kosten, hoe deze verdeeld kunnen worden, en waar ouders rekening mee moeten houden.
Bij co-ouderschap worden de kosten voor een kind niet in één huishouden gemaakt, maar in twee. Een aantal kosten wordt dubbel gemaakt, zoals de huur of hypotheek en de kosten van de inboedel. De totale kosten zijn daardoor hoger. Het is bij co-ouderschap belangrijk dat je van tevoren afspeelt welke kosten je verdeelt en welke niet. Voorkom bijvoorbeeld dat de ene ouder meebetaalt aan de dure smaak van de ander. Kosten zoals vakanties en uitstapjes kun je beter buiten de verdeling houden. Maak bij het verdelen onderscheid tussen eigen kosten en te verdelen kosten.
Eigen kosten zijn de kosten die elk huishouden voor zichzelf maakt. Denk aan de huur, telefoon en boodschappen. Deze kosten kunnen voor jullie als ex-partners flink verschillen, bijvoorbeeld door verschillen in inkomen en een ander uitgavepatroon. Eigen kosten zijn ook de uitgaven voor de kinderen die beide ouders doen. Bijvoorbeeld dubbel schoolmateriaal, speelgoed of een fiets.
Te verdelen kosten zijn uitgaven voor het kind die één ouder doet. Denk aan verzekeringen, abonnementen, contributies en schoolkosten. Je kunt deze kosten op drie manieren verdelen.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen verblijfskosten en verblijfsoverstijgende kosten. Verblijfskosten zijn de kosten die direct samenhangen met het verblijf van het kind in een bepaald huishouden. Denk hierbij aan kosten voor eten, drinken, lichaamsverzorging, huisvesting, uitstapjes en speelgoed. Deze kosten worden doorgaans gedragen door de ouder bij wie het kind op dat moment verblijft.
Verblijfsoverstijgende kosten daarentegen zijn uitgaven die niet direct gerelateerd zijn aan de plaats waar het kind verblijft. Voorbeelden hiervan zijn verzekeringen, abonnementen, contributies, schoolkosten, kleding, sportbenodigdheden en niet-vergoede medische kosten. Deze kosten worden vaak anders verdeeld dan de verblijfskosten.
Bij de Belastingdienst geldt een heffingskorting als je kinderen hebt en werkt. Het gaat om de inkomensafhankelijke combinatiekorting. Deze heffingskorting wordt betaald aan het huishouden waar de kinderen meer dan zes maanden staan ingeschreven in het bevolkingsregister. Bij co-ouderschap kunnen beide ouders als ze allebei een baan hebben de inkomensafhankelijke combinatiekorting aanvragen.
De Sociale Verzekeringsbank betaalt de kinderbijslag uit. Volgens de SVB hoort het kind bij co-ouderschap bij de huishoudens van beide ouders. Zij hebben dus allebei recht op de helft van de kinderbijslag. Vaak betaalt de SVB de kinderbijslag aan één ouder uit. U verdeelt dan zelf onderling het geld. Er is volgens de SVB maar een van beide ouders “aanvrager” van de kinderbijslag. U kunt via de website van mijn SVB en uw dig-id controleren wie de aanvrager van de kinderbijslag is. De aanvrager van de kinderbijslag heeft onder voorwaarden ook recht op het kindgebonden budget.
Het kindgebonden budget is een toeslag voor de kosten van uw kinderen tot 18 jaar. Dit krijgt u naast de kinderbijslag. De hoogte van het kindgebonden budget is afhankelijk van uw inkomen. De aanvrager van de kinderbijslag krijgt het kindgebonden budget uitbetaald.
Bij een kinderalimentatie regeling verzorgt één van de ouders, vaak de moeder, alle uitgaven voor de kids. Maar bij co-ouderschap is dat niet gebruikelijk en ook niet handig. Het is daarom belangrijk om helder vast te leggen wie wat betaalt.
De meest gebruikte regeling is die waarbij de ouders zelf de verblijfskosten van de kinderen betalen als ze bij hen zijn. Dat gaat om zaken als wonen, wassen, eten en drinken, vakanties, uitjes en dergelijke. Is de verdeling van de zorg (vrijwel) precies 50/50, dan houden we voor iedere ouder 35% van de totale kinderkosten aan als verblijfskosten. De overige kosten worden dan uit een gezamenlijke rekening betaald. Dat zijn zaken als sporten en hobby's, kleding, kleedgeld, schoolkosten, lidmaatschappen, mobieltje, zakgeld, cadeaus voor vriendjes, etc.
Bij co-ouderschap is de verdeling vaak rondom 50%-50%. Omdat de kosten over twee huishoudens ongeveer gelijk verdeeld worden, kiezen ouders met co-ouderschap steeds vaker voor deze optie.
Een kinderrekening kan helpen bij het beheren van de kosten van de kinderen. Als je na de scheiding nog steeds goed overweg kunt met de andere ouder en op één lijn zit qua uitgaven kan het gebruik van een kinderrekening goed werken. Je hebt allebei volledig inzicht in de uitgaven voor je kind. Bij extra uitgaven betaal je allebei (in verhouding) mee aan de kosten hiervoor. Veel ouders vinden het fijn om te zien waar de andere ouder het geld aan uitgeeft. Je weet ook zeker dat al het geld voor de kinderen ook daadwerkelijk voor de kinderen gebruikt gaat worden.
Er zijn ook ouders die bewust niet kiezen voor het gebruik van een kinderrekening. Er zitten namelijk ook een aantal mogelijke nadelen aan. Als het contact met de andere ouder niet goed is, zal het gebruik van deze rekening vaak tot discussies leiden. Bijvoorbeeld als de ene ouder iets koopt waar de andere ouder het niet mee eens is. Het uitgavenpatroon van de ouders kan ook heel verschillend zijn. De ene ouder wil graag alleen merkkleding kopen en de andere ouder vindt dit niet nodig. Als je niet op één lijn zit met de ouder qua uitgaven kun je beter niet beginnen aan een kinderrekening.
Bij co-ouderschap is het belangrijk dat u goede afspraken maakt. Spreek de volgende dingen af:
Bij co-ouderschap is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de verdeling van de kosten van de kinderen. Deze kosten omvatten zowel de dagelijkse uitgaven als de grotere kosten zoals schooluitstapjes, sporten, en verzekeringen. Het is belangrijk om rekening te houden met de verschillende soorten kosten, zoals verblijfskosten en verblijfsoverstijgende kosten. Ook is het belangrijk om afspraken te maken over de verdeling van de kinderbijslag en het kindgebonden budget. Daarnaast is het belangrijk om afspraken te maken over de verdeling van de kosten van de kinderen en de communicatie tussen de ouders.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet