Zorgkorting bij co-ouderschap: Wat ouders moeten weten
juni 30, 2025
Co-ouderschap is een vorm van gezamenlijk ouderlijk gezag waarin beide ouders evenveel verantwoordelijkheid nemen voor de zorg, opvoeding en het welzijn van hun kind. Het is geen wettelijke verplichting, maar een overeenkomst tussen ouders. In veel gevallen wordt het co-ouderschap overeengekomen op basis van een ouderschapsplan, dat zowel de omgangsregeling als de financiële verdeling bevat. In dit artikel wordt nader ingegaan op de vraag of co-ouderschap afgedwongen kan worden en wat de juridische en praktische consequenties zijn van een dergelijke situatie.
Co-ouderschap is een vorm van gezamenlijk ouderlijk gezag waarin zowel de moeder als de vader gelijkwaardig verantwoordelijkheden dragen voor de opvoeding en verzorging van hun kind. Het verschil met een klassieke omgangsregeling is dat bij co-ouderschap de kinderen evenveel tijd bij elke ouder doorbrengen. Dit vereist een goede samenwerking tussen de ouders en een wederzijds respect voor elkaar. Het is geen wettelijke verplichting, maar een overeenkomst die kan worden vastgelegd in een ouderschapsplan. In Nederland is co-ouderschap geen wettelijke term, maar wordt het vaak gelijkgesteld aan gelijkwaardig ouderschap.
Een veel gestelde vraag is of co-ouderschap afgedwongen kan worden. Uit de beschikbare informatie blijkt dat co-ouderschap geen wettelijke verplichting is. Dit betekent dat de rechter geen co-ouderschap kan vastleggen of af dwingen. In plaats daarvan kan de rechter beslissen over de omgangsregeling, het ouderlijk gezag en de financiële verdeling. In de praktijk kan co-ouderschap alleen worden overeengekomen als beide ouders hiermee instemmen. Een co-ouderschap kan niet worden afgedwongen, ook niet via de rechter.
Als één van de ouders co-ouderschap weigert, dan kan dit leiden tot een ander type regeling. In plaats van een gelijke verdeling van de zorg kan de rechter een omgangsregeling vaststellen, waarbij de kinderen meestal bij de moeder wonen en de vader een bepaalde omgang heeft. Ook kan de rechter beslissen dat de kinderen bij de vader wonen en de moeder een bepaalde omgang heeft. In deze gevallen is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt.
Als één van de ouders co-ouderschap weigert, dan kan dit leiden tot verschillende juridische gevolgen. In eerste instantie is het belangrijk dat de ouders samenwerken om een oplossing te vinden. Als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van conflicten. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. De rechter kan ook beslissen of de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Het is belangrijk om te weten dat de rechter geen co-ouderschap kan vastleggen, maar alleen de omgangsregeling kan bepalen.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Uit de beschikbare informatie blijkt dat de rechter geen co-ouderschap kan af dwingen. Het co-ouderschap is geen wettelijke verplichting, maar een overeenkomst tussen de ouders. De rechter kan alleen beslissen over de omgangsregeling, het ouderlijk gezag en de financiële verdeling. Als de ouders niet kunnen overeenkomen over een co-ouderschap, dan kan de rechter beslissen dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsregeling vaststellen. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter ook beslissen dat de kinderen bij de ene ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft.
Een ouderschapsplan is een document waarin afspraken worden vastgelegd over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan helpen bij het oplossen van eventuele conflicten. Het ouderschapsplan moet in goed overleg worden gemaakt. Als er samen niet uitkomt, kan een bemiddelaar of mediator uitkomst bieden. Bij Omnius zijn verschillende mediators aangesloten die kunnen helpen bij het uit elkaar gaan met kinderen. Zij kunnen eveneens alle juridische aspecten vastleggen.
Als de rechter besluit dat de kinderen bij één ouder moeten wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft, dan kan dit leiden tot verschillende gevolgen. De ouder die minder omgang heeft, kan hierin ontevreden over raken. Ook kan het kind last hebben van de verandering. Het is daarom belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Het verschil tussen co-ouderschap en omgangsregeling ligt vooral in de verdeling van de zorg- en opvoedtaken. Bij co-ouderschap delen de ouders de zorg gelijkmatig, terwijl bij een omgangsregeling de kinderen meestal bij één ouder wonen en de andere ouder een bepaalde omgang heeft. Bij een omgangsregeling is het belangrijk dat de rechter het belang van het kind in het oog houdt en een regeling vaststelt die in het voordeel van het kind is.
Als er sprake is van conflicten tussen ouders over de verdeling van de zorg en opvoeding, dan zijn er verschillende mogelijke oplossingen. De ouders kunnen proberen zelf tot een overeenstemming te komen, maar als dit niet lukt, kan een bemiddelaar of mediator helpen bij het oplossen van de conflicten. Ook kan de rechter ingrijpen en een omgangsreg
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet